Read William Morgan Bible 1588 original edition 2.Samuel 3 Bible Online

2.Samuel 3 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

2.Samuel 3

¹Y plant a ennillodd Dafydd yn Hebron. 12 Dafydd (wedi i Abner Droi atto ef) yn cael ei wraig Michol adief. 26 Ioab yn lladd Abner trwy frâd. A bu y rhyfel yn hîr rhwng tŷ Saul a thŷ Ddafydd: a Dafydd oedd yn myned gryfach gryfach, ond tŷ Saul oedd yn myned wannach wannach.

²A meibion a anwyd i Ddafydd yn Hebron: ai gyntafanedic ef oedd Amnon o Ahinoam yr Iezrahelithes.

³Ai ail [mab] ef [oedd] Chilab o Abigail gwraig Nabal y Carmeliad: a’r trydydd [oedd] Absalom mab Maacah ferch Talmai brenin Gesur.

⁴A’r Pedwerydd [oedd] Adonia mab Haggith: a’r pummed [oedd] Sephathiah mab Abital.

⁵A’r chweched [oedd] Ithream o Egla gwraig Ddafydd: y rhai hyn a anwyd i Ddafydd yn Hebron.

⁶A thra’r ydoedd y rhyfel rhwng tŷ Saul a thŷ Dafydd, yr oedd Abner yn ymegnio dros dy Saul.

⁷Ond i Saul y [buase] ordderch-wraig, ai henw Rispa merch Aiah: ac [Isboseth] a ddywedodd wrth Abner, pa ham yr aethost i mewn at ordderch-wraig fy nhad?

⁸Yna y digiodd Abner yn ddirfawr o herwydd geiriau Isboseth, ac a ddywedodd, ai pen cî [ydwyfi?] (yr hwn ydwyf heddyw’n erbyn Iuda yn gwneuthur trugaredd a thŷ Saul dy dâd ti, ai frodyr ef, ac ai gyfeillion, a heb dy roddi di yn llaw Dafydd) pan osodaist i’m herbyn fai [am] y wraig hon heddyw?

⁹Fel hyn y gwnelo Duw i Abner, ac fel hyn y chwanego iddo ef: onid megis y tyngodd yr Arglwydd wrth Ddafydd, felly y gwnaf iddo ef.

¹⁰Gan droi y frenhiniaeth oddi wrth dŷ Saul, a derchafu gorsedd-faingc Dafydd ar Israel, ac ar Iuda, o Ddan hyd Beerseba.

¹¹Ac ni feiddiodd efe mwyach atteb gair i Abner rhac ei ofn ef.

¹²Yna Abner a anfonodd gennadau at Ddafydd trosio ei hun gan ddywedyd: eiddo pwy yw’r wlâd? [a] chan ddywedyd, gwna di gyngrair a mi, ac wele fy llaw i [fydd] gyd a thi, i droi attat ti holl Israel.

¹³A dywedodd yntef da, mifi a wnaf gyfammod a thi: etto vn peth yr ydwyfi yn ei geisio gennit, gan ddywedyd: ni weli fy wyneb oni ddygi di Michol ferch Saul ger fy mron i pan ddelech i’m hedrych.

¹⁴Yna yr anfonodd Dafydd gennadau at Isboseth fab Saul gan ddywedyd: dyro [i mi] fyng-wraig Michol yr hon a ddyweddiais i mi am gant o flaen-grwyn y Philistiaid.

¹⁵Ac Isboseth a anfonodd, ac ai dug hi oddi wrth [ei] gŵr [sef] oddi wrth Phaltiel fab Lais.

¹⁶Ai gŵr a aeth gyd a hi, gan fyned ac ŵylo ar ei hol hi hyd Bahurim: yna y dywedodd Abner wrtho ef, dos [a]dychwel, ac efe a ddychwelodd.

¹⁷Ac Abner a lefarodd wrth henuriaid Israel gan ddywedyd: cyn hyn yr oeddech chwi’n ceisio Dafydd yn frenin arnoch.

¹⁸Ac yn awr gwnewch [hynny:] canys yr Arglwydd a lefarodd am Ddafydd gan ddywedyd, drwy law Dafydd fyng-wâs y gwaredaf fy mhobl Israel o law y Philistiaid, ac o law eu holl elynnion hwynt.

¹⁹Dywedodd Abner [hyn] hefyd wrth Beniamin: ac yna’r aeth Abner i ymddiddan a Dafydd yn Hebron am yr hyn oll [oedd] dda yng-olwg Israel, ac yng-olwg holl dŷ Beniamin.

²⁰Felly Abner a ddaeth at Ddafydd i Hebron ac vgain-wr gyd ag ef: a Dafydd a wnaeth wledd i Abner, ac i’r gwyr y rhai [oeddynt] gyd ag ef.

²¹Yna y dywedodd Abner wrth Dafydd, cyfodaf fel yr elwyf, ac y casclwyf holl Israel at fy arglwydd frenin, fel yr gwnant gyfammod a thi, ac y teyrnasech di yn ôl yr hyn oll a chwennycho dy galon: yna Dafydd a ollyngodd Abner, ac efe a aeth mewn heddwch.

²²Ac wele weision Dafydd, ac Ioab yn dyfod oddi wrth y dorf, ac anrhaith fawr a ddugasent hwy ganddynt: ond nid oedd Abner gyd a Dafydd yn Hebron, canys efe ai gollyngase ef, ac yntef a aethe mewn heddwch.

²³Yna Ioab a’r holl lu yr hwn [oedd] gyd ag ef a ddaethant: a mynegwyd i Ioab gan ddywedyd, Abner mab Ner a ddaeth at y brenin, ac efe ai gollyngodd ef i fyned mewn heddwch.

²⁴Ac Ioab a ddaeth at y brenin, ac a ddywedodd, beth a wnaethosti? wele daeth Abner attat ti, pa ham y gollyngaisti ef i fyned ymmaith?

²⁵Ti a adwaenit Abner fab Ner, mai i’th dwyllo di y daeth efe: ac i ŵybod dy fynediad, a’th ddyfodiad, ac i ŵybod yr hyn oll yr ydwyt ti yn ei wneuthur.

²⁶Yna Ioab a aeth allan oddi wrth Ddafydd, ac a anfonodd gennadau ar ôl Abner, a hwy ai dugasant ef yn ôl oddi wrth ffynnon Siriah heb ŵybod i Ddafydd.

²⁷Pan ddychwelodd Abner i Hebron, yna Ioab ai trôdd ef i fewn y porth i ymddiddan ag ef mewn heddwch: ac ai tarawodd ef yno, [tann] y bummed [ais] fel y bu efe farw, o herwydd gwaed Asahel ei frawd ef.

²⁸Ac wedi hynny y clybu Dafydd, ac y dywedodd, dieuog [ydwyfi,] a’m brenhiniaeth gyd a’r Arglwydd byth, oddi wrth waed Abner fab Nêr.

²⁹Syrthied [y gwaed] ar benn Ioab, ac ar holl dŷ ei dad ef: fel na phallo [fod vn] o dy Ioab yn ddiferllyd, neu yn wahan-glwyfus, neu’n ymgynnal wrth fagl, neu yn syrthio ar gleddyf, neu mewn eisieu bara.

³⁰Felly Ioab ac Abisai ei frawd ef a ladddasant Abner: o herwydd ladd o honaw ef Asahel eu brawd hwynt mewn rhyfel yn Gibeon. )

³¹A Dafydd a ddywedodd wrth Ioab, ac wrth yr holl bobl y rhai [oeddynt] gyd ag ef, rhwygwch eich dillad, ac ymwregysswch mewn sach-liain, a galerwch o flaen Abner: a’r brenin Dafydd oedd yn myned ar ôl yr elor.

³²Pan gladdasant hwy Abner yn Hebron: yna’r brenin a ddyrchafodd ei lêf ac a ŵylodd ar fedd Abner, yr holl bobl hefyd a ŵylasant.

³³A’r brenin a alarnadodd am Abner, Ac a ddywedodd: ai fel y mae’r ynfyd yn marw y bydd marw Abner?

³⁴Dy ddwylo nid [oeddynt] yn rhwym, ac nid oedd dy draed wedi rhoddi mewn egwydydd, syrthiaist fel y syrthie [vn] o flaen meibion enwir: a’r holl bobl a chwanegasant ŵylo am dano ef.

³⁵Yna y daeth yr holl bobl i beri i Ddafydd fwytta bara a hi etto yn ddydd: ond Dafydd a dyngodd gan ddywedydd, fel hyn y gwnelo Duw i mi, ac fel hyn y chwanego efe os archwaethaf fara na dim oll cyn machludo’r haul.

³⁶A’r holl bobl a ŵybuant [hynny,] a da oedd [hyn] yn eu golwg hwynt: a’r hyn oll a wnaeth y brenin oedd dda yng-olwg y bobl.

³⁷Yna’r holl bobl, a holl Israel y diwrnod hwnnw a ŵybuant: na ddarfuase o fodd y brenin ladd Abner fab Nêr.

³⁸A’r brenin a ddywedodd wrth ei weision: oni wyddoch chwi i Dywysog, ac i [ŵr] mawr syrthio heddyw yn Israel?

³⁹A minne [ydwyf] eiddil, a brenin [newydd] eneiniog, a’r gwŷr hyn meibion Serfia ydynt lewach nam fi: yr Arglwydd a dalo i’r hwn a wnaeth y drwg, yn ol ei ddrygioni.