Read William Morgan Bible 1588 original edition 2.Cronicl 10 Bible Online

2.Cronicl 10 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

2.Cronicl 10

¹Y Cyngor yr hwn a ddilynodd Rehoboam yn peri iddo ef golli dêc o ddeuddec llwyth Israel. Yna Rehoboam a aeth i Sichem: canys i Sichem y daethe holl Israel iw vrddo ef yn frenin.

²Pan glybu Ieroboam mab Nabat, (ac yntef yn yr Aipht lle y ffoase efe o ŵydd Salomon y brenin) yna Ieroboam a ddychwelodd o’r Aipht.

³Canys hwynt a anfonasent, ac a alwasent am dano ef, ac Ieroboam a ddaeth a holl Israel: a hwy a ymddiddanasant a Rehoboam gan ddywedyd,

⁴Dy dâd ti a wnaeth ein iau ni yn drom: yn awr gan hynny yscafnhâ [ni] o gaethiwed caled dy dâd, ac oi iau drom ef yr hon a roddodd efe arnom ni, ac ni a’th wasanaethwn di.

⁵Ac efe a ddywedodd wrthynt hwy, [ewch] etto dridiau, yna dychwelwch attafi: a’r bobl a aethant.

⁶A’r brenin Rehoboam a ymgynghôrodd a’r henuriaid (y rhai a fuasent yn sefyll o flaen Salomon ei dâd ef pan ydoedd efe yn fyw) gan ddywedyd: pa fodd yr ydych chwi yn cynghori atteb i ymadrodd y bobl hynn?

⁷A hwynt a lefarasant wrtho ef gan ddywedyd, os byddi yn ddâ i’r bobl ymma, os bodloni di hwynt, ac [os] dywedi wrthynt eiriau têg: yna y byddant yn weision i ti byth.

⁸Ond efe a wrthododd gyngor yr henuriaid, yr hwn a gyngorasent hwy iddo: ac efe a ymgynghorodd a’r bechgyn y rhai a gynnyddasent gyd ag ef, a’r rhai oeddynt yn sefyll ger ei fron ef.

⁹Ac efe a ddywedodd wrthynt hwy, beth yr ydych chwi yn ei gynghori, fel yr attebom [i] ymadrodd y bobl hyn y rhai a lefarasant wrthif gan ddywedyd, yscafnhâ [ni] o’r iau’r hon a osododd dy dâd ti arnom ni?

¹⁰Yna y bechgyn y rhai a gynnyddasent gyd ag ef a lefarasant wrtho gan ddywedyd, fel hyn y dywedi wrth y bobl y rhai a lefarasant wrthit gan ddywedyd, dy dâd ti a wnaeth ein hiau ni yn drom, yscafnhâ dithe [hi] oddi arnom ni: fel hyn y dywedi wrthynt, fy [mŷs] bach [sydd] ffyrfach na lwynau fy nhad.

¹¹Ac yn awr fy nhâd a’ch llwythodd chwi ag iau drom, minnef hefyd a chwanegaf ar eich iau chwi: fy nhad i a’ch ceryddodd chwi a gwielyn, a minnef [a’ch ceryddaf] a ffrewyllau.

¹²Yna y daeth Ieroboam, a’r holl bobl at Rehoboam y trydydd dydd: fel y llefarase y brenin gan ddywedyd, dychwelwch attafi y trydydd dydd.

¹³A’r brenin ai hattebodd hwynt yn galed: (canys y brenin Rehoboam a wrthododd gyngor yr henuriaid)

¹⁴Ac efe a lefarodd wrthynt yn ôl cyngor y bechgyn gan ddywedyd, fy nhad i a drwmhaodd eich iau chwi, a minne a chwanegaf arni hi: fy nhad i a’ch ceryddodd chwi a gwielyn, a minne [a’ch ceryddaf chwi] a ffrewyllau.

¹⁵Ac ni wrandawodd y brenin ar y bobl: o herwydd yr achos oedd oddi wrth Dduw, fel y cwplâe’r Arglwydd ei air yr hwn a lefarase efe drwy law Ahia y Siloniad wrth Ieroboam fab Nabat.

¹⁶Pan [welodd] holl Israel na wrandawe y brenin arnynt hwy, yna y bobl a attebasant y brenin gan ddywedyd, pa rann [sydd] i ni yn Dafydd? nid [oes] ychwaith [im] etifeddiaeth ym mab Isai: ô Israel [aed] pawb iw pebyll, edrych yn awr [ar] dy dŷ dy hun Dafydd: felly holl Israel a aethant iw pabellau.

¹⁷Felly [ar] feibion Israel y rhai oeddynt yn presswylio yn ninasoedd Iuda, yn vnic y teyrnasodd Rehoboam.

¹⁸A’r brenin Rehoboam a anfonodd Adoram yr hwn [oedd] ar y drêth, a meibion Israel ai llabyddiasant ef a meini fel y bu efe farw: yna y brenin Rehoboam a ymegniodd i fyned i fynu mewn cerbyd i ffoi i Ierusalem.

¹⁹Felly Israel a wrthryfelasant yn erbyn tŷ Ddafydd hyd y dydd hwn.