Read William Morgan Bible 1588 original edition Exodus 16 Bible Online

Exodus 16 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Exodus 16

¹Israel yn dyfod i anialwch Sin. 3 Ac yn tuchan am fwyd. 13 Ac yn cael sofl-ieir a Manna. 16 Y modd a’r mesur i gael y Manna. 32 Cadw peth o’r Manna er coffadwriaeth. Yna y symmudasant o Elim, a holl gynnulleidfa meibion Israel a ddaethant i anialwch Sin yr hwn [sydd] rhwng Elim a Sinai: ar y pymthecfed dydd o’r ail mîs wedi iddynt fyned allan o wlad yr Aipht.

²A holl gynnulleidfa meibion Israel, a duchanasant yn erbyn Moses, ac yn erbyn Aaron yn yr anialwch.

³Canys meibion Israel a ddywedasant wrthynt, ô na buasem feirw tann law’r Arglwydd yng-wlad yr Aipht? pan oeddem yn eistedd wrth y crochanau cig ac yn bwyta bara ddigon: ond chwi a’n dygasoch ni allan i’r anialwch hwn i ladd yr holl dyrfa hon a newyn.

⁴Yna y dywedodd yr Arglwydd wrth Moses, wele mi a lawiaf arnoch fara o’r nefoedd: a’r bobl a ânt allan, ac a gasclant ddogn dydd yn ei ddydd, fel y gallwyf eu profi, a rodiant yn fyng-hyfraith, ai nas [gwnant.]

⁵Ond ar y chweched dydd y darparant yr hynn a ddygant i mewn: a [hynny] fydd dau cymmeint i’r hyn a gasclant beunydd.

⁶Yna y dywedodd Moses ac Aaron wrth holl feibion Israel: yn yr hwyr y cewch wybod mai’r Arglwydd a’ch dug chwi allan o wlad yr Aipht.

⁷Y borau hefyd y cewch weled gogoniant yr Arglwydd, am iddo glywed eich tuchan chwi yn erbyn yr Arglwydd: o herwydd beth [a allem] ni pan dduchanasoch i’n herbyn?

⁸Moses hefyd a ddywedodd, yn yr hwyr y rhydd yr Arglwydd i chwi yn yr hwyr gîg iw fwyta, a’r borau fara ddigon, am glywed o’r Arglwydd eich tuchan chwi’r hwn a wnaethoch yn ei erbyn ef: o herwydd beth [allem] ni? nid yn ein herbyn ni [yr oedd] eich tuchan, onid yn erbyn yr Arglwydd.

⁹A Moses a ddywedodd wrth Aaron, dywet wrth holl gynnulleidfa meibion Israel deuwch yn nes ger bron yr Arglwydd: o herwydd efe a glywodd eich tuchan chwi.

¹⁰Ac fel yr oedd Aaron yn llefaru wrth holl gynnulleidfa meibion Israel, yna’r edrychasant tua’r anialwch: ac wele gogoniant yr Arglwydd a ymddangosodd mewn niwl.

¹¹A’r Arglwydd a lefarodd wrth Moses gan ddywedyd,

¹² Clywais duchan meibion Israel, llefara wrthynt gan ddywedyd, yn y cyfnos y cewch fwyta cîg, a’r borau i’ch diwellir o fara: cewch hefyd wybod mai myfi [ydwyf] yr Arglwydd eich Duw chwi.

¹³Felly yn yr hwyr y sofl-ieir a ddaethant ac a orchguddiasant y wersyllfa: a’r boreu yr oedd caenen o wlith o amgylch y gwerssyll.

¹⁴A phan gododd y gaenen wlith: yna wele ar hyd wyneb yr anialwch dippynnau crynnion cyn faned a’r llwyd-rew ar y ddaiar.

¹⁵Pan welodd meibion Israel [hynny] yna y dywedasant wrth ei gilydd Manna [yw] ef, canys ni wyddent beth [ydoedd] efe: a dywedodd Moses wrthynt, hwn yw y bara’r hwn a roddodd yr Arglwydd i chwi iw fwyta.

¹⁶Hynn yw’r peth a orchymynnodd yr Arglwydd, cesclwch o honaw bob vn yn ol ei fwyta: Gomer i bob vn yn ol rhifedi eich eneidiau, cymmerwch bob vn i’r rhai fyddant yn y gwersyll.

¹⁷A meibion Israel a wnaethant felly: ac a gasclasant, rhai lawer, a rhai ychydig.

¹⁸Pan * fesurasant wrth y Gomer, yna nid oedd gweddill i’r hwn a gasclase lawer, ac nid oedd eisieu ar yr hwn a gasclase ychydig: casclasant bob vn yn ol ei fwyta.

¹⁹Yna y dywedodd Moses wrthynt: na weddilled neb ddim o honaw hyd y borau.

²⁰Er hynny ni wrandawsant ar Moses onid gado a wnaeth rhai o honaw hyd y borau, ac efe a fagodd bryfed ac a ddrewodd: am hynny Moses a ddigiodd wrthynt.

²¹A hwynt ai casclasant ef bob borau, pob vn yn ol ei fwytta: pan wresoge yr haul efe a dodde.

²²Ac ar y chweched dydd y casclent ddau cymmeint o’r bara, dau Omer i vn: a holl benaethiaid y gynnulleidfa a ddaethant, ac a fynegasant i Moses.

²³Ac efe a ddywedodd wrthynt, hynn yw ’r peth a lefarodd yr Arglwydd, y foru [y mae] gorphwysfa Sabboth sanctaidd i’r Arglwydd: pobwch [heddyw] yr hyn a boboch, a berwch yr hyn a ferwoch, a gosodwch mewn cadwraeth hyd y borau yr holl weddill.

²⁴A hwynt ai cadwasant hyd y bore, fel y gorchymynase Moses: ac ni ddrewodd, ac nid oedd pryf ynddo.

²⁵A dywedodd Moses, bwyttewch hwn heddyw; o blegit Sabboth [yw] heddyw i’r Arglwydd: ni chewch hwn yn y maes heddyw.

²⁶Chwe diwrnod y cesclwch chwi ef: a’r seithfed dydd [sydd] Sabboth, ni bydd efe ar hwnnw.

²⁷Etto [rhai] o’r bobl a aethant allan ar y seithfed dydd i gasclu, ond ni chawsant ddim.

²⁸A’r Arglwydd a ddywedodd wrth Moses, pa hyd y gwrthodwch gadw fy ngorchymynnion a’m cyfreithiau?

²⁹Gwelwch mai yr Arglwydd a roddodd i chwi Sabboth, am hynny efe a roddodd i chwi y chweched dydd fara dros ddau ddydd: arhoswch bawb gartref, nac aed vn oi le y seithfed dydd.

³⁰Felly y bobl a orphwysasant y seithfed dydd.

³¹A thŷ Israel a alwasant ei henw ef Manna: ac yr oedd efe fel hâd Coriander, yn wynn, ai flâs fel afrllad o fêl.

³²A Moses a ddywedodd dymma y peth a orchymynnodd yr Arglwydd, llanw Omer o honaw iw gadw drwy eich oesoedd: fel y gwelant y bara y porthais chwi ag ef yn yr anialwch, pan y’ch dygais allan o wlâd yr Aipht.

³³A Moses a ddywedodd wrth Aaron, cymmer vn crochan, a dod ynddo loned Gomer [o’r] Manna: a gosot ef ger bron yr Arglwydd yng-hadw drwy eich oesoedd.

³⁴Megis y gorchymynnodd yr Arglwydd i Moses: felly y gosododd Aaron ef i gadw ger bron y destiolaeth.

³⁵A meibion Israel a fwytawsant y Manna ddeugain mhlynedd nes eu dyfod i dîr cyfanneddol: y Manna a fwytawsant nes eu dyfod i gwrr gwlad Canaan.

³⁶A’r Gomer ydoedd ddecfed rann Epha.