Read William Morgan Bible 1588 original edition Exodus 10 Bible Online

Exodus 10 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Exodus 10

¹Cyndynrwydd Pharao. 4 Y locustiaid. 16 Cyffes Pharao. 19 Gweddi Moses. 21 Tywyllwch anferthol. A dywedodd yr Arglwydd wrth Moses, dos at Pharao: o herwydd mi galedais ei galon ef, a chalon ei weision, fel y gosodwn fy arwyddion hyn yn ei fysc ef.

²Ac fel y mynegit wrth dy fab, a mab dy fab, yr hynn a wneuthum yn yr Aipht, a’m harwyddion y rhai a osodais yn eu plith hwynt: ac y gwypoch mai myfi [ydwyf] yr Arglwydd.

³A daeth Moses ac Aaron i mewn at Pharao, a dywedasant wrtho, fel hyn y dywedodd Arglwydd Dduw’r Hebræaid, pa hyd y gwrthodi ymostwng ger fy mron? gollwng ymmaith fy mhobl, fel i’m gwasanaethant.

⁴O herwydd os ti a wrthodi ollwng fy mhobl: wele, y foru y dygaf locustiaid i’th frô,

⁵Y rhai a orchuddiant wyneb y ddaiar, fel na allo [vn] weled y ddaiar: ac hwy a yssant y gweddill yr hwn a adawyd i chwi yn ddiangol gan y cenllysc, difaant hefyd bôb pren a fyddo yn blaguro iwch yn y maes.

⁶Llanwant hefyd dy dai di, a thai dy holl weision, a thai’r holl Aiphtiaid, y cyfryw ni welodd dy dadau, na thadau dy dadau, er y dydd y buont ar y ddaiar hyd y dydd hwn: yna efe a drôdd, ac a aeth allan oddi wrth Pharao.

⁷A gwesion Pharao a ddywedasant wrtho, pa hyd y bydd hwn yn fagl i ni? gollwng ymmaith y gwŷr, fel y gwasanaethant yr Arglwydd eu Duw: oni wyddosti etto ddifetha’r Aipht?

⁸A dychwelwyd Moses ac Aaron at Pharao, ac efe a ddywedodd wrthynt, ewch gwasanaethwch yr Arglwydd eich Duw: pa rai sy’n myned?

⁹A Moses a ddywedodd, a’n llangciau, ac a’n hynafgwyr yr awn ni: a’n meibion hefyd, ac a’n merched, a’n defaid, ac a’n gwarthec, yr awn ni o blegit rhaid i ni gadw gŵyl i’r Arglwydd.

¹⁰Ac efe a dywedodd wrthynt, yr vn modd y byddo’r Arglwydd gyd a chwi, ag y gollyngaf chwi a’ch plant: gwelwch mai ar ddrwg y mae eich brŷd.

¹¹Nid felly, ewch yn awr y gwŷr, a gwasanaethwch yr Arglwydd, canys hyn yr oeddech yn ei geisio: felly hwynt a wthiwyd o wydd Pharao.

¹²Yna y dywedodd yr Arglwydd wrth Moses, estyn dy law ar wlad yr Aipht am locustiaid fel y deuannt ar dîr yr Aipht: ac y bwyttaant holl lyssieu y ddaiar [sef] cwbl ar a adawodd y cenllysc.

¹³Felly Moses a estynnodd ei wialen ar dîr yr Aipht, a’r Arglwydd a ddug ddwyreinwynt ar y tîr yr holl ddiwrnod hwnnw, a’r holl nos honno: a [phan] ddaeth y borau gwynt y dwyrain a ddug locustiaid.

¹⁴A’r locustîaid a ddaethant ar holl wlad yr Aipht, ac a arhosasant ym mhob ardal i’r Aipht: yn drwm iawn, ni bu y fath locustiaid oi blaen hwynt, ac ar eu hol ni bydd y cyffelyb.

¹⁵Canys toasant wyneb yr holl dîr, a thywyllodd y wlad, a hwynt a yssasant holl lyssiau y ddaiar, a holl ffrwythau y coed, yr hyn a weddillase y cenllysc: ac ni adawyd dim gwyrddlesni ar goed, nac ar lyssieu y maes o fewn holl wlad yr Aipht.

¹⁶Am hynny Pharao a alwodd am Moses, ac Aaron ar frŷs, ac a ddywedodd: pechais yn erbyn yr Arglwydd eich Duw, ac yn eich erbyn chwithau.

¹⁷Ac yn awr maddeu di attolwg fy mhechod y waith hon yn vnic, a gweddiwch ar yr Arglwydd eich Duw: ar iddo dynnu oddi wrthif yn vnic y farwolaeth hon.

¹⁸A [Moses] a aeth allan oddi wrth Pharao: ac a weddiodd ar yr Arglwydd.

¹⁹A’r Arglwydd a drodd wynt gorllewyn crŷf iawn, ac efe a gododd ymmaith y locustiaid, ac ai bwriodd hwynt i’r môr coch: ni adawyd vn locust o fewn holl derfynau’r Aipht.

²⁰Er hynny caledodd yr Arglwydd galon Pharao: fel na ollynge efe feibion Israel ymmaith.

²¹A dywedodd yr Arglwydd wrth Moses, estynn dy law tua’r nefoedd fel y byddo tywyllwch ar dîr yr Aipht: ac y [gellir] teimlo y tywyllwch.

²²Felly Moses a estynnodd ei law, tua’r nefoedd: a bu dywyllwch niwloc drwy holl wlad yr Aipht dri diwrnod.

²³Ni wele neb ei gilydd, ac ni chododd neb oi le dri diwrnod: ond yr ydoedd goleuni i holl feibion Israel yn eu trigfannau.

²⁴Yna y galwodd Pharao am Moses ac Aaron, ac a ddywedodd, ewch gwasanaethwch yr Arglwydd, arhoed eich defaid a’ch gwarthec yn vnig: aed eich plant hefyd gyd a chwi.

²⁵A dywedodd Moses, ti a roddi hefyd yn ein dwylo ebyrth a phoeth offrymmau: fel yr aberthom i’r Arglwydd ein Duw.

²⁶Am hynny’r aiff ein hanifeiliaid hefyd gyd a ni, ni adewir ewin, o blegit o honynt y cymmerwn i wasanaethu’r Arglwydd ein Duw: canys ni wyddom a pha beth y gwasanaethom yr Arglwydd, hyd oni ddelom yno.

²⁷Ond yr Arglwydd a galedodd galon Pharao: fel nad oedd efe fodlon iw gollwng hwynt.

²⁸A dywedodd Pharao wrtho, dos oddi wrthif: gwylia arnat rhac gweled fy wyneb mwy, o blegit y dydd y gwelech fy wyneb y byddi farw.

²⁹A dywedodd Moses inion y dywedaist: ni welaf dy wyneb mwy.