Read William Morgan Bible 1588 original edition 2.Brenhinoedd 19 Bible Online

2.Brenhinoedd 19 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

2.Brenhinoedd 19

¹Duw yn addo, ac yn rhodd i Hezecia y fuddugoliaeth yn erbyn Senacherib, 37 Ai feibion ei hun yn lladd Senacherib. A Phan glybu y brenin Hezecia [hynny,] yna efe a rwygodd ei ddillad: ac a wiscodd sach-liain, ac a aeth i mewn i dŷ yr Arglwydd.

²Ac a anfonodd Eliacim yr hwn [oedd] benteulu, a Sobna yr scrifennudd, ac henuriaid yr offeiriaid wedi ymwysco mewn sach-liain ac Esay fab Amos y prophwyd.

³Ac hwy a ddywedasant wrtho ef, fel hyn y dywedodd Hezecia, diwynon cyfyngdra, a cherydd, a chabledd [ym] yr dydd hwn: canys y meibion a ddaethant hyd yr anedigaethfa, and nid [oes] grym i escor.

⁴Ond odid fe a wrendu yr Arglwydd dy Dduw ar holl eiriau Rabsaceh (yr hwn a anfonodd brenin Assyria ei feistr ef i gablu y Duw byw) ac i geryddu a geiriau y rhai a glybu yr Arglwydd dy Dduw: am hynny dercha dy weddi dros y gweddill yr hwn sydd iw gael.

⁵Felly gweision y brenin Hezecia a ddaethant at Esay.

⁶Ac Esay a ddywedodd wrthynt hwy, fel hyn a dywedwch wrth eich meistr: fel hyn y dywedodd yr Arglwydd, nac ofna rhac y geiriau y rhai a glywaist [drwy] y rhai y cablodd gweission brenin Assyria fi.

⁷Wele fi yn rhoddi yn ei erbyn ef wynt, fel y clywo efe drwst, ac y dychwelo im wlâd: gwnaf hefyd iddo syrthio ar gleddyf yn ei wlâd ei hun.

⁸Yna y dychwelodd Rabsaceh, ac y cafodd frenin Assyria yn ymladd yn erbyn Libna: canys efe a glywse fyned o honaw ef o Lachis.

⁹A phan glybu efe am Thirhaca brenin Ethiopia gan ddywedyd, wele efe a aeth allan i ryfela a thi: yna efe a ddychwelodd, ac a anfonodd gennadau at Hezecia gan ddywedyd:

¹⁰Fel hyn y lleferwch wrth Hezecia brenin Iuda gan ddywedyd, na thwylled dy Dduw di yr hwn yr wyt yn ymddyried ynddo gan ddywedyd: ni roddir Ierusalem yn law brenin Assyria.

¹¹Wele ti a glywaist yr hyn a wnaeth brenhinoedd Assyria i’r holl weledydd gan eu difrodi hwynt: ac a waredir di?

¹²A waredodd Duwiau y cenhedloedd hwynt, y rhai a ddarfu i’m tadau i eu dinistrio, sef Gosan, a Haran, a Reseph, a meibion Eden y rhai [oeddynt] o fewn Thelassar?

¹³Mae brenin Hemath? a brenin Arphad? a brenin dinas Sepharfaim, Hena ac Ifa?

¹⁴A Hezecia a gymmerodd y llythyrau o law y cennadau, ac ai darllenodd hwy, yna efe a aeth i fynu i dŷ yr Arglwydd, a Hezecia ai lledodd hwynt ger bron yr Arglwydd.

¹⁵Yna Hezecia a weddiodd ger bron yr Arglwydd, ac a ddywedodd, ô Arglwydd Dduw Israel yr hwn wyt yn aros [rhwng] y Cerubiaid, ti yn vnic ydwyt Dduw ar holl deyrnasoedd y ddaiar: ti a wnaethost y nefoedd, a’r ddaiar.

¹⁶Gogwydda Arglwydd dy glust, a gwrando, agor dy lygaid Arglwydd ac edrych: gwrando hefyd eiriau Senacherib, yr hwn a anfonodd i ddifenwi y Duw byw.

¹⁷Gwir [yw] ô Arglwydd, i frenhinnoedd Assyria ddifa’r holl genhedloedd ai tîr hwynt,

¹⁸A rhoddi eu duwiau hwynt yn tân: canys nid [oeddynt] hwy dduwiau, eithr gwaith dwylo dŷn [o] goed, a maen, am hynny y dinistriasant hwy hwynt.

¹⁹Yn awr gan hynny ô Arglwydd ein Duw ni, achub ni attolwg oi law ef: fel y gwypo holl deyrnasoedd y ddaiar mai tydi yn vnic [vw]’r Arglwydd Dduw.

²⁰Yna Esay mab Amos a anfonodd at Hezecia gan ddywedyd, fel hyn y dywedodd Arglwydd Dduw Israel: gwrandewais ar yr hyn a ddeisyfiaist arnafi yn erbyn Senacherib brenin Assyria.

²¹Dymma’r gair yr hwn a lefarodd yr Arglwydd yn ei erbyn ef: y forwyn merch Sion a’th ddirmygodd di, [ac] a’th watwarodd, merch Ierusalem a escydwodd ben ar dy ôl di.

²²Pwy a ddifenwaist ti, ac a geblaist? ac yn erbyn pwy y derchefaist di [dy] lef, ac y codaist yn vchel dy lygaid? onid yn erbyn Sanct Israel?

²³Trwy law dy gennadau y ceblaist ti yr Arglwydd, ac y dywedaist: yn amldra fyng-herbydau y dringais i vchelder y mynyddoedd [gan] ystlysau Libanus: a mi a dorraf vchelder ei cedr-wŷdd ef ai ddewis ffynnidwŷdd ef, âf hefyd im llettŷ eithaf, [ac i] goed eu dol-dir hwynt.

²⁴Myfi a gloddiais, ac a yfais ddyfroedd dieithr: a gwadnau fy nhraed hefyd y diyspyddais yr holl afonydd gwarchaedic.

²⁵Oni chlywaist ti ddarparu o honofi hyn er ystalm, ac i mi lunio hynny er y dyddiau gynt? yn awr y dygum hynny i benn fel y bydde i ddinystrio dinasoedd caeroc yn garneddau dinistriol.

²⁶Am hynny eu trigolion yn gwttoglaw a ddychrynnwyd, ac a gywilyddiwyd: oeddynt [megis] gwellt y maes, fel eginin llyssieun [neu] laswelltyn ar bennau [tai,] neu olosciad ŷd cyn corsi.

²⁷Dy eisteddiad hefyd, a’th fynediad, a’th ddyfodiad a adnabum i: a’th gynddeiriawgrwydd i’m herbyn.

²⁸Am it ymgynddeiriogi i’m herbyn, ac i’th ddadwrdd ddyfod i fynu i’m clustiau i: am hynny y gosodaf fy mâch yn dy ffroen, a’m ffrwyn yn dy weflau, ac a’th ddychwelaf di ar hŷd yr vn ffordd ac y daethost.

²⁹A hyn [fydd] yn argoeli ti [ô Hezecia] y flwyddyn hon y bwyttei a dyfo o honaw ei hun, ac yn yr ail flwyddyn yr attwf: ac yn y drydedd flwyddyn hauwch, a medwch, plennwch winllannoedd hefyd, a bwyttewch eu ffrwyth hwynt.

³⁰A’r gweddill o dŷ Iuda [’r hwn] a adewit a wreiddia eilwaith i wared, ac a ddŵg ffrwyth i fynu.

³¹Canys gweddill a aiff allan o Ierusalem, a rhai diangol o fynydd Sion: zêl Arglwydd y lluoedd a wnaiff hyn.

³²Am hynny fel hyn y dywedodd yr Arglwydd am frenin Assyria, ni ddaw efe i’r ddinas hon, ac ni ergydia saeth yno: hefyd ni ddau efe oi blaen hi a tharian, ac ni fwrw glawdd iw herbyn hi.

³³Ar hyd yr vn ffordd, ac y daeth y dychwel efe, ac ni ddaw i mewn i’r ddinas hon medd yr Arglwydd.

³⁴A mi a ddeffynnaf y ddinas hon, gan ei chadw hi er fy mwyn fy hun, ac er mwyn Dafydd fyng-wâs.

³⁵A’r nosson honno’r aeth angel yr Arglwydd, ac a darawodd yng-werssyll yr Assyriaid bump, a phedwar vgain, a chant o filoedd: a’r [lleill] a gyfodasant yn foreu, ac wele hwynt oll yn gelaneddau meirwon.

³⁶Felly Senacherib brenin Assyria a gychwynnod, ac a aeth ymmaith hefyd, ac a ddychwelodd: ac a arhosodd yn Ninife.

³⁷Pan ydoedd efe yn addoli yn nhŷ Nescoth ei dduw ef, yna Adramalech a Sarazer ei feibion ef ai lladdasant ef a chleddyf, a hwynt a ddiangasant i wlâd Armenia: ac Asarhadon ei fab ef a deyrnasodd yn ei lê ef.