Read William Morgan Bible 1588 original edition 3.Esdras 8 Bible Online

3.Esdras 8 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

3.Esdras 8

¹Esdras yn dyfod o Babilon i Ierusalem. 10 Coppi o’r awdurdod a roddasid drwy Artaxerxes. 29 Esdras yn diolch i’r Arglwydd. 32 Rhifedi y bobl y rhai a ddaethant gyd ag ef. 76 Ei weddi ef, ai gyffes. Wedi y pethau hyn pan oedd Artaxerxes brenin y Persiaid yn teyrnasu y daeth [atto ef] Esdras [mâb] Saraias, [fâb] Ezerias, [fâb] Hêlciah, [fâb] Salum.

²[Fâb] Sadoc, [fâb] Achitob, [fâb] Amarias, [fâb] Ezias, [fâb] Menuerath, [fâb] Saraias. [fâb] Sanias, [fâb] Boccas, [fâb] Abisun, [fâb] Phinees, [fâb] Eleazar, [fâb] Aaron yr ofleiriaid cyntaf,

³Yr Esdras hwn a ddaeth allan o Babilon, ac yr oedd efe yn scrifennydd dyscedic yng-hyfraith Moses, yr hon a roddasid drwy Arglwydd Dduw Israel.

⁴Y brenin hefyd a roddodd iddo ef anrhydedd [mawr, ac] efe a gafodd ffafor ger ei fron ef yn ei holl ddymuniadau.

⁵Gyd ag ef hefyd yr aeth rhai o feibion Israel, ac o’r offeiriaid, a’r Lefiaid, ac o’r cantorion sanctaidd, ac o’r porthorion, ac o wenidogion y Deml i Ierusalem,

⁶Yn y eithfed flwyddyn o deyrnasiad Artaxerxes ar y pummed mis: hon ydoedd y seithfed flwyddyn i’r brenin (canys hwy a aethant o Babilon y dydd cyntaf, o’r mîs cyntaf,

⁷Ac a ddaethant i Ierusalem, fel y rhoddodd yr Arglwydd rwydd-deb iddynt yn eu taith)

⁸O herwydd Esdras a gawse ŵybodaeth mawr, fel na adawe efe i ddim fyned heibio a’r a ydoedd yng-hyfraith yr Arglwydd, ac yn y orchymynnion, ac efe a ddyscodd i holl Israel yr holl ddeddfau a’r barnedigaethau.

⁹Felly awdurdod yn scrifennedic drwy Artaxerxes a roddwydi Esdras yr offeiriad a darllenydd cyfraith yr Arglwydd: [a] choppi o honi sydd yn canlyn.

¹⁰BRENIN ARTAXERXES at Esdras yr offeiriad, a darllenydd cyfraith yr Arglwydd [yn anfon] annerch.

¹¹Yn gymmeint am bodi yn ystyried pethau drwy dosturiaeth, myfi a orchymynnais i’r neb a fynnēt ac a ewyllysient o genedl yr Iddewō, ac o’r offeiraid, ac o’r Lefiaid y rhai ydynt yn ein brenhiniaeth ni, gael myned gyd â thi i Israel.

¹²Am hynny cyd-ymadawed y sawl a fynnant, fel y gwelais i yn ddâ mi a’m saith garedigion [sef] fyng-hynghoriaid,

¹³Fel yr ymwelant a’r pethau y rhai ydynt yn Iuda, ac Ierusalem yn ddyfal, megis y mae gennit ti yng-hyfraith yr Arglwydd:

¹⁴Ac y dygant y rhoddion i Arglwydd Israel, y rhai a addunais i, mi a’m caredigion i Iesualem: a’r holl aur, a’r arian ar a gefir yngwlad Babilon [yn perthynu] i’r Arglwydd yn Ierusalem.

¹⁵Gyd a’r hyn a roddodd y bobl i Deml yr Arglwydd eu Duw yn Ierusalem: fel y cesclyd hynny yn arian, ac yn aur, tu ag at deirw, a hyrddod, ac ŵyn, a phethau eraill yn perthynu at hynny.

¹⁶Fel yr offrymmant ebyrth i’r Arglwydd ar allor yr Arglwydd eu Duw, yr hon sydd yn Ierusalem.

¹⁷A pha beth bynnac a’r y wnelech di ti a’th frodyr o’r arian ac o’r aur, gwna di hynny yn ôl ewyllys dy Dduw.

¹⁸A’r llestri sanctaidd y rhai a roddwyd i ti tu ag at wasanaeth teml dy Dduw, yr hon sydd yn Ierusalem, tydi ai gosodi hwynt ger bron dy Dduw yn Ierusalem.

¹⁹A pha beth bynnac arall a’r a feddyliech di tu ag at gyfraid Teml dy Dduw, ti ai rhoddi ef allan o dryssor y brenin.

²⁰Ac myfi brenin Artaxerxes a orchymynnais i dryssor-wŷr Syria a Phenice, am iddynt hwy roddi yn rhwydd i Esdras yr offeiriad, a darllenydd cyfraith y Duw goruchaf beth bynnac a’r a anfone efe am dano, hyd gan talent o arian.

²¹Ac hefyd hyd gant mesur o ŷd, a chan tunnell o wîn, a phethau eraill yn ddiandlawd.

²²Gwneler pôb peth i’r goruchaf Dduw yn ddyfal yn ôl cyfraith Dduw, fel na ddelo digofaint ar frenhiniaeth y brenin ai feibion.

²³Hefyd yr ydys yn gorchymyn i chwi na cheisier na theyrnged, na thrêth gan yr offeiriaid, na’r Lefiaid, na’r cantorion sanctaidd, na’r porthorion, na gwenidogion y Deml, nac oddi ar weith-wŷr y Deml, ac na byddo awdurdod i neb drethu dim arnynt hwy.

²⁴A thithe ô Esdras yn ôl doethineb Duw gosot farn-wŷr, a llywawd-wŷr y rhai a farnant drwy holl Syria a Phenice y rhai ôll ydynt ddyscedic yng-hyfraith dy Dduw, a dysc di y rhai annyscedic.

²⁵A chosper yn ddyfal y rhai oll a’r a drosheddant gyfraith Duw a’r brenin, y naill ai trwy farwolaeth neu ryw gospedigaeth arall, ai ynte trwy ddirwy o arian, neu herwriaeth.

²⁶Yna Esdras yr scrifennydd a ddywedodd, bendigedic fyddo Arglwydd Dduw fy nhadau, yr hwn a roddodd y meddwl ymma ynghalon y brenin i ogoneddu ei dŷ ef, yr hwn sydd yn Ierusalem,

²⁷Ac a’m hanrhydeddodd fi ger bron y brenin, a’r cynghoriaid, ai holl garedigion ef ai bendefigion ef.

²⁸Am hynny yr oeddwn i yn gyssurus drwy gynnorthwy yr Arglwydd fy Nuw: ac mi a gesclais wŷr o Israel i fyned i fynu gyd â mi.

²⁹Dymma y blaenoriaid yn ôl eu teuluoedd ai rhagor-fraint, y rhai a ddaethant gyd â mi allan o Babilon yn nheyrnasiad brenin Artaxerxes.

³⁰o feibion Phinees, Gersom: o feibion Ithamar, Gamaliel: o feibion Dafydd Hattus mab Cechemah:

³¹O feibion Pharez Zacharias, a chyd ag ef y cyfrifwyd cannŵr a dêc a deugain.

³²O feibion Pahath Moab, Elioenai mâb Zacharias: a chyd ag ef ddeucant o wŷr.

³³O feibion Zathoe, Sechenias, mab Iezolus, a chyd ag ef dry-chant o wŷr: o feibion Adin, Obed mab Ionathā, a chyd ag ef ddeu-cant a dêc a deugain o wŷr.

³⁴O feibion Elam, Iosias mab Gotholias: a chyd ag ef ddeng-ŵr a thrugain.

³⁵O feibion Saphatias, Zarias mab Machael: a chyd ag ef ddeng-ŵr a thrugain.

³⁶O feibion Ioab, Badias mab Iezelus: a chyd ag ef ddeuddeng-ŵr a dau cant.

³⁷O feibion Banid, Assalimoth mab Iosaphias: a chyd ag ef drugein-ŵr a chant.

³⁸O feibion Babi, Zacharias mab Bebai: a chyd ag ef wyth-wŷr ar hugain,

³⁹O feibion Astath, Iohannes mab Actan: a chyd ag ef ddeng-ŵr a chant.

⁴⁰O feibion Adonicam y diwethaf: ac dymma eu henwau hwynt, Eliphalet, Ieonel, a Maias, a chyd â hwynt ddeng-ŵr a thrugain: o feibion Bagouthi [fâb] Iscacourus, a chyd ag ef ddeng-ŵr a thrugain.

⁴¹Ac mi ai cesclais hwynt yng-hyd wrth yr afon yr hon a elwir Thia, ac yno y gwerssyllasom dri diwrnod, ac y byddinais i hwynt.

⁴²ond ni chefais yno yr vn o feibion yr offeiriaid na’r Lefiaid.

⁴³Yna mi a anfones at Eleasar, ac wele fe a ddaeth Maasman, ac Alnathan, a Samaian, ac Ioribon, Nathan, Ennatan, Zacharian, a Mosolamon y pennaf, ’ar cyfarwyddaf.

⁴⁴Ac mi a erchais iddynt fyned at Dadeus y pennaeth, yr hwn oedd yn y dryssorfa:

⁴⁵Ac mi a orchymynnais iddynt erchi i Dadeus ac iw frodyr, a’r tryssor-wŷr y rhai oeddynt yno, anfon i ni rai i offeiriadu yn nhŷ ein Harglwydd.

⁴⁶A hwynt a ddugasant i ni drwy law nerthol yr Arglwydd wŷr dyscedic o feibion Moli [mâb] Lefi fâb Israel [sef] Seredia, ai feibion, ai frodyr y rhai oeddynt dri ar bymthec.

⁴⁷Ac Asebia, ac Amon, ac Osaian ei frodyr ef o feibion Eanaineus, ai meibion hwythau yr oedd vgain-ŵr.

⁴⁸Ac o wenidogion y Deml y rhai a ordeiniase Dafydd, a’r rhai oeddynt oruchwil-wŷr ar waith y Lefiaid [sef] gwenidogion y Deml, [yr oedd] vgain, a dau cant, enwau y rhai a osodwyd i fynu mewn scrifen.

⁴⁹Ac yna mi a gyhoeddais ympryd i’r gwŷr ieuaingc ger bron yr Arglwydd, fel y gellid ceisio ganddo ef daith lwyddiannus i ni, ac i’r rhai oeddynt gyd â ni, i’n plant ac i’n hanifeiliaid.

⁵⁰Canys mi a arswydais ofyn i’r brenin wŷr traed, na gwŷr meirch i’n tywys ni yn ddiogel yn erbyn ein gelynnion,

⁵¹O herwydd nyni a ddywedasem wrth y brenin y bydde nerth ein Harglwydd ni gyd a’r neb ai ceisient ef, iw cyfarwyddo hwynt ym mhob peth.

⁵²Am hynny nyni a weddiasom ar ein Harglwydd eil-waith o herwydd y pethau hyn: ac ni ai cawsom ef yn ras-lawn i ni.

⁵³Yna myfi a ddetholes o blith pennaethiaid y llwythau a’r offeiriaid ddeuddeng-ŵr: [sef] Esebrias, ac Assanias, a dêc oi brodyr gyd â hwynt.

⁵⁴Ac mi a bwysais iddynt hwy yr arian, a’r aur, a’r llestri sanctaidd o dŷ ein Harglwydd, y rhai a roddase y brenin, ai gynghoriaid, ai dywysogion, a holl Israel hefyd.

⁵⁵Ac mi a bwysais iddynt chwe chant, a dêc a deugain o dalentau arian, a llestri arian o gant talent, a chant talent o aur,

⁵⁶Ac vgain o gawgiau aur, a deuddec o lestri prês, o brês gloiw yn discleirio fel aur.

⁵⁷Ac mi a ddywedais wrthynt, yr ydych chwi yn sanctaidd i’r Arglwydd, a’r llestri hefyd ydynt sanctaidd, a’r aur, a’r arian a addunwyd i Arglwydd [Dduw] eich tadau.

⁵⁸Gwiliwch, a chedwch chwi [hwynt] hyd ynni roddoch chwi hwynt i bennaethiaid y teuluoedd, yr offeiriaid, a’r Lefiaid, a thywysogion teuluoedd Israel yn Ierusalem, o fewn stafelloedd ein Duw ni.

⁵⁹Felly yr offeiriaid a’r Lefiaid a gymmerasant yr arian, ar aur, a’r llestri, ac ai dugasant hwynt i Ierusalem i Deml yr Arglwydd.

⁶⁰Ac nyni a ymadawsom oddi wrth afon Thia ar y deuddecfed [dydd] o’r mîs cyntaf, ac a ddaethom i Ierusalem drwy nerthol law ein Harglwydd yr hon oedd gyd â ni: a’r Arglwydd a’n gwaredodd ni o ddechreu ein taith rhag ein gelynnion fel y daethom ni i Ierusalem.

⁶¹Ac wedi myned tri-diau heibio, ar y pedwerydd dydd y rhoddwyd yr arian pwysedic, a’r aur yn nhŷ ein Harglwydd ni i Marimoth yr offeiriad mab Iori,

⁶²A chyd ag ef i Eleazer [mâb] Phinees: a chyd â hwynt yr oedd Iosabdus [mâb] Iesus, a Moeth mâb Sabbanus y Lefiaid: y cwbl [a roddwyd iddynt] tann rifedi, a phwys.

⁶³Ai holl bwys hwynt a scrifennwyd yr awr honno.

⁶⁴Wedi hynny y rhai a ddaethent or’ gaeth-glud a offrymmasant ebyrth i Arglwydd Dduw Israel, [sef] deuddec o deirw tros holl Israel, vn ar bymthec a phedwar vgain o hyrddod.

⁶⁵Deuddec a thrugain o ŵyn, deuddec o eifr am iechydwriaeth, y cwbl yn aberth i’r Arglwydd.

⁶⁶A hwynt a roddasant orchymyn y brenin i ddistain y brenin, ac i lywawdwŷr Coelosyria a Phenice, y rhai a anhydeddasant y bobl, a Theml Dduw.

⁶⁷Wedi gwneuthur y pethau hyn y llywawdwŷr a ddaethant attafi gan ddywedyd: pobl Israel, y tywysogion a’r offeiriaid, a’r Lefiaid ni fwriasant ymmaith [oddi wrthynt] y bobl ddieithr o’r wlâd.

⁶⁸Nac aflendid y cenhedloedd, [sef] y Canaaneaid, yr Hethiaid, y Pheresiaid, y Iebusiaid, a’r Moabiaid, yr Aiphtiaid hefyd a’r Edomiaid.

⁶⁹Canys hwynt a drigasant gyd ai merched hwy, hwynt hwy ai meibion, a’r hâd sanctaidd a gymmyscwyd â phobl ddieithr y wlâd, a’r llywawd-wŷr ar pennaethiaid a fuant gyfrannogion o’r anwiredd ymma er dechreuad y peth.

⁷⁰A phan glywais y pethau hyn, yna mi a rwygais fy nillad, a’r wisc sanctaidd, ac a dynnais flew fy mhenn, a’m barf, ac a eisteddais i lawr yn drwm, ac yn drîst.

⁷¹Yna y rhai oll a’r a oeddynt wedi eu cynhyrfu drwy air Arglwydd Dduw Israel a ddaethāt attafi tra ’r oeddwn i yn ŵylo am yr anwiredd, ond myfi a eisteddais yn drist iawn hyd y prynhawnol aberth.

⁷²Yna myfi a gyfodais o ymprydio, a’m dillad yn rhwygedic, a’r wisc sanctaidd, ac a benlinais i lawr, ac a estynnais [fy] nwylo tua ’r Arglwydd,

⁷³Ac a ddywedais, ô Arglwydd gwradwyddus a chywilyddus ydwyf ger dy fron di.

⁷⁴Canys ein pechodau ni a amlhausant tros ein pennau ni, a’m amryfusedd ni a dderchafwyd i’r nefoedd.

⁷⁵Ie er amser ein tadau ni, yr ydym ni mewn pechod mawr hyd y dydd hwn.

⁷⁶Am ein pechodau ni, a’m tadau, nyni a’n brodyr, a’n brēhinoedd, a’n hoffeiriaid a roddwyd i fynu i frenhinoedd y ddaiar, i’r cleddyf, ac i gaethiwed, ac yn sclyfaeth drwy bôb [cywilydd a] gwarth hyd y dydd hwn.

⁷⁷Ac yn awr ô Arglwydd morr fawr yw dy drugaredd di, pan adewit i ni wreidin, ac enw yn llê dy sancteiddrwydd,

⁷⁸A phan dadcuddit ti oleuni i ni yn nhŷ yr Arglwydd ein Duw, a rhoddi i ni fwyd yn amser ein caethiwed:

⁷⁹Canys pan oeddem ni mewn caethiwed, ni wrthododd [yr Arglwydd] ein Duw mo honom ni, eithr efe a’n gwnaeth ni yn gymmeradwy ger bron brenhinoedd Persia, fel y rhoddasant hwy fwyd i ni.

⁸⁰Ac yr anrhydeddasant Deml ein Harglwydd ni, ac y cyweiriasant anrheithiol leoedd Sion, ac y rhoddasant i ni siccrwydd yn Iuda, ac yn Ierusalem.

⁸¹Ac yn awr ô Arglwydd beth a ddywedwn ni sy yn cael y pethau hyn: canys nyni a drosseddasom dy orchymynnion di y rhai a roddaist ti [i ni] drwy law dy weision y prophwydi gan ddywedyd:

⁸²O herwydd bod y wlâd yr hon yr ydych chwi yn myned iw hetifeddu yn halogedic drwy aflendid dieithriaid y wlad, y rhai ai llanwasant hi ai brynti,

⁸³Am hynny na chyssylltwch chwi [eu] merched a’ch meibion chwi, ac na roddwch eich merched chwi iw meibion hwythau,

⁸⁴Ac na cheisiwch chwi heddychu â hwynt byth, fel i’ch gwneler yn gryfion, ac y caffoch chwi fwyta daioni y wlâd, ai gadel hi i’ch meibion ar eich ôl chwi.

⁸⁵Am hynny yr hyn oll a’r a ddaeth i benn a wnaed, o blegit ein drwg weithredoedd ni, a’n pechodau mawrion: er hynny ô Arglwydd tydi a yscafnheaist ein pechodau ni,

⁸⁶Ac a roddaist i ni wreiddin: [ond] nyni a droesom yn ein hôl, gan dorri dy gyfraith di, [ac] a ymgymmyscasom ag aflendid pobl y wlâd.

⁸⁷Oni ddylit ti fod yn ddigllon wrthym ni, i’n dinistrio ni, fel na adewit ti i ni, na gwreiddin, na hâd, nac enw:

⁸⁸[Ond] tydi ô Arglwydd [Dduw] Israel ydwyt eir-wîr: canys gadawyd gwreiddin [i ni] hyd y dydd hwn.

⁸⁹Ac yn awr wele ni ger dy fron di yn ein pechodau, ac ni allwn ni sefyll o’th flaen di ganddynt hwy.

⁹⁰A phan oedd Esdras yn gweddio, ac yn cyffessu, ac yn ŵylo, ac y gorwedd ar y llawr o flaen y Deml, yna tyrfa fawr a ymgasclasant atto ef o Ierusalem, o wŷr a gwragedd, a phlant: canys yr oedd galar mawr ym mysc y dyrfa.

⁹¹Yna Iechonias mab Ieheli vn o feibion Israel a waeddodd, ac a ddywedodd: ô Esdras, nyni a bechasom yn erbyn yr Arglwydd Dduw [o achos]i ni briodi gwragedd dieithr o genhedloedd y wlâd.

⁹²Ac yn awr holl Israel sy yn petrusso: gan hynny tyngwn ni lw i’r Arglwydd ar yrru ymmaith ein holl wragedd ni y rhai ydynt estronesau gyd âi plant.

⁹³Os ty di, a’r holl rai ydynt yn vfyddhau cyfraith yr Arglwydd a wêl yn dda hynny, cyfot i fynu [a] chadarnhâ hynn.

⁹⁴Canys i ti y perthyn hyn, ac yr ydym ni gyd â thi i’th gryfhau di.

⁹⁵Yna Esdras a gyfododd ac a wnaeth i holl bennaethiaid teuluoedd yr offeiriaid, a’r Lefiaid a holl Israel dyngu y gwnaent hwy felly: a hwynt a dyngasant.