Read William Morgan Bible 1588 original edition Nehemias 6 Bible Online

Nehemias 6 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Nehemias 6

¹Atteb Nehemias i’r gelynnion. 11 ac i’r gau brophwydi. A phan glybu Sanebalat, a Thobia, a Gesem yr Arabiaid a’r rhan arall o’n gelynnion adailadu o honofi y mûr, ac nad oedd adwy wedi ei gadel ynddo: (er na osodaswn i y pryd hynny y dorau ar y pyrth)

²Yna’r anfonodd Sanebalat, a Gesem attaf gan ddywedyd, tyret, ac ymgyfarfyddwn yng-hyd yn [vn o’r] pentrefydd yng-lynn Ono: ac yr oeddynt hwy yn bwriadu gwneuthur niwed i mi.

³Am hynny’r anfonais gennadau attynt hwy gan ddywedyd, gwaith mawr yr ydwyfi yn ei wneuthur, o herwydd hynny ni allaf ddyfod i wared, rhac i’r gwaith beidio pan ymmadawn ag ef, a dyfod i wared attoch chwi.

⁴Etto hwynt a anfonasant attafi yn y wedd hon bedair gwaith, ac yn y modd hwnnw’r attebais hwynt.

⁵Yna Sanebalat a anfonodd ei wâs attafi y bummed waith yr vn ffunyd, a llythyr agored yn ei law.

⁶Ynddo’r oedd yn scrifennedic, Ym Mysc y cenhedloed y clybywyd, a Gesem sydd yn dywedyd, dy fod ti, a’r Iddewon, yn amcanu gwrthryfela, o herwydd hynny dy fod ti yn adailadu y mûr: ac y byddi yn frenin arnynt pan [ddarfyddo] y pethau hyn.

⁷A’th fod tithe hefyd wedi gosod prophwydi i bregethu am danat ti yn Ierusalem gan ddywedyd, [y mae] brenin yn Iuda, ac yn awr y fath ymadroddion a hyn a glyw y brenin: gan hynny tyret yn awr, ac ymgynghorwn yng-hyd.

⁸Yna a’r anfonais atto gan ddywedyd, ni ddarfu yn ôl yr ymadroddion hyn y rhai’r ydwyt ti yn eu dywedyd: canys o’th galon dy hun yr ydwyt yn eu dychymygu hwynt.

⁹O blegit hwynt oll ydynt yn ceisio ein hofni ni gan ddywedyd, eu dwylo hwynt a laesant o’r gwaith fel na’s gwneir ef: gan hynny cryfhâ yn awr [ô Dduw] fy nwylaw i.

¹⁰A mi a ddaethum i dy Semaia mab Delaia, fab Mehetabel yrhwn oedd wedi caeu arno [yn ei dŷ:] ac efe a ddywedodd, cyfarfyddwn yn nhŷ Dduw yng-hanol y deml, a chaewn ddryssau y deml, canys y maent yn dyfod i’th ladd di, a lliw nôs y deuant i’th ladd di.

¹¹Yna y dywedais, a ffy gŵr o’m mâth i? neu pwy [sydd] fel myfi’r hwn a ele i’r deml fel y bydde byw? nid âf i mewn.

¹²Ac wele gwybûm nad Duw ai hanfonase ef: onid llefaru o honaw ef y brophwydoliaeth hon yn fy erbyn i, canys Tobia, a Sanebalat ai cyflogasent ef.

¹³O herwydd hyn y cyflogasid ef fel i’m hofnid i, ac y gwnawn felly, ac y pechwn: ac y bydde [hynny] ganddynt yn enllib [i’m herbyn] fel i’m gwradwyddent.

¹⁴O fy Nuw cofia di Tobia, a Sanebalat yn ôl eu gweithredoedd hynny: a Noadia y brophwydes hefyd a’r rhan arall o’r prophwydi y rhai oeddynt yn fy nychrynnu i.

¹⁵A’r mûr a orphennwyd ar y pummed [dydd] ar hugain o Elul, mewn deuddengnhiwrnod a deugain.

¹⁶A phan glybu ein gelynnion ni [hynny,] yna’r holl genhedloedd y rhai [oeddynt] o’n hamgylch a ofnasant, ac a lwfrhasant yn ddirfawr ynddynt eu hun: canys gwybuant mai drwy ein Duw ni y gwnelsid y gwaith hwn.

¹⁷Ac yn y dyddiau hyn pendefigion Iuda oeddynt yn mynych-ddanfon eu llythyrau i fyned at Tobia: a’r rhai [oedd] eiddo Tobia oeddynt yn dyfod attynt hwythau.

¹⁸Canys [yr oedd] llawer yn Iuda mewn cyngrair ag ef, o herwydd daw [oedd] efe i Secania fab Arah, ac Iehochanan ei fab ef a gymmerase ferch Mesulam fab Bereciah [yn wraig iddo.]

¹⁹Ai gymmwynasau ef y byddent hwy yn eu mynegu ger fy mron i, fyng-eiriau finne hefyd y byddent hwy yn eu hadrodd iddo yntef: [a] Thobia a anfonodd lythyrau i’m dychrynnu i.