Read William Morgan Bible 1588 original edition 2.Samuel 4 Bible Online

2.Samuel 4 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

2.Samuel 4

¹Baanah a Rechab yn lladd Isboseth. 12 a Dafydd yn peri eu lladd hwythau. Pan glybu mab Saul farw o Abner yn Hebron yna ei ddwylo ef a laesasant: a holl Israel a ddychrynnasant.

²A dau wr oeddynt gan fab Saul yn dywysogion [ar] y torfoedd, enw vn [oedd] Baanah, ac enw’r ail Rechab meibion Rimmon y Beerothiad o feibion Beniamin: canys Beeroth hefyd a gyfrifasyd gyd a Beniamin.

³A’r Beerothiaid hyn a ffoasent i Gittaim: ac a fuasent yno yn ddieithriaid hyd y dydd hwn.

⁴Ac i Ionathan fab Saul [yr oedd] mab cloff: mab pum mlwydd oedd efe, pan ddaeth y gair am Saul ac Ionathan o Iezrael, yna ei fammeth ai cymmerth ef, ac a ffôdd, a bu wrth fryssio o honi i ffoi, yna efe a syrthiodd fel y cloffodd efe, ai enw ef [oedd] Mephiboseth.

⁵A meibion Rimmon y Beerothiad [sef] Rechab a Baanah a aethant, ac a ddaethant pan wresogase y dydd i dŷ Isboseth: ac efe oedd yn gorwedd ar wely ganol dydd.

⁶Ac wele hwy a ddaethant i mewn i ganol y tŷ [fel] rhai yn prynnu gwenith, ac hwy ai tarawsant ef tann y bummed [asen:] yna Rechab, a Baanah ei frawd a ddiangasant.

⁷Pan ddaethent i’r tŷ, yna efe oedd yn gorwedd ar ei wely o fewn stafell ei wely, ac hwy ai tarawsant ef, ac ai lladdasant ef, ac a dorrasant ei benn ef: ac a gymmerasant ei benn ef, ac a gerddasant [ar hyd] ffordd y rhos ar hyd y nôs.

⁸Ac hwy a ddugasant ben Isboseth at Ddafydd i Hebron, ac a ddywedasant wrth y brenin, wele benn Isboseth fab Saul dy elyn di’r hwn a geisiodd dy ennoes di: a’r Arglwydd a roddes i’m harglwydd frenin ddial y dydd hwn ar Saul, ac ar ei hâd ef.

⁹Yna Dafydd a attebodd Rechab, a Baanah ei frawd menibion Rimmon y: Boerothiad, ac a ddywedodd wrthynt hwy: [fel y mae byw’r Arglwydd yr hwn a ryddhaodd fy enaid o bob cyfyngdra,

¹⁰Pan fynegodd [vn] i mi gan ddywedyd, wele bu farw Saul, (ac efe oedd megis vn yn dwyn llawen-chwedl yn ei olwg ei hun) yna ymaflais ynddo, a lleddais ef yn Sielag: yr hwn [a dybiase] y rhoddaswn i iddo obrwy am ei gennadwriaeth.

¹¹Pa feint mwy [y gwnaf i] ddynion annuwiol [y rhai] a laddasant ŵr cyfion yn ei dy, ar ei wely? yn awrgan hynny oni cheisiaf ei waed ef oddi ar eich llaw chwi? ac [oni] thorraf chwi ymmaith o’r tîr?

¹²Yna y gorchymynnodd Dafydd iw langciau eu lladd hwynt, ac hwy a dorrasant eu dwylo hwynt, ai traed, ac ai crogasant hwy vwch ben y llyn yn Hebron: a phen Isboseth a gymmerasant hwy, ac ai claddasant ym meddrod Abner yn Hebron.