Read William Morgan Bible 1588 original edition 1.Brenhinoedd 11 Bible Online

1.Brenhinoedd 11 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

1.Brenhinoedd 11

¹Nifer gwragedd, a gordderchadon Salomon: a’r gaudduwiaeth yr hon y dygasant hwy ef iddi. A’r brenin Salomon a garodd lawer o wragedd dieithr, a merch Pharao: [a’r] Moabiesau, Ammoniesau, Edomiesau, Sidoniesau, [a’r] Hethiesau,

²O’r cenhedloedd [am] y rhai y dywedase yr Arglwydd wrth feibion Israel, nac ewch i mewn attynt hwy, ac na ddeuant hwythau i mewn attoch chwi, diau y troant eich calonnau chwi ar ôl eu duwiau hwynt: wrthynt hwy y glynodd Salomon mewn cariad.

³Ac yr oedd ganddo ef saith gant o wragedd yn frenhinesau a thrŷ-chant o ordderch-wragedd: ai wragedd a droasant ei galon ef.

⁴Pan heneiddiodd Salomon, ei wragedd ef a droasant ei galon ef ar ôl duwiau dieithr: fel nad oedd ei galon ef berffaith gyd a’r Arglwydd ei Dduw, fel [y buase] calon Dafydd ei dâd ef.

⁵Canys Salomon a aeth ar ôl Astaroth duw y Sidoniaid: ac ar ôl Milcom ffieidddra’r Ammoniaid.

⁶Felly Salomon a wnaeth yr hyn [oedd] ddrwg yng-olwg yr Arglwydd: ac ni chyflawnodd [fyned] ar ôl yr Arglwydd fel Dafydd ei dâd.

⁷Yna Salomon a adailadodd vchelfa i Chamos ffieidd-dra Moab mewn mynydd yr hwn [sydd] ar gyfer Ierusalem: ac i Moloch ffieidd-dra meibion Ammon.

⁸Ac felly y gwnaeth efe iw holl wragedd dieithr: y rhai a arogl darthasant, ac a aberthasant iw duwiau.

⁹Am hynny yr Arglwydd a ddigiodd wrth Salomon: o herwydd troi ei galon ef oddi wrth Arglwydd Dduw Israel, yr hwn a ymddangosase iddo ef ddwy waith.

¹⁰Ac a orchymynnase iddo am y peth hyn, nad ele efe ar ôl duwiau dieithr: ond ni chadwodd efe yr hyn a orchymynnase yr Arglwydd.

¹¹Am hynny y dywedodd yr Arglwydd wrth Salomon, o herwydd bod hyn ynot ti, ac na chedwaist fyng-hyfammod, a’m deddfau y rhai a orchymynnais i ti: gan rwygo y rhwygaf y frenhiniaeth oddi wrthit ti, ac ar rhoddaf hi i’th wâs di.

¹²Etto yn dy ddyddiau di ni wnaf hyn er mwyn Dafydd dy dâd: o law dy fâb di y rhwygaf hi.

¹³Ond ni rwygaf yr holl frenhiniaeth, vn llwyth a roddaf i’th fab di: er mwyn Dafydd fyng-wâs, ac er mwyn Ierusalem yr hon a etholais i.

¹⁴Yna’r Arglwydd a gyfododd wrthwyneb-wr i Salomon, sef Hadad yr Edomiad, o hâd y brenin, efe [oedd] yn Edom.

¹⁵Pan oedd Dafydd yn Edom, [ac] Ioab tywysog y filwriaeth yn myned i fynu i gladdu y lladdedigion: wedi iddo daro pob gwryw yn Edom,

¹⁶(Canys chwe mîs yr arhosodd Ioab yno, a holl Israel: nes difetha pob gwryw yn Edom. )

¹⁷Yna’r Hadad hwnnw a ffôdd, a gwŷr Edom o weision ei dad ef gydag ef i fyned i’r Aipht: a Hadad [oedd] fachgen bychan.

¹⁸A hwy a gyfodasant o Madian, ac a ddaethant i Pharan: ac a gymmerasant wŷr gyd a hwynt o Pharan, ac a ddaethant i’r Aipht ac Pharao brenin yr Aipht, ac efe a roddes iddo ef dŷ, ac a ddywedodd [am roddi] bwyd iddo ef, ac a roddodd dîr iddo ef.

¹⁹Felly Padad a gafodd ffafor fawr yng-olwg Pharao: ac efe a roddes iddo ef yn wraig chwaer ei wraig ei hun, [sef] chwaer Taphnes y frenhines.

²⁰A chwaer Taphnes a ymddug iddo ef Genubath ei fab, a Taphnes ai diddyfnodd ef yn nhŷ Pharao: a Genubath fû yn nhŷ Pharao, ym mysc meibion Pharao.

²¹Pan glybu Hadad yn yr Aipht, huno o Ddafydd gyd ai dadau, a marw o Ioab tywysog y filwriaeth: yna Hadad a ddywedodd wrth Pharao, gollwng fi, fel yr elwyf i’m gwlâd fy hûn.

²²A dywedodd Pharao wrtho ef, pa beth sydd arnat ei eisieu gyd a mi, pan ydwyt yn ceisio myned i’th wlâd dy hun? ac efe a ddywedodd, dim: eithr gan ollwng gollwng fi.

²³A Duw a gyfododd wrthwyneb-wr 144 yn ei erbyn ef, sef Razon fab Eliada: yr hwn a ffoase oddi wrth Adadezer brenin Soba ei arglwydd.

²⁴Ac efe a gynhullodd wŷr atto ef, ac oedd yn dywysog y fyddin, pan laddodd Dafydd hwynt: a hwy aethant i Ddamascus, ac a drigasant ynddi, ac a deyrnasasant yn Damascus.

²⁵Ac yr oedd efe yn wrthwyneb-wr i Israel holl ddyddiau Salomon, heb law y drygioni yr hwn [a wnaeth] Hadad: ac efe a ffieiddiodd Israel, ac a deyrnasodd ar Syria.

²⁶Ac Ieroboam mab Nabat, Ephratead o Sareda, (ac enw ei fam ef [oedd] Serfa [yr hon oedd] wraig weddw] gwâs i Salomon, a dderchafodd hefyd [ei] law yn erbyn y brenin.

²⁷Ac o achos hyn y derchafodd efe [ei] law yn erbyn y brenin: [pan] adailadodd Salomon Milo, efe a gaeodd adwyau dinas Dafydd ei dâd.

²⁸Ac Ieroboam y gŵr hwn [oedd] gadarn o nerth: a Salomon a ganfu’r llangc hwnnw yn [medru] gwneuthur gwaith, yna efe ai gwnaeth ef yn oruchwiliwr ar holl faich tŷ Ioseph.

²⁹A’r pryd hynny pan aeth Ieroboam allan o Ierusalem: yna y prophwyd Ahias y Siloniod ai cafodd ef ar y ffordd, ac efe oedd wedi ei wisco mewn gwisc newydd, a hwynt ill dau [oeddynt] yn vnic yn y maes.

³⁰Yna Ahias a ymaflodd yn y wisc newydd yr hon [oedd] am dano ef: ac ai rhwygodd hi yn ddeuddec o ddarniau.

³¹Ac efe a ddywedodd wrth Ieroboam, cymmer i ti ddeng-nharn: canys fel hyn y dywedodd Arglwydd Dduw Israel, wele fi yn rhwygo y frenhiniaeth o law Salomon, a mi a roddaf ddêc llwyth i ti.

³²Ac vn llwyth fydd iddo ef er mwyn fyng-wâs Dafydd, ac er mwyn Ierusalem y ddinas yr hon a etholais i o holl lwythau Israel.

³³O blegit iddynt fyng-wrthod i, ac ymgrymmu i Astaroth Duw y Sidoniaid, [ac] i Chamos Duw y Moabiaid, ac i Milcom Duw meibion Ammon: ac na rodiasant yn fy ffyrdd i, i wneuthur yr hyn oedd inion yn fyng-olwg i a’m deddfau, a’m barnedigaethau, fel Dafydd ei dad ef.

³⁴Ond ni chymmeraf yr holl frenhiniaeth oi law ef: eithr gosodaf ef yn dywysog holl ddyddiau ei enioes, er mwyn Dafydd fyng-wâs yr hwn addewisais i, canys efe a gadwodd fyngorchymynnion, a’m deddfau mau fi.

³⁵Eithr cymmeraf y frenhiniaeth o law ei fab ef: a rhoddaf [o] honi i ti ddêc o’r llwythau.

³⁶Ac iw fab ef y rhoddaf vn llwyth: fel y byddo goleuni i’m gwâs Dafydd yr holl ddyddiau ger fy mron yn Ierusalem, y ddinas yr hon a ddewisais i mi, i osod fy enw yno.

³⁷A thi a gymmerafi fel y teyrnasech ar yr hyn oll a ddymuno dy galon: a thi a fyddi frenin ar Israel.

³⁸Ac os gwrandewi di ar yr hyn olla orchymynnwyf i ti, a rhodio yn fy ffyrdd i, a gwneuthur yr hyn [sydd] inion yn fyng-olwg i, gan gadw fy neddfau, a’m gorchymynnion fel y gwnaeth Dafydd fyng-wâs: yna mi a fyddaf gyd a thi, ac adailadaf i ti dy siccr fel yr adailedais i Ddafydd, ac mi a roddaf Israel i ti.

³⁹A mi a gystuddiaf hâd Dafydd o blegic hyn: etto nid yn dragywydd.

⁴⁰Am hynny Salomon a geisiodd ladd Ieroboam: ond Ieroboam a gyfododd, ac a ffoawdd i’r Aipht at Sesac brenin yr Aipht, ac efe a fu yn yr Aipht hyd farwolaeth Salomon.

⁴¹A’r rhan arall o eiriau Salomon, a’r hyn oll a wnaeth efe, ai ddoethineb ef: onid ydynt hwy yn scrifennedic yn llyfr ymadroddion Salomon?

⁴²A’r dyddiau [yn] y rhai y teyrnasodd Salomon yn Ierusalem ar holl Israel, [oeddynt] ddeugain mhlynedd.

⁴³Yna Salomon a hunodd gyd ai dadau, ac a gladdwyd yn ninas Dafydd ei dad: a Rehoboam ei fab a deyrnasodd yn ei le ef.