Read William Morgan Bible 1588 original edition 2.Brenhinoedd 17 Bible Online

2.Brenhinoedd 17 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

2.Brenhinoedd 17

¹Hosea ddrygionus wedi myned tan dreth i’r Assyriaid yn gwrthod eu gwarrogaeth hwynt. 7 Duw yn gadel am bechod yr Israeliaid i’r Assyriaid eu caethiwo hwynt. 25 Llewod yn difetha yr Assyriaid a ddaethent i aros yn Samaria. O’r ddeuddecfed flwyddyn i Ahaz frenin Iuda: y teyrnasodd Hosea mab Elah yn Samaria ar Israel naw mlynedd.

²Ac efe a wnaeth yr hyn oedd drwg yngolwg yr Arglwydd: etto nid fel brenhinoedd Israel y rhai a fuasent oi flaen ef.

³A Salmaneser brenin Assyria a ddaeth i fynu yn ei erbyn ef: a Hosea a fu yn wâs iddo ef, ac a ddug iddo anrhegion.

⁴A brenin Assyria a gafodd fradwriaeth yn Hosea, am ddanfon o honaw gennadau at So brenin yr Aipht, ac [am] na ddanfonase efe i fynu anrheg i frenin Assyria, fel [y bydde efe arferol] bôb blwyddyn: am hynny brenin Assyria a gaeodd arno ef, ac ai rhwynnodd ef mewn carchar-dŷ.

⁵Yna brenin Assyria a aeth i fynu drwy yr holl wlad: ac a ddaeth i fynu i Samaria, ac a warchâodd arni hi dair blynedd.

⁶Yn y nawfed flwyddyn i Hosea, yr ennillodd brenin Assyria Samaria, ac y caeth-gludodd efe Israel i Assyria: ac ai cyfleuedd hwynt yn Halah, ac yn Habor, [wrth] afon Gozan, ac [yn] ninasoedd y Mediaid:

⁷Am i feibion Israel bechu yn erbyn yr Arglwydd eu Duw hwynt, yr hwn ai dugase hwynt i fynu o wlâd yr Aipht, oddi tann law Pharao brenin yr Aipht: ac am iddynt ofni duwiau dieithr,

⁸A rhodio o honynt yn neddfau y cenhedloedd y rhai a fwriase yr Arglwydd allan o flaen meibion Israel: ac [yn y deddfau] y rhai a wnaethe brenhinoedd Israel.

⁹A meibion Israel a wnaethent yn ddirgel bethau y rhai nid [oeddynt] inion ger bron yr Arglwydd eu Duw: ac a adailadasent iddynt vchelfeudd yn ei holl ddinasoedd, yn gystal ym mhob tŵr gwil-wŷr, ac ym mhob dinas gaeroc.

¹⁰Gosodasent hefyd iddynt ddelwau, a llwynau: ar bob brynn vchel, a thann bob prenn îr-las.

¹¹Ac arogl-darthasent yno yn yr holl vchelfeudd, fel y cenhedloedd y rhai a gaeth-gludase yr Arglwydd oi blaen hwynt: a gwnelsent bethau drygionus i ddigio yr Arglwydd.

¹²A hwy a wasanaethasent eulynnod, [am] y rhai y dywedase yr Arglwydd wrthynt, na wnewch y peth hyn.

¹³Er i’r Arglwydd destiolaethu yn Israel, ac yn Iuda drwy law yr holl brophwydi, [a] phob gweledudd, gan ddywedyd, dychwelwch o’ch ffyrdd drygionus, a chedwch fyng-orchymynnion, a’m deddfau, yn ôl yr holl gyfraith yr hon a orchymynnais i’ch tadau: a’r hon a anfonais attoch chwi drwy law fyng-weision y prophwydi,

¹⁴Etto ni wrandawent: eithr sythasant eu gwarrau, fel gwarrau eu tadau, y rhai ni chredasent yn yr Arglwydd eu Duw.

¹⁵Canys hwy a ddirmygasant ei ddeddfau ef, ai gyfammod yr hwn a wnaethe efe ai tadau hwynt, ai destiolaethau ef [drwy] y’ rhai y testiolaethodd efe iddynt: a hwy a rodiasant ar ôl oferedd nes eu myned yn ofer: [aethant] hefyd ar ôl y cenhedloedd y rhai oeddynt oi hamgylch [am] y rhai y gorchymynnase yr Arglwydd iddynt, na wnelent fel hwynt hwy.

¹⁶Eithr hwynt a wrthodasant holl orchymynnion yr Arglwydd eu Duw, ac a wnaethant iddynt ddelw dawdd, [nid amgen] dau lô: gwnaethant hefyd lwyn, ac ymgrymmasant i holl lu y nefoedd, a gwasanaethasant Baal.

¹⁷A hwynt a yrrasant eu meibion ai merched drwy yr tân, a dewiniasant ddewiniaeth, a daroganasant: ymroddasant hefyd i wneuthur yr hyn oedd ddrwg yng-olwg yr Arglwydd, gan ei ddigio ef.

¹⁸Am hynny yr Arglwydd a ddigiodd yn ddirfawr wrth Israel, ac ai trossodd hwynt oi ŵydd efe: [ac] ni adawyd onid llwyth Iuda yn vnic.

¹⁹Ni chadwodd Iuda ychwaith orchymynnion yr Arglwydd eu Duw: eithr hwy a rodiasant yn neddfau yr Israeliaid y rhai a wnelsent hwy.

²⁰Am hynny yr Arglwydd a ddiystyrodd holl had Israel, ac ai cystuddiodd hwynt, rhoddodd hwynt hefyd yn llaw yr anrheithwyr: nes iddo eu taflu hwynt oi ŵydd.

²¹Canys efe a rwygodd Israel oddi wrth dy Ddafydd, a hwynt a wnaethant Ieroboam fab Nabat yn frenin: ac Ieroboam a yrrodd Israel oddi ar ôl yr Arglwydd, ac a wnaeth iddynt bechu pechod mawr.

²²A meibion Israel a roddiasant yn holl bechodau Ieroboam y rhai a wnaeth efe: heb gilio oddi wrth hynny.

²³Nes i’r Arglwydd fwrid ymmaith Israel oi wydd ef, fel y llefarase drwy law ei holl weision y prophwydi: ac Israel a gaeth-gludwyd oi wlad ei hun i Assyria hyd y dydd hwn.

²⁴A brenin Assyria a ddug [bobl] o Babilon, o Cutha hefyd, ac o Afa, o Hemath hefyd, ac o Sepharfaim, ac ai cyfleuodd hwynt yn ninasoedd Samaria, yn lle meibion Israel: felly hwynt a orescynnasant Samaris, ac a drigasant yn ei dinasoedd hi.

²⁵Ac yn nechreu eu trigas hwynt yno nid ofnasant hwy yr Arglwydd: am hynny’r Arglwydd a anfonodd lewod yn eu plith hwynt y rhai ai lladdasant hwy.

²⁶Am hynny y mynegwyd i frenin Assyria gan ddywedyd, y cenhedloedd y rhai a gaethgludaist ti, ac a gyfleuaist yn ninasoedd Samaria nid adwaenent ddefod Duw y wlâd: am hynny efe a anfonodd lewod yn eu mysc hwynt ac wele lladdasant hwynt, am na wyddent ddefod Duw y wlâd.

²⁷Yna brenin Assyria a orchymynnodd gan ddywedyd, cyrchwch yno vn o’r offeiriaid y rhai a gaeth-gludasoch oddi yno, i fyned, ac i drigo yno: ac i ddyscu iddynt ddefod Duw y wlâd [honno.]

²⁸Felly vn o’r offeiriaid y rhai a gaeth gludasent hwy o Samaria a ddaeth ac a drigodd yn Bethel: ac efe a ddyscodd iddynt hwy pa fodd yr ofnent yr Arglwydd.

²⁹Etto pob cenhedlaeth oeddynt yn gweuthur eu duwiau: ac ai gosodasant yn nhai yr vchelfeudd y rhai yr oeddynt yn presswylio ynddynt.

³⁰Canys gwŷr Babilon a wnaethant Succoth Benoth, a gwŷr Cutha a wnaethant Nergal: gwŷr Hemath hefyd a wnaethant Asima.

³¹A’r Asiaid a wnaethant Nibcaz, a Thartac: a’r Sepharsiaid a loscosant eu mebion mewn tan i Adramelech, ac i Hanamelech duwiau y Sepharsiaid.

³²Felly hwy a ofnasant yr Arglwydd: ac a wnaethant iddynt rai oi gwehillion eu hun yn offeiriaid yr vchelfeudd, y rhai a wnaethant [aberthau] iddynt yn nhŷ’r vchelfeudd.

³³Yr Arglwydd yr oeddynt hwy yn ei ofni, etto gwasanaethu’r oeddynt eu duwiau yn ôl defod y cenhedloedd y rhai a gaeth-gludasent oddi yno.

³⁴Hyd y dydd hwn y maent hwy yn gwneuthur yn ôl eu hên arferion: nid ydynt yn ofni’r Arglwydd, ac nid ydynt yn gwneuthur yn ôl eu deddfau hwynt, nac yn ôl eu harfer, nac yn ôl y gyfraith, nac yn ôl y gorchymyn yr hwn a orchymynnodd yr Arglwydd i feibion Iacob, yr hwn y gosododd efe ei enw yn Israel.

³⁵A’r Arglwydd a wnaethe gyfammod a hwynt, ac a orchymynnase iddynt gan ddywedyd, nac ofnwch dduwiau dieithr: ac nac ymgrymmwch iddynt, no wasanaethwch hwynt ychwaith, ac nac aberthwch iddynt hwy.

³⁶Ond yr Arglwydd yr hwn a’ch dûg chwi i fynu a wlâd yr Alpht, mewn nerth mawr, ac a braich estynnedic, ef a ofnwch chwi: iddo ef hefyd yr ymgrymmwch, ac iddo ef yr aberthwch.

³⁷Y deddfau hefyd a’r barnedigaethau, a’r gyfraith, a’r gorchymyn y rhai a scrifennodd efe i chwi a gedwch chwi, gan [eu] gwneuthur yr holl ddyddiau: ac nac ofnwch dduwiau dieithr.

³⁸Ac nac anghofiwch y cyfammod yr hwn a ammodais a chwi: ac nac ofnwch dduwiau dieithr.

³⁹Eithr ofnwch yr Arglwydd eich Duw: ac efe a’ch gwared chwi o law eich holl elynnion.

⁴⁰Ond ni wrandawsant hwy, eithr yn ôl eu hên arfer y gwnaethant hwy.

⁴¹Felly y cenhedloedd hyn fuant yn ofni yr Arglwydd, ac yn gwasanaethu eu delwau cerfiedic: eu meibion, ai hwyrion [a wnaethant felly,] fel y gwnaeth eu tadau hwynt, y maent hwy yn gwneuthur hyd y dydd hwn.