Read William Morgan Bible 1588 original edition 2.Cronicl 33 Bible Online

2.Cronicl 33 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

2.Cronicl 33

¹Gau-dduwiaeth Manasses. 11 Ai gospedigaeth. Mab deuddeng-mlwydd [oedd] Manasses pan ddechreuodd efe deyrnasu: a phymtheng mhlynedd a deugain y teyrnasodd efe yn Ierusalem.

²Ac efe a wnaeth yr hyn oedd ddrwg yngolwg yr Arglwydd: yn ôl ffieidd-dra y cenhedloedd y rhai a fwriase’r Arglwydd allan o flaen meibion Israel.

³Canys efe a ddychwelodd, ac a adailadodd yr vchelfeudd y rhai a ddinistriase Hezecia ei dâd ef: ac a gyfododd allorau i Baalim, ac a wnaeth lwynau, ac a addolodd holl lû y nefoedd, ac ai gwasanaethodd hwynt.

⁴Adailadodd hefyd allorau yn nhŷ’r Arglwydd: [am] yr hwn y dywedase’r Arglwydd yn Ierusalem y bydd fy enw i yn dragywydd.

⁵Ac efe a adailadodd allorau i holl lû y nefoedd yn nau gyntedd tŷ’r Arglwydd.

⁶Ac efe a yrrodd ei feibion drwy’r tân yn nyffryn meibion Hinnon, dewinodd hefyd, a daroganodd, hudoliaethodd hefyd, a mawrhaod swynyddion, a dewiniaid: chwanegodd wneuthur yr hyn oedd ddrwg yng-olwg yr Arglwydd iw ddigio ef.

⁷Ac efe a gyfleuodd ddelw gerfiedic (yr hon a wnelse efe) yn nhŷ Dduw, [am] yr hwn y dywedase Duw wrth Ddafydd, ac wrth Salomon ei fab, yn y tŷ hwn, ac yn Ierusalem (yr hon a ddewisais o holl lwythau Israel) y gosodaf fy enw yn dragywydd.

⁸Ac ni chwanegaf symmud troed Israel oddi ar y tîr yr hwn a ordeiniais i’ch tadau chwi: os cadwant ar wneuthur yr hyn oll a orchymynnais i iddynt hwy trwy law Moses, sef yr holl gyfraith a’r deddfau, a’r barnedigaethau.

⁹Felly Manasses a hudodd Iuda, a thrigolion Ierusalem i wneuthur yn waeth na’r cenhedloedd y rhai a ddifethase’r Arglwydd o flaen meibion Israel.

¹⁰Er llefaru o’r Arglwydd wrth Manasses, ac wrth ei bobl, etto ni wrandawsant hwy.

¹¹Am hynny y dûg yr Arglwydd arnynt hwy dywysogion y llu, y rhai [oeddynt] eiddo brenin Assyria, a hwynt a ddaliasant Manasses, [ac ai rhoddasant] mewn gefynnau: rhwymasant ef hefyd a dwy gadwyn, a dugasant ef i Babilon.

¹²A phan oedd gyfyng arno ef, efe a weddiodd ger bron yr Arglwydd ei Dduw: ac a ymostyngodd yn ddirfawr o flaen Duw ei dadau.

¹³Pan weddiodd efe atto ef, yna efe a fu fodlon iddo, ac a wrandawodd ei ddymyniad ef, ac ai dychwelodd ef i Ierusalem iw frenhiniaeth: yna y gwybu Manasses mai’r Arglwydd oedd Dduw.

¹⁴Wedi hyn hefyd efe a adailadodd y mûr eithaf i ddinas Dafydd, o du’r gorllewyn i Gihon, o’r afon hyd y ddyfodfa i borth y pyscod, ac efe a amgylchodd Ophel, ac ai derchafodd yn vchel iawn: ac efe a osododd dywysogion y llu yn yr holl ddinasoedd caeroc o fewn Iuda.

¹⁵Ac efe a ddug ymmaith y duwiau dieithr, a’r ddelw o dŷ’r Arglwydd, a’r holl allorau y rhai a adailadase efe ym mynydd tŷ’r Arglwydd, ac yn Ierusalem: ac ai taflodd allan o’r ddinas.

¹⁶Ac efe a gyweiriodd allor yr Arglwydd, ac a aberthodd arni hi ebyrth hedd a moliant: dywedodd hefyd wrth Iuda, am wasanaethu Arglwydd Dduw Israel.

¹⁷Er hynny y bobl oeddynt etto yn aberthu yn yr vchelfeudd: etto i’r Arglwydd eu Duw yn vnic.

¹⁸A’r rhan arall o hanes Manasses, ai weddi ef at ei Dduw, a geiriau y prophwydi y rhai a lefarasant wrtho ef yn enw Arglwydd Dduw Israel: wele hwynt ym mhlith geiriau brenhinoedd Israel.

¹⁹Ei weddi ef hefyd pan gymmododd [Duw] ag ef, ai holl bechod ef, ai gamwedd, a’r lleoedd y rhai’r adailadodd efe ynddynt vchelffeudd, ac y gosododd lwynau, a delwau cynn ymostwng o honaw ef: wele hwynt yn scrifennedic ym mysc geiriau y gweledyddion.

²⁰Felly Manasses a hunodd gyd ai dadau, a chladdasant ef [yn] ei dy ei hun: ac Amon ei fab ef a deyrnasodd yn ei lê ef.

²¹Mab dwy flwydd ar hugain [oedd] Amon pan ddechreuodd efe deyrnasu: a dwy flynedd y teyrnasodd efe yn Ierusalem.

²²Ac efe a wnaeth yr hyn oedd ddrwg yngolwg yr Arglwydd fel y gwnaethe Manasses ei dad ef; canys Amon a aberthodd i’r holl ddelwau y rhai a wnelse Manasses ei dâd ef, ac ai gwasanaethodd hwynt.

²³Ond nid ymostyngodd efe ger bron yr Arglwydd fel yr ymostyngase Manasses ei dad ef: eithr yr Amon ymma a bechodd fwy fwy.

²⁴Ai weision ef a frad-fwriadasant iw erbyn ef, ac ai lladdasant ef yn ei dŷ ei hun.

²⁵A phobl y wlâd a laddasant yr holl rai a frad-fwriadasent yn erbyn y brenin Amon: a phobl y wlâd a vrddasant Iosia ei fab ef yn frenin yn ei le ef.