Read William Morgan Bible 1588 original edition Iudith 11 Bible Online

Iudith 11 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Iudith 11

¹Holophernes yn cyssuro Iudith. 3 Yn gofyn achos ei dyfodiad hi. 5 Hithe yn ei dwyllo ef ai geiriau têg. Yna Holophernes a ddywedodd wrthi hi, cymmer gyssur wraig, nac ofna di yn dy galon, canys ni wneuthum i niwed i’r neb a fynne wasanaethu Nabuchodonosor brenin yr holl ddaiar.

²Ac yn awr dy bobl di y rhai ydynt yn aros yn y mynyddoedd, oni buase iddynt hwy fy nirmygu, ni dderchafaswn fyng-waiwffon yn eu herbyn hwynt: ond hwy a wnaethant hyn iddynt eu hunain.

³Ond yn awr dywet i mi pa ham y ffoaist ti oddi wrthynt hwy, ac y daethost attom ni: yn ddiau ti a ddaethost i ddiogelwch, cymmer gyssur, byw fyddi di y nôs hon, ac rhac llaw: nid oes [neb] a’r a wna niwed i ti, ond a wnêl yn ddâ i ti, megis ac y gwneir i weision fy arglwydd frenin Nabuchodonosor.

⁴Yna Iudith a ddywedodd wrtho ef, derbyn eiriau dy wasanaeth-ferch, a gad ti i’th lawforwyn lefaru ger dy fron di, ac ni fynegaf gelwydd i’m harglwydd y nôs hon.

⁵Ac os tydi a ganlyni eiriau di law-forwyn, Duw a wnaiff yn gwbl y peth trwot ti ac ni phalla fy arglwydd oi amcannion.

⁶Fel y mae Nabuchodonosor brenin yr holl ddaiar yn fyw, ac mai byw ei nerth ef yr hwn a’th anfonodd di i geryddu pob dŷn, nid yn vnic dynion ai gwasanaethant ef drwot ti, eithr bwyst-filod y maes, a’r scrubliaid, ac ehediaid y nefoedd a fyddant byw trwy dy nerth di tann Nabuchodonosor ai dŷ ef.

⁷Canys nyni a glywsom [sôn] am dy ddoethineb di, a chyfrwystra dy galon, ac fe a fynegwyd drwy ’r holl daiar, dy fod ti yn vnic yn rhagorol drwy yr holl deyrnas, ac yn alluoc mewn gwybodaeth, ac yn rhyfedd mewn llu rhyfeloc.

⁸Ac yn awr am y peth yr hwn a lefarodd Achior yn dy eisteddfod ti, nyni a glywsom ei ymadroddion ef: canys gwŷr Bethulia ai daliasant ef, ac efe a fynegodd iddynt yr hyn oll a’r a lefarase efe wrthit ti: am hynny ô arglwydd, llywawdur na ddiystyra di ei air ef, ond gosot ef at dy galon, canys gwîr yw.

⁹O herwydd nid oes ddial iw gymmeryd yn erbyn ein cenedl ni, ac ni ddichon y cleddyf eu gorchfygu hwynt, oddi eithr iddynt hwy bechu yn erbyn eu Duw.

¹⁰Ac yn awr (rhac bod fy arglwydd yn anobeithiol, a yn rhysso ar yr hyn a amcanodd efe) marwolaeth a syrthiodd arnynt hwy, a phechod ai daliodd hwynt, drwy yr hwn y digllonasant eu Duw, o herwydd hwynt a wnaethant frynti.

¹¹O blegit iw llyniaeth hwynt ddarfod, ac iw dwfr hwynt brinhau, hwynt a ymgynghorasant ar ruthro i’r anifeiliaid, ac y maent ar fedr gwastraffu yr hyn oll a’r a waharddodd Duw iddynt hwy trwy ei gyfraith ei fwytta.

¹²Ac y maent hwy ar fedr treulio blaen-ffrwyth yr ŷd, a degwm y gwîn, a’r olew y rhai a gadwasant yn sanctaidd i’r offeiriaid y rhai ydynt yn sefyll yn Ierusalem ger bron ein Duw ni: y rhai ni pherthyn i neb o’r bobl gyffwrdd â hwynt ai dwylo.

¹³Hefyd hwynt a anfonasant i Ierusalem, (o herwydd y rhai sy yn trigo yno a wnaethant felly) rai i ddwyn iddynt hwy ganiad o’r senedd.

¹⁴A phan ddygant hwy air trachefn iddynt, yna hwynt a wnant [felly,] [ac] hwy a roddir i ti iw dinistrio y dwthwn hwnnw.

¹⁵Am hynny myfi dy wasanaeth-ferch oeddwn yn gwybod hyn oll, mi a ffoais oi gŵydd hwynt: a Duw a’m hanfonodd i wneuthur â thi y cyfryw beth, a’r y rhyfedda yr holl fyd, [a’r] sawl ai clywant.

¹⁶Canys dy wasanaeth-ferch sydd grefyddol, ac yn addoli Duw nefol ddydd a nôs, ac yn awr gad ti i mi aros gyd â thi fy arglwydd, a gad i’th wasanaeth-ferch fyned allan i’r dyffryn, ac mi a weddiaf Dduw a’r iddo ef fynegu i mi pa brŷd y gwnant hwy eu pechodau: a minnef a ddeuaf [ac] a adroddaf i ti, fel yr elech dithe allan a’th holl lu di, ac ni bydd neb o honynt hwy a allo dy wrth wynebu di.

¹⁷Ac mi a’th arweiniaf di drwy ganol Iuda, nes i ti ddyfod o flaen Ierusalem, ac mi a osodaf dy eisteddfa di yn ei chanol hi, a thi ai hymlidi hwynt fel defaid heb fugail, ac ni chyfarth ei ai dafod i’th erbyn: canys hyn a ddywetpwyd i mi drwy fy rhacluniaeth, ac a fynegwyd i mi, ac fe a’m hanfonwyd i fynegu i ei.

¹⁸Ai geiriau hi a ryglyddasant fodd Holophernes, ai holl weision ef, a hwynt a ryfeddasant o herwydd ei doethineb hi, ac a ddywedasāt,

¹⁹Nid oes mor fath wraig o brŷd a gwedd, a doeth ymadrodd o gwrr bwy gilydd i’r ddaiar.

²⁰Ac Holophernes a ddywedodd wrthi hi, dâ y gwnaeth Duw yr hwn a’th anfonodd di o flaē y bobl fel y bydde nerth yn eu dwylo hwynt, a destruw ar y rhai a ddirmygant fy arglwydd.

²¹Ac yn awr yr ydwyt ti yn lan-deg yr olwg arnat, ac yn dêg dy ymadrodd, os tydi a wnei megis y lleferaist, dy Dduw di fydd yn Dduw i mi, a thi a gei aros yn nhŷ Nabuchodonosor y brenin: ac a fyddi yn enwoc drwy yr holl ddaiar.