Read William Morgan Bible 1588 original edition Iudith 13 Bible Online

Iudith 13 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Iudith 13

¹Iudith yn gweddio am nerth. 8 Ac yn torri gwddf Holophernes. 10 yn dychwelyd i Bethulia, ac yn llawenhau ei phobl. A Phan hwyrhaodd hi, ei weision ef a fryssiasant i fyned ymmaith, a Bagoas a gaeodd ei babell o’r tu allan, ac a ollyngodd ymmaith y rhai oeddynt yn sefyll gerbron ei arglwydd, ac hwy a aethant iw gwelâu.

²Canys yr oeddynt hwy oll yn ddeffygiol, o herwydd hîr y buase y wledd: ac Iudith a adawyd ei hun yn y babell.

³Ac Holophernes oedd yn gorwedd ar ei wely, canys yr oedd efe wedi ymlenwi o wîn.

⁴Ac Iudith a ddywedodd wrth ei llaw-forwyn, am iddi hi sefyll o’r tu allan iw stafell, a disgwil am ei dyfodiad hi allan, megis [y bydde hi] beunydd: o blegit hi a ddywedodd ei bod hi yn myned allan iw gweddi, ac wrth Bagoas y dywedodd yr vn ffunyd.

⁵Felly pawb a aethant ymmaith oi gŵydd hi, ac ni adawyd neb yn yr stafell o fychan i fawr: yna Iudith yn sefyll wrth ei wely ef a ddywedodd yn ei chalon, ô Arglwydd Dduw pob nerth, edrych di yr awr hon ar waith fy nwylo er derchafiad Ierusalem.

⁶Canys yn awr y mae yr amser i gynnorthwyd dy etifeddiaeth, ac i gwplau fy amcannion i, er destruwio y gelynnion y rhai a gyfodasant i’n herbyn ni.

⁷Yna hi a ddaeth at erchwyn y gwely yr hwn oedd wrth ben Holophernes, ac a dynnod i lawr ei gleddyf ef oddi yno: ac hi a ddaeth yn nes at y gwely, [ac] a ymaflodd yng-wallt ei ben ef, ac a ddywedodd:

⁸Nertha di fi ô Arglwydd Dduw y dydd hwn, ac hi a darawodd ei wddf ef ddwy waith ai [holl] nerth, ac a dynnodd ymmaith ei ben ef oddi wrtho, ac a dreiglodd ei gorph ef o’r gwely, ac a dynnodd ymmaith y canepi oddi ar y colofnau, ac wedi ychydic [ennyd] hi a aeth allan, ac a roddes ben Holophernes iw llawforwyn, a hithe ai rhoddes ef yn y tudded [lle yr oedd] eu bwyd hwynt.

⁹Yna hwy a aethant allan ill dwyoedd ynghyd, fel y byddent arferol wrth fyned i weddio, a chan fyned trwy ’r gwerssylloedd hwy a amgylchasant y dyffryn hwnnw, a hwynt a aethant i fynu i fynydd Bethulia, ac a ddaethant wrth ei phyrth hi.

¹⁰Yna y dywedodd Iudith o hîr-bell wrth y rhai oeddynt yn cadw y pyrth, agorwch, agorwch weithian y porth: Duw, [sef] ein Duw ni sydd gyd â ni, i wneuthur etto rymmyster yn Israel, a chadernid yn erbyn y gelynnion, fel y gwnaeth efe heddyw.

¹¹A phan glybu gwŷr y ddinas honno ei llais hi, hwynt a fryssiasant ddyfod i wared at borth eu dinas, a hwynt a alwasant yng-hyd henuriaid y ddinas.

¹²A hwynt oll a redasant o fychan i fawr canys ammeu oedd ganddynt y deue hi: felly hwynt a agorasant y porth, ac ai derbynniasant hwynt.

¹³Ac a gynneuasant dân yn oleu, ac a safasant oi hamgylch hwynt ill dwy.

¹⁴Yna hi a ddywedodd wrthynt hwy â llef vchel:

¹⁵Moliennwch Dduw, moliennwch, moliennwch Dduw, canys ni thynnodd efe ymmaith ei drugaredd oddi wrth dŷ Israel, eithr efe a ddinistriodd ein gelynnion ni drwy fy llaw mau fi y nôs hon.

¹⁶Yna hi a dynnodd ei ben ef allan o’r cŵd, ac ai dangosodd, ac a ddywedodd wrthynt:

¹⁷Wele ben Holophernes pen tywysog milwriaeth yr Assyriaid, ac wele y bryccan yn yr hwn yr oedd efe yn gorwedd yn ei feddwdod: a’r Arglwydd ai tarawodd ef trwy law benyw.

¹⁸Fel y mae yr Arglwydd yn fyw, yr hwn a’m cadwodd i yn y ffordd ar hyd yr hon y rhodiais, fy wyneb i ai twyllodd ef iw golledigaeth ei ac ni wnaeth efe bechod gyd â mi drwy halogedigaeth neu warth.

¹⁹Yna y synnodd ar yr holl bobl yn anruthr, ac a ymgrymmasant, ac a addolasant Dduw, ac a ddywedasant o vn fryd: bendigedic ydwyt ti ein Duw ni yr hwn a wnaethost elynnion dy bobl yn ddiddim y dydd heddyw.

²⁰Yna Ozias a ddywedodd wrthi hi, ô ferch bendigedic wyt ti gan Dduw goruchaf, rhagor yr holl wragedd y rhai ydynt ar y ddaiar.

²¹A bendigedic yw ’r Arglwydd Dduw yr hwn a greawdd y nefoedd, a’r ddaiar, yr hwn a’th gyfarwyddodd di i archolli penn tywysog ein gelynion ni.

²²Diau nad ymedu dy obaith di o galon dynion, canys hwy a gofiant nerth Duw yn dragywydd: a Duw a wnêl hyn yn glôd tragywyddol i ti, ac a ymwelo â thi â daioni, o herwydd nad arbedaist dy enioes o achos cystudd dy genedl, eithr achubaist flaen ein cwymp ni, gan rodio yn iniawn yng-olwg ein Duw ni.

²³A’r holl bobl a ddywedasant, poed gwîr fyddo, Amen.