Read William Morgan Bible 1588 original edition 2.Cronicl 34 Bible Online

2.Cronicl 34 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

2.Cronicl 34

¹Duwiol lywodraeth Iosia. 14 Caffaeliad llyfr y gyfraith. 20 Y brenin ar hynny yn gyrru i ymgynghori a Duw. 23 A’r atteb a gafodd efe. Mab ŵyth mlwydd [oedd] Iosia pan ddechreuodd efe deyrnasu: ac vn mlynedd ar ddêc ar hugain y teyrnasodd efe yn Ierusalem.

²Ac efe wnaeth yr hyn oedd inion yng-olwg yr Arglwydd: ac a rodiodd yn llwybrau Dafydd ei dâd, ac ni ogwyddodd efe ar y llaw ddehau, nac ar y llaw asswy.

³Ac yn yr wythfed flwyddyn oi deyrnasiad ef (tra’r ydoedd efe etto yn fachgen) efe a ddechreuodd geisio Duw Dafydd ei dâd: ac yn y ddeuddecfed flwyddyn efe a ddechreuodd lanhau Iuda, ac Ierusalem o’r vchelfeudd, a’r llwynau, a’r delwau cerfiedic, a’r delwau toddedic.

⁴Destruwiasant hefyd yn ei ŵydd ef allorau Baalun, a’r delwau y rhai [a osodasid] i fynu oddi arnynt hwy a dorrodd efe: y llwynau hefyd, a’r delwau cerfiedic, a’r delwau toddedic a ddrylliodd efe, ac a faluriodd efe, tânodd hefyd [eu] llwch hwy ar hyd wyneb beddau y rhai a aberthasent iddynt hwy.

⁵Ac escyrn yr offeiriaid a loscodd efe ar eu hallorau: ac a lanhâodd Iuda, ac Ierusalem.

⁶Felly [y gwnaeth efe] yn ninasoedd Manasses, ac Ephraim, a Simeon, ac hyd Nephthali: yn yr anghyfannedd-leoedd oddi amgylch.

⁷Pan ddinistriodd efe yr allorau, a’r llwynau, a dryllio o honaw y delwau cerfiedic gan [eu] malurio, a thorri ymmaith yr eulynnod eu gyd o holl wlâd Israel: yna efe a ddychwelodd i Ierusalem.

⁸Ac yn y ddeunawfed flwyddyn oi deyrnasiad, ef, wedi glanhau y wlad, a’r tŷ: efe a anfanodd Saphan fab Azaliahu, a Maasiah tywysog y ddinas, ac Ioah fab Ioahaz y cofiadur i gyweirio tŷ yr Arglwydd ei Dduw.

⁹A phan ddaethant hwy at Helcia yr archoffeiriad, yna y rhoddasant yr arian a ddugasid i dy Dduw, y rhai a gasclase y Lefiaid, y rhai oeddynt yn cadw y cyntedd o law Manasses, ac Ephraim, ac oddi gan holl weddill Israel, ac oddi ar holl Iuda, a Beniamin: a hwy a ddychwelasant i Ierusalem.

¹⁰A hwynt ai rhoddasant yn llaw y gweithwŷr, y rhai oeddynt oruchwilwyr yn nhŷ’r Arglwydd: hwyntau ai rhoddasant i wneuthurwyr y gwaith y rhai oeddynt yn gweithio yn nhy’r Arglwydd, i gyweirio, ac i gadarnhau y tŷ.

¹¹Rhoddasant hefyd i’r seiri, ac i’r adailadwyr i brynu cerrig nâdd, a choed tu ag at y cyssylltiadau: ac i fyrddu y tai y rhai a ddinistriase brenhinoedd Iuda.

¹²A’r gwŷr oeddynt yn gweithio yn y gwaith yn ffyddlon, ac arnynt hwy yn olyg-wŷr [yr] oedd Iahath, ac Obadiahu y Lefiaid o feibion Meari, Zecaria hefyd, a Mesulam o feibion y Cehathiaid iw hannog: ac o’r Lefiaid pôb ddeallgar mewn offer gerddgar.

¹³Ac ar y clud-wŷr, a’r golyg-wŷr yr holl rai oedd yn gweithio mewn amryw waith: ac o’r Lefiaid [yr oedd] scrifennyddion, swyddogion hefyd, a phorthorion.

¹⁴A phan ddugasant hwy allan yr arian y rhai a ddugasid i dŷ’r Arglwydd, Helcia’r offeiriad a gafodd lyfr cyfraith yr Arglwydd [yr hwn a roddasid] drwy law Moses.

¹⁵A Helcia a attebodd, ac a ddywedodd wrth Saphan yr scrifennydd, cefais lyfr y gyfraith yn nhŷ’r Arglwydd: a Helcia a roddodd y llyfr at Saphan.

¹⁶A Saphan a ddug y llyfr at y brenin, ac a ddug air trachefn i’r brenin gan ddywedyd: yr hyn oll a roddwyd yn llaw dy weision di, y maent hwy yn [ei] wneuthur.

¹⁷Toddasant hefyd yr arian y rhai a gafwyd yn nhŷ’r Arglwydd: a rhoddasant hwy yn llaw y swyddogion, ac yn llaw y gweith-wŷr.

¹⁸Saphan yr scrifennudd a fynegodd hefyd i’r brenin gan ddywedyd, Helcia’r offeiriad a roddodd i mi lyfr: a Saphan a ddarllenodd ynddo ef ger bron y brenin.

¹⁹A phan glybu y brenin eiriau y gyfraith, yna efe a rwygodd ei wiscoedd.

²⁰A’r brenin a orchymynnodd i Helcia, ac i Ahicam fab Saphan, ac i Abdon fab Micah, i Saphan hefyd yr scrifennydd, ac i Asaiah gwâs y brenin gan ddywedyd:

²¹Ewch, ymgynghorwch a’r Arglwydd trosofi, a thros y gweddill yn Israel, ac yn Iuda, am eiriau y llyfr yr hwn a gafwyd: canys mawr [yw] cynddaredd yr Arglwydd yr hon a dywalltodd efe arnom ni o blegit na chadwodd ein tadau ni air yr Arglwydd gan wneuthur yn ôl yr hyn oll a’r sydd yn scrifennedic yn y llyfr hwn.

²²Yna’r aeth Helcia, a’r rhai [a yrrodd] y brenin at Huldah y brophwydes, gwraig Salum mab Tocath, fab Hasrah ceidwad y gwiscoedd, a hi oedd yn aros yn Ierusalem yn yr ail rhan [oddi wrtho ef] ac ymddiddanasant a hi felly.

²³A hi a ddywedodd wrthynt hwy, fel hyn y dywedodd Arglwydd Dduw Israel, dywedwch i’r gŵr yr hwn a’ch anfonodd chwi attafi,

²⁴Fel hyn y dywedodd yr Arglwydd, wele fi yn dwyn drwg ar y lle hwn, ac ar ei drigolion: sef yr holl felldithion y rhai ydynt yn scrifennedic yn y llyfr yr hwn a ddarllenasant hwy ger bron brenin Iuda.

²⁵Am iddynt fyng-wrthod i, ac arogl-darthu i Dduwiau dieithr i’m digio i a holl waith eu dwylo: am hynny yr ymdywallt fy llid i yn erbyn y lle hwn, ac nis diffoddir ef.

²⁶Ond am frenin Iuda’r hwn a’ch anfonodd chwi i ymgynghori a’r Arglwydd, fel hyn y dywedwch wrtho ef: fel hyn y dywedodd Arglwydd Dduw Israel [am] y geiriau y rhai a glywaist.

²⁷O blegit i’th galon feddalhau, ac i tithe ymostwng o flaen Duw, pan glywaist ei eiriau ef yn erbyn y fann hon, ac yn erbyn ei thrigolion, ac ymostwng o honot ger fy mron, a rhwygo dy wiscoedd, ac ŵylo o’m blaen i: am hynny y gwrandewais inne, medd yr Arglwydd.

²⁸Wele mi a’th gymmeraf di ymmaith at dy dadau, a thi a ddugir ymmaith i’r bedd mewn heddwch, fel na wêlo dy lygaid di yr holl ddrwg’r hwn yr ydwyfi yn ei ddwyn ar y fann hon, ac yn erbyn ei phresswyl-wŷr: felly hwynt a ddugasant yn ei ôl air i’r brenin.

²⁹Yna y brenin a anfonodd: ac a gynhullodd holl henuriaid Iuda, ac Ierusalem.

³⁰A’r brenin a aeth i fynu i dy’r Arglwydd, a holl wyr Iuda, a thrigolion Ierusalem, yr offeriaid hefyd a’r Lefiaid a’r holl bobl o fawr i fychan: ac efe a ddarllênodd lle y clywsant hwy holl eiriau llyfr y cyfammod yr hwn a gawsid yn nhŷ’r Arglwydd.

³¹A’r brenin a safodd yn ei sefyll, ac a wnaeth gyfammod ger bron yr Arglwydd, ar rodio ar ôl yr Arglwydd, ac ar gadw ei orchymynnion ef, ai destiolaethau, ai ddefodau, ai holl galon, ac ai holl enaid: gan gwplau geiriau y cyfammod y rhai oeddynt yn scrifennedic yn y llyfr hwnnw.

³²Ac efe a wnaeth i bawb a’r a gafwyd yn Ierusalem, ac yn Beniamin sefyll [wrth yr ammod: trigolion Ierusalem hefyd a wnaethant yn ôl cyfammod Duw, [sef] Duw eu tadau.

³³Felly Iosia a dynnodd ymmaith y ffieidd-dra ei gyd o’r holl wledydd y rhai [oeddynt] eiddo meibion Israel, ac efe a wnaeth i bawb a’r a gafwyd yn Israel wasanaethu’r Arglwydd eu duw: [ac yn] ei holl ddyddiau ef ni throasant hwy oddi ar ôl Arglwydd Dduw eu tadau.