Read William Morgan Bible 1588 original edition 2.Samuel 18 Bible Online

2.Samuel 18 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

2.Samuel 18

¹Dosparthiad llu Dafydd. 9 Derwen yn crogi Absalom erbyn gwallt ei ben. 33 Galar Dafydd tros Absalom. Yna Dafydd a gyfrifodd y bobl y rhai [oeddynt] gyd ag ef: ac efe a osododd arnynt hwy filwriaid, a chan-wriaid.

²A Dafydd a anfonodd y bobl, sef y drydedd rann tann law Ioab, a’r drydedd rann tann law Abisai fab Serfia brawd Ioab, ar drydedd rann tann law Ithai y Gethiad: a’r brenin a ddywedodd wrth y bobl, gan fyned yr âf finne hefyd gyd a chwi.

³Yna y dywedodd y bobl, nid ei di allan, canys os gan ffoi y ffoiwn ni, ni osodant hwy [eu] meddwl arnom ni, ac os bydd marw ein hanner ni, ni osodant [eu] meddwl arnom, canys yn awr [yr ydwyti] fel deng-mîl o honom ni: yn awr gan hynny gwell [yw] i ti fod i’n cynnorthwyo ni o’r ddinas.

⁴Yna y dywedodd y brenin wrthynt hwy gwnaf yr hyn fyddo da yn eich goswg chwi: a’r brenin a safodd ger llaw’r porth a’r holl bobl a aethant allan yn gantoedd, ac yn filoedd.

⁵A’r brenin a orchymynnodd Ioab, ac Abisai, ac Ithai gan ddywedyd, [chwarewch] yn araf er fy mwyn i a’r llangc Absalom: a’r holl bobl a glywsant pan orchymynnodd y brenin i’r holl bennaethiaid yn achos Absalom.

⁶Felly’r aeth y bobl i’r maes i gyfarfod Israel, a’r rhyfel fu yng-hoed Ephraim.

⁷Ac yno y lladdwyd pobl Israel o flaen gweision Dafydd: ac yno y bu lladfa fawr y dwthwn hwnnw [sef] vgain mîl.

⁸Canys y rhyfel oedd yno wedi gwascaru ar hyd wyneb yr holl wlâd: a’r coed a ddifethodd fwy o’r bobl, nac a ddifethodd y cleddyf y diwrnod hwnnw.

⁹Ac Absalom a gyfarfu a gweision Dafydd yn [eu] hwyneb: ac Absalom oedd yn marchogeth ar fûl, a’r mûl aeth tann dderwen fawr ddyrus, ai ben ef a lynodd yn y dderwen, felly yr oedd efe rhwng y nefoedd a’r ddaiar, a’r mûl yr hwn [oedd] tano ef a aeth ymmaith.

¹⁰A rhyw vn a ganfu [hynny] ac a fynegodd i Ioab, ac a ddywedodd, wele, gwelais Absalom yng-hrog mewn derwen.

¹¹Yna y dywedodd Ioab wrth y gŵr yr hwn oedd yn mynegu iddo ef, os gwelaist ti [ef] pa ham na’s tarewaist ef yno i’r llawr? fel [y buase] ar nafi roddi i ti ddeg [sicl] o artan, ac vn gwregys?

¹²Yna y dywedodd y gŵr wrth Ioab, pe cawn bwyso ar fy llaw fil [o siclau] arian, nid estynnwn fy llaw ar fab y brenin, canys gorchymynnodd y brenin lle y clywsom ni wrthit ti, ac wrth Abisai, ac wrth Ithai gan ddywedyd, gwiliwch [gyffwrdd] o neb a’r llangc Absalom.

¹³Pe gwnelswn [hynny, rhoddasid ffalster yn erbyn fy enioesi, canys nid oes dim yn guddiedic oddi wrth y brenin: tithe hefyd a safasit yn [fy] erbyn.

¹⁴Yna y dywedodd Ioab, nid arhoaf fel hyn o’th flaen di: ac efe a gymmerth dair o biccellau yn ei law, ac ai gwthiodd yng-halon Absalom, ac efe etto yn fyw yng-hanol y dderwen.

¹⁵A’r deg llangc [y rhai] oeddynt yn dwyn arfau Ioab, a amgylchynasant, ac a darawsant Absalom, ac ai lladdasant ef.

¹⁶Yna Ioab a vdcanodd mewn vdcorn, a’r bobl a ddychwelodd o erlyd ar ôl Israel: canys Ioab a ataliodd y bobl.

¹⁷Ac hwy a gymmerasant Absalom, ac ai bwriasant ef mewn ffôs fawr yn y coed, ac a osodasant arno ef garnedd gerric fawr iawn: a holl Israel a ffoasant pob vn iw babell.

¹⁸Ac Absalom a gymmerase, ac a osodase iddo yn ei fywyd golofn yn nyffryn y brenin, canys efe a ddywedodd, nid [oes] fab gennif i wneuthur coffa am fy enw: ac efe a alwodd y golofn ar ei enw ei hun, ac hi a elwir lle Absalom hyd y dydd hwn.

¹⁹Yna Ahimaaz mab Zadoc a ddywedodd, rhedaf yn awr, a mynegaf i’r brenin ddarfod i’r Arglwydd ei farnu ef o law ei elynnion.

²⁰Ac Ioab a ddywadodd wrtho ef, ni[byddi] di yn gennad-wr y dydd hwn, eithr mynegi ddiwrnod arall: ond heddyw nifynegidi o herwydd marw mab y brenin.

²¹Yna y dywedodd Ioab wrth Chust, dôs dywet i’r brenin yr hyn a welaist: a Chusi a ymgrymmodd i Ioab, ac a redodd.

²²Yna Abimaaz mab Zadoc a ddywedodd eilwith wrth Ioab, pa beth a fydd, os mi a redaf yn awr ar ôl Chusi: a dywedodd Ioab, i ba beth y rhedi di fy mab gan nad [oes] gennit ti gennadwriaeth addas?

²³Beth bynnac a fyddo mi a redaf, a dywedodd yntef wrtho ef, rhêd: felly Ahimaaz a redodd rhyd y gwastadedd, ac a aeth heibio i Chusi.

²⁴A Dafydd oedd yn eistedd rhwng y ddau borth: a’r gwiliedudd aeth ar nenn y porth ar y mûr, ac a dderchafodd ei lygaid, ac a edrychodd, ac wele ŵr yn rhedeg ei hunan.

²⁵A’r gwiliedudd a waedodd, ac a fynegodd i’r brenin, a’r brenin a ddywedodd, os er hun [y mae] efe, cennadwriaeth [sydd] yn ei enau ef: ac efe a ddaeth, ac a nesaodd.

²⁶A’r gwiliedudd a ganfu ŵr arall yn rhedeg, a’r gwiliedudd a alwodd ar y porthor, ac a ddywedodd, wele ŵr [arall] yn rhedeg ei hunan: a dywedodd y brenin, hwn hefyd sydd gennad.

²⁷A’r gwiliedudd a ddywedodd, yr ydwyf fi yn gweled rhediad y blaenaf fel rhediad Ahimaaz mab Zadoc: yna y dywedodd y brenin, gŵr da [yw] hwnnw, ac a chennadwriaeth dda y daw efe.

²⁸Yna Ahimaaz a alwodd, ac a ddywedodd wrth y brenin, heddwch, ac a ymgrymmodd i lawr ar ei wyneb i’r brenin: ac a ddywedodd, bendigedic [fyddo]’r Arglwydd dy Dduw’r hwn a warchaodd ar y gwŷr y rhai a gyfodent eu llaw yn erbyn fy arglwydd frenin.

²⁹A’r brenin a ddywedodd, ai diangol y llangc Absalom? yna y dywedodd Ahimaaz, gwelais gythryfwl mawr, pan anfonodd Ioab wâs y brenin, a’th wâs dithe, ond ni wybum i ddim.

³⁰A’r brenin a ddywedodd, trô, saf ymma: ac efe a drôdd, ac a safodd.

³¹Ac wele Chusi a ddaeth, a dywedodd Chusi, mynegir i ti fy arglwydd frenin mai yr Arglwydd a’th farnodd di heddyw o law pawb a’r sydd yn ymgyfodi i’th erbyn.

³²Yna y dywedodd y brenin wrth Chusi, a ddiangodd y llangc Absalon? a dywedodd Chusi, fel y llangc hwnnw y byddo gelynion fy arglwydd frenin, a’r holl rai a ymgyfodant i’th erbyn mewn drygioni.

³³A’r brenin a gyffrôdd, ac a aeth i fynu i stafell y porth, ac a ŵylodd, ac fel hyn y dywedodd efe wrth fyned, ô fy mab Absalom, fy mab, fy mab Absalom, ô na bawn farw trosot ti Absalom fy mab, fy mab.