Read William Morgan Bible 1588 original edition 1.Cronicl 22 Bible Online

1.Cronicl 22 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

1.Cronicl 22

¹Dafydd yn darparu pethau angen-rheidiol i adailadu teml yr Arglwydd. 5 Ac yn gorchymyn i Salomon ei hadailadu hi. 9 Salomon yn arwyddoccau Crist. 17 Geiriau Dafydd wrth dywysogion Israel. A Dywedodd Dafydd, hwn yw tŷ’r Arglwydd Dduw: ac dymma allor poeth offrwm Israel.

²Dywedodd Dafydd hefyd am gasclu y dieithriaid y rhai [oeddynt] yn nhir Israel: ac efe a osododd seiri meini i naddu cerric nadd i adailadu tŷ Dduw.

³A pharatoawdd Dafydd haiarn yn aml tuag at hoelion dryssau y pyrth, ac i’r cyssylltiadau: a phrês cyn amled nad [oedd arno] bwys.

⁴Coed cedr hefyd allan o rif: canys y Sidoniaid, a’r Tyriaid a ddugasent cedrwŷdd yn aml i Ddafydd.

⁵Yna y dywedodd Dafydd: Salomon fy mab [sydd] ieuangc, a thŷner, a thŷ [sydd raid] ei adailadu i’r Arglwydd, mewn mawredd, mewn rhagoriaeth, mewn enw, ac mewn anrhydedd drwy’r holl dir: paratoaf yn awr, tu ag atto ef: felly y paratôdd Dafydd yn helaeth o flaen ei farwolaeth.

⁶Ac efe a alwodd ar Salomon ei fab, ac a orchymynnodd iddo adailadu tŷ i Arglwydd Dduw Israel.

⁷Dywedodd Dafydd hefyd wrth Salomon ei fab: yr oedd yn fy mryd i adailadu tŷ i enw’r Arglwydd fy Nuw:

⁸Eithr gair yr Arglwydd a ddaeth attafi gan ddywedyd: gwaed yn aml a dywelltaist ti, a rhyfeloedd mawrion a wnaethost ti, nid adailedi di dŷ i’m henw i: canys gwaed lawer a dywelltaist ar y ddaiar yn fyng-ŵydd i.

⁹Wele mab a anwyd i ti, efe a fydd ŵr llonydd, ac mi a roddaf lonyddwch iddo ef, gan ei holl elynnion o amgylch: canys Salomon fydd ei enw ef, heddwch hefyd a thangneddyf a roddaf yn Israel yn ei ddyddiau ef.

¹⁰Efe a adailada dŷ i’m henw mau fy, ac efe a fydd i mi yn fab, a minne yn dâd iddo yntef: cadarnhaf hefyd orseddfa ei frenhiniaeth ef ar Israel byth.

¹¹Weithian fy mab yr Arglwydd fydd gyd a thi, ti hefyd a ffynni, ac a adailedi dŷ i’r Arglwydd dy Dduw, megis ac y llefarodd efe am danat ti.

¹²Yn vnic rhodded yr Arglwydd i ti synnwyr, a deall, pan roddo it orchymynnion am Israel, fel y cadwech gyfraith yr Arglwydd dy Dduw.

¹³Yna y ffynni, os cedwi ar wneuthur y deddfau, a’r barnedigaethau, y rhai a orchymynnodd yr Arglwydd i Moses am Israel: ymgryfhâ, ac ymegnia, nac ofna, ac na arswyda.

¹⁴Ac wele yn ôl fy nhlodi y paratoais i dŷ’r Arglwydd gan-mîl o dalentau aur, a mil o filoedd o dalentau arian, ar brês hefyd, ac ar haiarn nid [oes] bwys, canys y mae yn aml: y coed hefyd, a’r meini a baratoais i, chwanega dithe hefyd arnynt hwy.

¹⁵Hefyd [y mae] yn aml gyd a thi weithwyr gwaith [sef] cymyn-wŷr, a seiri maen, a phren, a phob rhai celfydd ym mhob gwaith.

¹⁶Ar aur, ar arian, ar brês, ac ar haiarn nid [oes] rifedi: cyfot, a gweithia, a’r Arglwydd a fydd gyd a thi.

¹⁷Yna y gorchymynnod Dafydd i holl dywysogion Israel gynnorthwyo Salomon ei fab [gan ddywedyd:]

¹⁸O nid [yw]’r Arglwydd eich Duw gyd a chwi? ac efe a ddyru lonyddwch i chwi oddi amgylch: canys rhoddes efe yn fy llaw i drigolion y ddaiar, a’r ddaiar a ddarostyngwyd o flaen yr Arglwydd, ac o flaen ei bobl ef.

¹⁹Yn awr rhoddwch eich calon, a’ch meddwl i geisio yr Arglwydd eich Duw: cyfodwch hefyd, ac adailedwch gyssegr yr Arglwydd Dduw, i ddwyn i mewn Arch cyfammod yr Arglwydd, a sanctaidd lestri Duw i’r tŷ yr hwn a adailedir i enw’r Arglwydd.