Read William Morgan Bible 1588 original edition Tobias 2 Bible Online

Tobias 2 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Tobias 2

¹Tobit yn galw y ffyddloniaid iw wleddau. 3 Yn gadel ei fwyd, ac yn myned i gladdu y meirw, ac er hynny yn colli ei olwg, 11 Er gywirdeb ef, 14 A’r modd yr edliwiodd, ac y dannododd ei wraig iddo ei dduwioldeb. Wedi i mi ddyfod adref i’m tŷ fy hun, a rhoddi i mi Anna fyng-wraig a Thobias fy mab: ar ŵyl y Pentecost, (yr hon yw vehel-wyl y saith wythnos) y gwnaethbwyd i mi ginio mawr.

²Eithr pan eisteddais i fwytta, a gweled amlder o fwyd, mi a ddywedais wrth fy mab: dôs a chyrch pa ddyn tlawd bynnac a gaffech o’n brodyr ni mewn eisieu, ac sydd yn meddwl am yr Arglwydd, ac wele mi a arhosaf am danat.

³Eithr efe pan ddaeth trachefn a ddywedodd wrthif, fy nhad, vn o’n cenedl ni sydd wedi ei dagu, ai fwrw allan i’r heol,

⁴Yna cyn profi dim bwyd mi a neidiais ar fy nrhaed, ac ai dugym ef i dŷ nes machlud o haul.

⁵Ac wedi dychwelyd o honof, mi a ymolchais, ac a fwytteis fy mara yn athrist:

⁶Gan feddwl am brophwydoliaeth Amos, y modd y dywedase efe: eich vchel wyliau a droir i alar, a’ch llawenydd oll i gwynfan:

⁷Ac mi a ŵylais, a phan fachludodd yr haul, mi a euthym, ac a wneuthym fedd, ac ai cleddais ef.

⁸A’m cymydogion a’m gwatwarent gan ddywedyd, onid ofna hwn etto ei angeu: am y peth ymma y ffôdd efe vn-waith, ac wele efe eilchwael yn claddu ’r meirw.

⁹Ac ar y nôs honno mi a ddychwelais o gladdu, ac a gyscais [wedi] ymhalogi wrth bared y neuadd yn wyneb-noeth,

¹⁰Heb ŵybod fod adar y to [yn aros] yn y fagwyr, y rhai a fwriasant dail twymyn yn fy llygaid fel yr oeddynt yn agored: ac felly y daeth yr huchen ar fy llygaid: ac er fy myned at feddygon, ni wnaethant i’m ddim lles. Ac Achiacarus a’m porthodd i hyd onid euthym i Elimais.

¹¹Ac Anna fyng-wraig a weithie mewn nydd-dai gwragedd.

¹²A phan aeth hi â’r gwaith adref i’r perchennogion, hwyntwy a dalasant iddi ei chyflog gan roddi mynn yn ychwaneg:

¹³Yr hwn pan ddaeth [adref] i’m tŷ a ddechreuodd frefu, yna y gofynnais iddi, o ba le [y daeth] y mynnyn, ai lledrad yw efe? Dod ef eilchwel iw berchennogion, canys nid cyfraithlon yw bwytta lledrat.

¹⁴A hithe a ddywedodd, ei roi ef a wnaethpwyd i mi gyd a’m cyflog, etto nid oeddwn i yn ei chredu, ond erchi ei roddi ef iw berchēnogion, ac yr oedd yn wradwydd genif drosti, eithr hi a’m hattebodd gan ddywedyd: mae dy elusenau a’th gyfiawnderau: wele y maent yn amlwg oll gyd â thi.