Read William Morgan Bible 1588 original edition Nehemias 9 Bible Online

Nehemias 9 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Nehemias 9

¹Y bobl yn edifarhau, ac yn gadel eu gwragedd anghredadwy. 5 A’r Lefiaid yn eu hannog hwynt i foli Duw. Ac ar y pedwerydd dydd ar hugain o’r mîs hwn meibion Israel a ymgynnullasant mewn ympryd, ac mewn sach-liain, a phridd arnaddynt.

²A phlant Israel a ymnailltuasant oddi wrth bob dieithriaid, safasant hefyd, a chyffessasant eu pechodau, ac anwireddau eu tadau.

³A chodasant yn eu sefyll, a’r [Lefiaid] a ddarllenasant yn llyfr cyfraith yr Arglwydd eu Duw bedair gwaith yn y dydd: a phedair gwaith yr ymgyffessasant, ac yr ymgrymmasant i’r Arglwydd eu Duw.

⁴Yna y safodd ym mhulpud y Lefiaid Iesua, a Bani, Cadmiel, Sebaniah, Buni, Serebiah, Bani, [a] Chenani: a gwaeddasant a llef vchel ar yr Arglwydd eu Duw.

⁵A’r Lefiaid a ddywedasant ([sef] Iesua a Chadmiel, Bani, Hasabneiah, Serebiah, Hodiah, Sebaniah, Pethahia) cyfodwch, bendithiwch yr Arglwydd eich Duw o dragywyddoldeb hyd dragywyddolbed: a bendithiant dy enw gogoneddus a derchafedic goruwch bob bendith a moliant.

⁶Ti yn vnic wyt Arglwydd, ti a wnaethost y nefoedd, [a] nefoedd y nefoedd, ai holl luoedd hwynt, y ddaiar a’r hyn oll [sydd] arni, y moroedd a’r hyn oll [sydd] ynddynt, a thi sydd yn eu bywhâu hwynt oll, a lluoedd y nefoedd ydynt yn ymgrymmu i ti.

⁷Ti yw’r Arglwydd Dduw’r hwn a ddetholaist Abram, ac ai dygaist ef allan o Ury Caldeaid: ac a osodaist ei enw ef yn Abraham.

⁸A chefaist ei galon ef yn ffyddlawn ger dy fron di, ac a wnaethost gyfammod ag ef ar roddi yn ddiau iw hâd ef wlâd y Canaaneaid, yr Hefiaid, yr Amoriaid, a’r Pheriziaid, y Iebusiaid hefyd a’r Gergasiaid: ac a gwpleaist dy eiriau, o herwydd cyfiawn wyt.

⁹Gwelaist hefyd gystudd ein tadau yn yr Aipht: a thi a wrandewaist eu gwaedd hwynt wrth y môr côch.

¹⁰A thi a roddaist arwyddion, a rhyfeddodau yn erbyn Pharao, ac yn erbyn ei holl weision, ac yn erbyn holl bobl ei wlad ef, canys gŵybuost i’r rhai hyn falchio yn eu herbyn hwynt: a gwnaethost it enw fel [y gwelir] y dydd hwn.

¹¹Y môr hefyd a holltaist oi blaen hwynt, fel y treiddiasant drwy ganol y môr ar hyd sych-dir: ai herlidwŷr hwynt a fwriaist i’r gwaelod fel maen i ddyfroedd cryfion:

¹²Ac ai harweiniaist hwy liw dydd mewn colofn niwl: a lliw nôs mewn colofn dân, i oleuo iddynt hwy y ffordd yr hon yr oeddynt yn myned rhyd-ddi.

¹³Yna ti a ddescynnaist ar fynydd Sinai, ac a ymddiddenaist hwynt o’r nefoedd: rhoddaist hefyd iddynt farnedigaethau iniawn, a chyfreithiau gwirion, deddfau a gorchymynnion daionus.

¹⁴A’th Sabboth sanctaidd a hyspysaist iddynt: gorchymynnion hefyd, a deddfau, a chyfraith a orchymynnaist iddynt drwy law Moses dy wâs.

¹⁵Bara hefyd o’r nefoedd a roddaist iddynt yn eu newyn, a dwfr o’r graig a dynnaist iddynt yn eu syched: a thi a ddywedaist wrthynt, y deuent i etifeddiaethu y wlâd yr hon a dyngaist ar [ei] rhoddi iddynt.

¹⁶Ond hwynt hwy a’n tadau ni a falchiasant: ac a galedâsant eu gwarrau, ac ni wrandawsant ar dy orchymynnion di.

¹⁷Eithr gwrthodasant wrando, ac ni chofiasant dy ryfeddodau, y rhai a wnelsit ti erddynt, caledasant hefyd eu gwarrau, a gosodasant [eu] pennau i ddychwelyd iw caethiwed drwy eu cyndynrwydd eu hun: etto ti Dduw y maddeuaint [ydwyt] râs-lawn, a thrugarawg, hwyrfrydic i ddigter, ac aml o drugaredd, yr hwn ni wrthodaist hwynt.

¹⁸Hefyd pan wnaethant iddynt lô toddedic, a dywedyd, dymma dy Dduw di’r hwn a’th ddug di i fynu o’r Aipht: a gwneuthur dirmyg mawr [arnat,]

¹⁹Er hynny er mwyn dy aml dosturiaethau ni adewaist ti hwynt yn yr anialwch: y golofn niwl ni chiliodd oddi wrthynt hwy drwy’r dydd iw harwain hwynt ar hyd y ffordd, na’r golofn dân drwy’r nos i oleuo iddynt hwy’r ffordd yr hon a gerddent ar hydddi.

²⁰Dy yspryd dâ hefyd a roddaist i beri iddynt ddeall: ac ni orafunaist dy Manna rhag eu genau, dwfr hefyd a roddaist iddynt yn eu syched.

²¹Felly deugain nhlynedd y porthaist hwynt yn yr anialwch heb fod arnynt eisieu [dim:] eu gwiscoed ni heneiddiasant, ai traed ni chwyddasant.

²²A thi a roddaist iddynt frenhiniaethau, a phobloedd, y rhai a wasceraist i gonglau: canys hwynt a orescynnasant wlâd Sehon, sef gwlâd brenin Hesbon, a gwlâd Og brenin Basan.

²³Lluosogaist hefyd eu meibion hwynt fel sêr y nefoedd: ac ai harweiniaist hwynt i’r wlâd yr hon a ddywedasit wrth eu tadau y deuent iw meddiannu.

²⁴Felly y meibion a ddaethant, ac a feddiannasant y wlâd, a thi a ddarostyngaist drigolion gwlâd y Canaaneaid oi blaen hwynt, ac ai rhoddaist yn eu llaw hwynt: eu brenhinoedd hefyd, a phobloedd y wlâd fel y gwnaent iddynt yn ôl eu hewyllys.

²⁵A hwynt a ennillasant ddinasoedd caeroc, a daiar frâs, ac a orescynnasant dai llawn o bob daioni, pydewau cloddiedic, gwin-llannoedd, ac oliwydd-lannoedd, a choed ffrwythlawn yn aml: a hwynt a fwytawsant fel y digonwyd hwynt, ac y brassauwyd hwynt, ac yr ymhyfrydasant hwy yn dy fawr ddaioni di.

²⁶Etto hwynt a annufyddhasant, ac a wrthryfelasant yn dy erbyn, taflasant hefyd dy gyfraith o’r tu ôl iw cefn, a’th brophwydi a laddasant, y rhai a destiolaethasent wrthynt, am iddynt ddychwelyd attat: felly y gwnaethant ddirmyg mawr [arnat.]

²⁷Am hynny ti ai rhoddaist hwynt yn llaw eu gorthrym-wŷr, y rhai ai cystuddiasant: yna yn amser eu cyfyngdra y gwaeddasant arnat, a thi ai gwrandewaist [hwynt] o’r nefoedd, ac yn ôl dy aml dosturiaethau rhoddaist iddynt achub-wŷr y rhai ai hachubasant o law eu gwrthwyneb-wŷr.

²⁸Ond pan lonyddodd arnynt, dychwelasant i wneuthur drygioni yn dy ŵydd di: am hynny y gadewaist hwynt yn llaw eu gelynnion y rhai a arglwyddiaethasant arnynt, yna y dychwelasant, ac y gwaeddasant arnat, a thithe o’r nefoedd a wrandewaist, ac ai gwaredaist hwynt yn ôl dy dosturiaethau lawer a amseroedd.

²⁹A thi a destiolaethaist wrthynt am iddynt ddychwelyd ac dy gyfraith, ond hwynt a falchiasant, ac ni wrandawsant ar dy orchymynnion, eithr pechâsant yn erbyn dy farnedigaethau, (y rhai [os] gwnaiff dyn [hwynt,] efe fydd byw ynddynt) a rhoddasant yscwydd ar gilio, caledasant hefyd eu gwarrau, ac ni wrandawsant.

³⁰Er hynny ti a oedaist a hwynt flynyddoedd lawer, ac a destiolaethaist wrthynt a’th yspryd drwy law dy brophwydi, ond i wrandawsant: am hynny y rhoddaist hwynt yn llaw pobloedd y gwledydd.

³¹Etto er mwyn dy fawr drugareddau di ni wnaethost hwynt yn ddarfodedigaeth, ac ni wrthodaist mo honynt: canys Duw grâslawn, a thrugarog ydwyt.

³²Ac yn awr ô ein Duw ni, y Duw mawr, cadarn, ac ofnadwy, yr hwn [wyt] yn cadw y cyfammod a’r drugaredd, na fydded bychan o’th flaen di yr holl flinder yr hwn a ddigwyddod i ni, i’n brenhinoedd, i’n tywysogion, ac i’n hoffeiriaid, i’n prophwydi hefyd, ac i’n tadau, ac i’th holl bobl, er dyddiau brenhinoedd Assyria hyd y dydd hwn.

³³Tithe [ydwyt] gyfiawn yn yr hynn oll a ddigwyddodd ini: canys gwirionedd a wnaethost ti, a ninneu a wnaethom yn anuwiol.

³⁴Ein brenhinoedd hefyd, ein tywysogion, ein hoffeiriaid, a’n tadau ni wnaethant dy gyfraith: ac nid edrychasant am dy orchymynnion, na’th destiolaethau, y rhai a destiolaethaist wrthynt.

³⁵A hwynt ni’th wasanaethasant yn eu brenhiniaeth, nac yn dy aml ddaioni yr hwn a roddaist iddynt, nac yn y wlâd ehang, a brâs, yr hon a osodaist oi blaen hwynt: ac ni ddychwelasant oddi wrth eu drwg weithredoedd.

³⁶Wele ni heddyw yn weision: îe [yn] y wlâd yr hon a roddaist i’n taeau ni i fwytta eu ffrwyth, ai daioni, wele ni yn weision ynddi.

³⁷A mawr yw ei thoreth hi i’r brenhinoedd y rhai a osodaist arnom ni, am ein pechodau: ac arglwyddiaethu y maent ar ein cyrph, ac ar ein hanifeiliaid yn ôl eu hewyllys, ac yr ydym mewn cyfyngdra.

³⁸Ac o herwydd hyn oll yr ydym yn gwneuthur cyfammod yn ffyddlon, ac yn [ei] scrifennu, ac wrth sêl hwnnw [y mae henwau] ein tywysogion, ein Lefiaid, a’n hoffeiriaid.