Read William Morgan Bible 1588 original edition 2.Cronicl 32 Bible Online

2.Cronicl 32 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

2.Cronicl 32

¹Rhyfel Senacherib yn erbyn Iuda. 3 Gofal Hezecia. 7 Ai amdeffyn. Wedi y pethau hyn, a’r gwirionedd ymma, y daeth Senacherib brenin Assyria: ac efe a ddaeth i mewn i Iuda, ac a werssyllodd yn erbyn y dinasoedd caeroc, ac a feddyliodd eu hennill hwynt iddo ei hun.

²Pan welodd Hezecia ddyfod Senacherib: a [bod] ei wyneb ef i ryfela yn erbyn Ierusalem:

³Yna efe a ymgynghorodd ai dywysogion, ac ai gedyrn am argaeu dyfroedd y ffynhonnau y rhai [oeddynt] allan o’r ddinas: a hwynt ai cynnorthwyasant ef.

⁴Felly pobl lawer a ymgasclasant, ac a argaeasant yr holl ffynhonnau, a’r afon yr hon sydd yn rhedeg drwy ganol y wlâd gan ddywedyd: pa ham y daw brenhinoedd Assyria, ac y cânt ddyfroedd lawer?

⁵Ac efe a ymegnîodd, ac a adailadodd yr holl fur drylliedic hwnnw, ac a gadarnhaodd Milo [yn] ninas Dafydd: ac efe a wnaeth lawer o biccellau, ac o dariannau.

⁶Ac efe a osododd dywysogion rhyfel ar y bobl: ac ai casclodd hwynt atto i heol porth y ddinas, ac a lefarodd wrth [fodd] eu calon hwynt gan ddywedyd,

⁷Ymwrolwch, ac ymgadarnhewch, nac ofnwch, ac na arswydwch rhac brenin Assyria, na rhac yr holl dyrfa’r hon [sydd] gyd ag ef: canys [y mae] gyd a ni fwy na chyd ag ef.

⁸Gyd ag ef [y mae] braich gnawdol, a’r Arglwydd ein Duw [sydd] cyd a ni i’n cynnorthwyo, at i ryfela ein rhyfeloedd: a’r bobl a ymgryfhausant o herwydd geiriau Hezecia brenin Iuda.

⁹Wedi hyn yr anfonodd brenin Assyria ei weision i Ierusalem (tra [yr ydoedd] efe [yn rhyfela] yn erbyn Lachis ai holl allu gyd ag ef) at Hezecia frenin Iuda, ac at holl Iuda y rhai [oeddynt] yn Ierusalem, gan ddywedyd.

¹⁰Fel hyn y dywedodd Senacherib brenin Assyria: ar ba beth yr ydych chwi yn hydêru, chwi y rhai sy’n aros yng-warchaedigaeth o fewn Ierusalem?

¹¹Ond Hezecia sydd yn eich hûdo chwi, i’ch rhoddi chwi i farw drwy newyn, a thrwy syched gan ddywedyd: yr Arglwydd ein Duw ni a’n gwared ni o law brenin Assyria?

¹²Onid yr Hezecia hwnnw a dynnodd ymmaith ei vchelfeudd ef, ai allorau, ac a lefarodd wrth Iuda, ac Ierusalem gan ddywedyd, o flaen vn allor yr addolwch, ac ar honno yr aroglderthwch?

¹³Oni wyddoch chwi beth a wneuthum mi a’m tadau i holl bobloedd y tiroedd? ai gan allu y galle duwiau cenhedloedd y gwledydd achub eu gwlâd o’m llaw i?

¹⁴Pwy [sydd] ym mysc holl dduwiau y cehedloedd hyn (y rhai a ddarfu i’m tadau eu difetha) a’r a ddichon waredu ei bobl o’m llaw i: fel y galle eich Duw chwi eich gwaredu chwi o’m llaw i?

¹⁵Yn awr gan hynny na thwylled Hezecia chwi, ac na huded mohonoch fel hyn, ac na choeliwch iddo ef, canys ni ddichon vn Duw o’r holl genhedloedd na’r teyrnasoedd achub ei bobl o’m llaw i, nac o law fy nhadau: pa feint lai y gwared eich duwiau chwchwi o’m llaw i?

¹⁶Ai weision ef a ddywedasant chwaneg yn erbyn yr Arglwydd Dduw: ac yn erbyn Hezecia ei wâs ef.

¹⁷Ac efe a scrifennodd lythryrau gan gablu Arglwydd Dduw Israel: a thrwy lefaru yn ei erbyn ef gan ddywedyd, fel duwiau cenhedloedd y gwledydd y rhai nid achubasant eu pobl o’m llaw i, felly nid achub Duw Hezecia ei bobl o’m llaw i.

¹⁸Yna y gwaeddasant hwy * a llef vchel yn iaith yr Iddewon ar bobl Ierusalem y rhai [oeddynt] ar y mûr, iw hofni hwynt, ac iw brawychu: fel yr enillent hwy y ddinas.

¹⁹Felly y dywedasant yn erbyn Duw Ierusalem, fel yn erbyn duwiau pobloedd y wlâd [sef] gwaith dwylo dŷn.

²⁰Yna y gweddiodd Hezecia y brenin, ac Esay mab Amos y prophwyd o blegit hyn: a hwy a waeddasant i’r nefoedd.

²¹Am hynny yr Arglwydd a anfonodd angel yr hwn a laddodd bôb cadarne nerthol, [pob] blaenor hefyd a thywysog yng-werssyll brenin Assyria: felly efe a ddychwelodd a chywilydd [ar ei] wyneb iw wlâd ei hun, pan ddaeth efe i dy ei Dduw, yna y rhai a ddaethent allan oi emyscaroedd ei hun ai lladasant ef yno a chleddyf.

²²Felly y gwaredodd yr Arglwydd Hezecia a thrigolion Ierusalem o law Senacherib brenin Assyria, ac o law pawb [eraill:] ac ai cadwodd hwynt oddi amgylch:

²³A llawer oeddynt yn dwyn offrwm i’r Arglwydd i Ierusalem, a phethau gwerthfawr i Hezecia brenin Iuda: fel y derchafwyd ef o hynny allan yng-ŵydd yr holl genhedloedd.

²⁴Yn y dyddiau hynny y clafychodd Hezecia i farw: ac efe a weddiodd ar yr Arglwydd, yntef a ddywedodd wrtho ef, ac a roddes argoel iddo ef.

²⁵Ond ni thalodd Hezecia yn ôl y gwobr [yr hwn a roddasyd] iddo ef: canys ei galon ef a dderchafodd: a digofaint a ddaeth yn ei erbyn ef, ac yn erbyn Iuda, ac Ierusalem.

²⁶Er hynny Hezercia a ymostyngodd oddi wrth dderchafiad ei galon, efe a thrigolion Ierusalem: ac ni ddaeth digofaint yr Arglwydd arnynt hwy yn nyddiau Hezecia.

²⁷Ac yr oedd gan Hezecia gyfoeth ac anrhydedd mawr iawn, ac efe a wnaeth iddo dryssorau o arian, ac o aur, ac o feini gwerth-fawr, o bêr-aroglau hefyd, ac o dariannau, ac o bôb llestri hyfrydaidd.

²⁸A selêrau i gnŵd yr ŷd, a’r gwîn, a’r olew: a phresêbau i bôb anifail, a chorlannau i’r diadellau [defaid.]

²⁹Ac efe a wnaeth iddo ddinasoedd, ac [yr oedd yn ei] feddiant ef ddefaid a gwarthec yn aml: canys Duw a roddase iddo ef gyfoeth mawr iawn.

³⁰A’r Hezecia ymma a argaeodd yr aber vchaf i ddyfroeod Gihon, ac ai dug hwynt yn inion oddi tanodd tua thu’r gorllewyn i ddinas Dafydd: felly y ffynnodd Hezecia yn ei holl waith.

³¹Ond o herwydd cennadau tywysogion Babilion, y rhai a anfonwyd atto ef i ymofyn am y rhyfeddod y rhwn a wnaethid yn y wlâd, y gwrthododd Duw ef: iw brofi ef, [ac] i ŵybod cwbl [a’r a ydoedd] yn ei galon ef.

³²A’r rhan arall o hanes Hezecia ai garedigrwydd ef: wele hwynt yn scrifennedic yng-welegaeth Esay mab Amos y prophwydd, [ac] yn * llyfr brenhinoedd Iuda ac Israel.

³³Ac Hezecia a hunodd gyd ai dadau, a claddasant ef yn y fann vchaf o feddau meibion Dafydd, a holl Iuda a thrigolion Ierusalem a wnaethant anrhydedd iddo ef yr amser y bu efe farw: a Manasses ei fab ef a deyrnasodd yn ei lê ef.