Read William Morgan Bible 1588 original edition 2.Samuel 24 Bible Online

2.Samuel 24 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

2.Samuel 24

¹Gorfod i Ddafydd am rifo y bobl ddewis vn o drî dial. 14 Deng-mil a thrugain yn meirw o’r bobl am eu rhifo hwynt. Yna digllonedd yr Arglwydd a enynnodd yn erbyn Israel: pan annogodd [Satan] Ddafydd yn eu herbyn hwynt, gan ddywedyd, dos, cyfrif Israel, ac Iuda.

²Canys y brenin a ddywedodd wrth Ioab tywysog y llû yr hon [oedd] ganddo ef, cylchŷna yn awr holl lwythau Israel o Dan hyd Beerseba, a chyfrif y bobl: fel y gwypwyf rifedi y bobl.

³Ac Ioab a ddywedodd wrth y brenin, yr Arglwydd dy Dduw a chwanego yr bobl yn gant cymmeint ac y maent, fel y gwelo llygaid fy arglwydd frenin: ond pa ham yr ewyllysia fy arglwydd frenin y peth hyn?

⁴A gair y brenin fu drech nac Ioab, ac na thywysogion y llû: Ioab am hynny a aeth allan, a thywysogion y llu o ŵydd y brenin i gyfrif pobl Israel.

⁵Ac hwy a aethant tros yr Iorddonen: ac a werssyllasant yn Aroer, o’r tu dehau i’r ddinas’r hon [sydd] yng-hanol dyffryn Gad, hyd Iazer

⁶Yna y daethant hwy i Gilead, ac i wlâd Tachtim Hodsi: daethnant hefyd i Dan Iaan, ac o amgylch i Sidon.

⁷Daethant hefyd i amddeffynfa Tyrus, ac i holl ddinasoedd yr Hefiaid, a’r Canaaneaid: ac hwy a aethant tua thu dehau Iuda i Beerseba.

⁸Felly y cylchynasant hwy yr holl wlâd: ac a ddaethant ym mhen naw mis, ac vgain nhiwrnod i Ierusalem.

⁹Yna y rhoddes Ioab nifer cyfrif y bobl at y brenin: ac Israel ydoedd wyth gant mil o wŷr grymmus yn tynnu cleddyf, a gwŷr Iuda [oeddynt] bump cant mîl o wŷr.

¹⁰Yna calon Dafydd ai tarawodd ef, ar ôl iddo gyfrif y bobl: a dywedodd Dafydd wrth yr Arglwydd, pechais yn ddirfawr [yn] yr hyn a wneuthum, ac yn awr delea attolwg o Arglwydd anwiredd dy wâs, canys ynfyd iawn y gwneuthum.

¹¹A Dafydd a gyfododd yn foreu: a daeth gair yr Arglwyddi at Gad y prophwyd, gweledudd Dafydd gan ddywedyd:

¹²Dos, a dywet wrth Ddafydd, fel hyn y dywedodd yr Arglwyod, yr ydwyfi yn gosod tri pheth o’th flaen di: dewis it vn o honynt, a gwnaf [hynny] i ti.

¹³Felly Gad a ddaeth at Ddafydd, ac a fynegodd iddo, ac a ddywedodd wrtho, pa [vn a fynni] ddyfod it, ai saith mlynedd o newyn yn dy wlâd, ai it ffoi dri mîs o flaen dy orthrymwyr, ac efe yn dy erlid ti, ai yntef bod haint yn y wlâd dri diwrnod? ac yn awr gwybydd, ac edrych pa beth a attebaf i’r hwn a’m hanfonodd i.

¹⁴A dywedodd Dafydd wrth Gad, y mae yn gyfyng iawn arnafi, gâd i mi syrthio yn awr yn llaw yr Arglwydd (canys aml yw ei drugareddau ef) fel na chwympwyf yn llaw dyn.

¹⁵Yna y rhoddes yr Arglwydd haint yn Israel o’r boreu hyd yr amser nodedic: a bu farw o’r bobl o Ddan hyd Beerseba ddeng mil a thrugain o wŷr.

¹⁶A’r angel a estynnase ei law [at] Ierusalem iw dinistrio hi, ond edifarhaodd ar yr Arglwydd y drwg hwn, ac a ddywedodd wrth yr angel yr hwn oedd yn dinistrio yr bobl, digon bellach, llaesa dy law: ac angel yr Arglwydd [oedd] wrth lawr dyrnu Arafna y Iebusiad.

¹⁷Yna y llefarodd Dafydd wrth yr Arglwydd pan ganfu efe yr angel yr hwn a darawse y bobl, a dywedodd, wele mi a bechais, ac a wneuthum yn ddrygionus, ond beth a wnaeth y defaid hyn? bydded attolwg dy law arnafi, ac ar dŷ fy nhâd i.

¹⁸A Gad a ddaeth at Ddafydd y dwthwn hwnnw: ac a ddywedodd wrtho ef, dos i fynu, cyfot allor i’r Arglwydd yn llawr dyrnu Araniah y Iebusiad.

¹⁹Felly Dafydd a aeth i fynu yn ôl gair Gad, fel y gorchymynnase yr Arglwydd.

²⁰Ac Arafna a edrychodd, ac a ganfu y brenin ai weision yn dyfod tu ag atto ef: ac Arafna a aeth allan, ac a ostyngodd ei wyneb ei lawr ger bron y brenin.

²¹Ac Arafna a ddywedodd, pa ham y daeth fy arglwydd frenin at ei wâs? yna y dywedodd Dafydd, i brynu gennit ti y llawr dyrnu i adailadu allor i’r Arglwydd, fel yr attalier y pla hwn oddi wrth y bobl.

²²Yna y dywedodd Arafna wrth Ddafydd, cymmered, ac offrymmed fy arglwydd frenin yr hyn fyddo da yn ei olwg: wele yr ychen yn boeth offrwm, a’r ffustiau, ac offer yr ychen yn lle cynnyd.

²³Hyn oll a roddase y brenin Arafna i’r brenhin, a dywedodd Arafna hefyd wrth y brenin, yr Arglwydd dy Dduw a fyddo bodlon i ti.

²⁴Yna y dywedodd y brenim wrth Arafna, nid [felly] eithr gan brynnu y prynnaf [ef] mewn prîs gennit, ac nid offrymmaf i’r Arglwydd fy Nuw boeth offrymmau rhad: felly Dafydd a brynodd y llawr-dyrnu, a’r ychen er dec a deugain o siclau arian.

²⁵Ac yno’r adailadodd Dafydd allor i’r Arglwydd, ac a offrymmodd boeth offrymmau, ac offrymmau hedd: a’r Arglwydd a gymmododd a’r wlâd, a’r plâ a attaliwyd oddi wrth Israel.