Read William Morgan Bible 1588 original edition Exodus 34 Bible Online

Exodus 34 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Exodus 34

¹1 Duw yn peri i Moses wneuthur llechau newydd. 6 Enwau Duw. 9 Moses yn ymbil ar fyned o Dduw gyd a’r bobl. 11 Duw yn addo iddynt wlad Canaan: ac yn eu rhybyddio rhac gau-dduwiaeth y bobl hynny. 18 Am wyl y bara croiw. 19 y cyntafanedic. 21 y Sabboth. 12 Gwyl yr wythnosau a gwyl y pebyll. 26 y blaen ffrwythau. 28 ympryd Moses. 29 discleirdeb ei wyneb ef. 33 A’r llenn tros ei wyneb. A dywedodd yr Arglwydd wrth Moses, nâdd it ddwy o lechau cerrig, fel y rhai cyntaf: a mi a scrifennaf ar y llechau y geiriau y rhai oeddynt ar y llechau cyntaf y rhai a dorraist.

²A bydd barod erbyn y borau: a thyret i fyny yn forau i fynydd Sinai, a saf i mi yno ar benn y mynydd.

³Ond na ddeued neb i fynu gyd a thi, ac na weler neb ar yr holl fynydd: na phored hefyd na dafad, nac eidion, ar gyfer y mynydd hwn.

⁴Yna Moses a naddodd ddwy o lechau cerrig, o fâth y rhai cyntaf, ac a gyfododd yn forau, ac a aeth i fynydd Sinai fel y gorchymynnase yr Arglwydd iddo ef: ac a gymmerodd yn ei law y ddwy lech garreg.

⁵A’r Arglwydd a ddescynnodd mewn niwl, ac a safodd gyd ag ef yno: ac a gyhoeddodd Iehofa erbyn [ei] henw.

⁶Canys yr Arglwydd aeth heb law ei wyneb ef, ac a lefodd Iehofa, Iehofa y Duw trugarog, a gras-lawn, hwyr frydic i ddig, ac aml o drugaredd, a gwirionedd.

⁷Yr hwn sydd yn cadw trugaredd i filoedd gan faddeu anwiredd, camwedd, a phechod: ac heb gifrif [yr anwir] yn gyfiawn, yr hwn a ymwel ag anwiredd y tadau ar y plant, ac ar blant y plant hyd y drydedd, a’r bedwaredd [oes,]

⁸Yna Moses a fryssiodd: ac a ymgrymmodd tua yr llawr, ac a addolodd,

⁹Ac a ddywedodd os cefais yn awr ffafor yn dy olwg ô Arglwydd, eled fy Arglwydd attolwg yn ein plith ni: er [bod] y rhai hyn yn bobl war-galed, er hynny ti a faddeui ein hanwiredd, a’n pechod, ac a’n etifeddi ni.

¹⁰Yntef a ddywedodd wele fi yn gwneuthur cyfammod yng-ŵydd dy holl bobl, gwnaf ryfeddodau y rhai ni wnaed yn yr holl dîr, nac yn yr holl genhedloedd: a’r holl bobl y rhai yr wyt ti yn eu mysc a gânt weled waith yr Arglwydd, mai ofnadwy [yw] yr hyn a wnaf a thi.

¹¹Cadw yr hyn a orchymynnais it heddyw: wele mi a yrraf allan o’th flaen di yr Amoriaid, a’r Canaaneaid, a’r Hethiaid, a’r Phereziaid, yr Hefiaid hefyd a’r Iebusiaid.

¹²A chadw arnat rhac gwneuthur cyfammod a phresswyl-wyr y wlad yr hon yr wyt yr ei di iddi: rhac eu bod yn fagl yn dy blith.

¹³Eithr derniwch eu hallorau hwynt, drylliwch eu delwau hwynt: a thorrwch i lawr eu llwynau hwynt.

¹⁴Canys ni chei ymgrymmu i dduw dieithr o blegit yr Arglwydd eiddigus [yw] ei enw: Duw eiddigus [yw] efe.

¹⁵[Gwilia] rhac it wneuthur cyfammod a phresswyl-wyr y tîr: ac iddynt butteinio ar ol eu duwiau, ac aberthu iw duwiau, a’th alw di, ac i tithe fwytta oi haberth.

¹⁶A chymmeryd o honot oi merched i’th feibion: a phutteinio oi merched ar ol eu duwiau hwynt.

¹⁷Na wna it dduwiau tawdd.

¹⁸Cadw ŵyl y bara croiw, saith niwrnod y bwytei fara croiw fel y gorchymynnais it, yn yr amser gosodedic ar y mîs Abib: o blegit ym mis Abib y daethost allan o’r Aipht.

¹⁹Eiddof fi yw pob cyn-fab: a phob cyntafanedic o’th anifeiliaid, yn eidionnau, ac yn ddefaid a gyfrifir [i mi.].

²⁰Ond y cyntaf-anedic i assyn a brynni di ag oen, ac oni phrynni torr ei wddf: pryn hefyd bob cyntaf-anedic o’th feibion, ac nac ymddangosed [neb] ger fy mron yn wag-law.

²¹Chwe diwrnod y gweithi, ac ar y seithfed dydd y gorphwysi: [yn gystal] yn amser aredic, ac yn y cynhaiaf y gorphywysi.

²²Cadw it hefyd ŵyl yr wythnosau [ar] ddechreu y cynhaiaf gwenith: a gŵyl y cynnull [ar] ddiwedd y flwyddyn.

²³Tair gwaith yn y flwyddyn: yr ymddengys dy holl wrwyaid ger bron yr Arglwydd Iôr, Duw Israel.

²⁴Canys mi a yrraf y cenhedloedd allan o’th flaen di, ac a helaethaf dy frô di: ac ni chwennych neb dy dîr di pan elech i fynu i ymddangos ger bron yr Arglwydd dy Dduw, dair gwaith yn y flwyddyn.

²⁵Nac offrymma waed fy aberth gyd a bara lefeinllyd: ac nac arhoed aberth gŵyl y Pasc tros nos hyd y borau.

²⁶Dŵg y goref o flaen-ffrwyth dy dir, i dŷ yr Arglwydd dy Dduw: na ferwa fynn yn llaeth ei fam.

²⁷Yr Arglwydd hefyd a ddywedodd wrth Moses, scrifenna it y geiriau hynn: o blegit wrth destiolaeth y geiriau hynn y gwneuthum gyfammod a thi, ac ag Israel.

²⁸Felly efe a fu yno gyd a’r Arglwydd ddeugain nhiwrnod, a deugain nhos heb fwytta bara, ac heb yfed dwfr: tra y scrifennodd efe ar y llechau eiriau y cyfammod [sef] y dec gair.

²⁹A phan ddaeth Moses i wared o fynydd Sinai, a dwy lech y destiolaeth yn llaw Moses, pan ddaeth efe i wared o’r mynydd: ni wydde Moses i groen ei wyneb ddisgleirio, wrth lefaru o honaw ag ef.

³⁰Yna Aaron a holl feibion Israel a edrychasant ar Moses, ac wele groen ei wyneb ef yn discleirio: ac ofnasant nessau atto.

³¹A Moses a alwodd arnynt, ac Aaron a holl bennaethiaid y gynnulleidfa, a ddychwelasant atto: a Moses a lefarodd wrthynt hwy.

³²Ac wedi hynny nessaodd holl feibion Israel: ac efe a orchymynnodd iddynt yr hynn oll a lefarase yr Arglwydd ym mynydd Sinai.

³³Pan ddarfu i Moses lefaru wrthynt: yna efe a roddes lenn gudd ar ei wyneb.

³⁴A phan ddele Moses ger bron yr Arglwydd i lefaru wrtho, efe a dynne ymmaith y llenn gudd nes ei ddyfod allan: a phan ddele efe allan y llefare wrth feibion Israel yr hynn a orchymynnid iddo.

³⁵A meibion Israel a welsant wyneb Moses, [sef] bod croen wyneb Moses yn discleirio: am hynny Moses a roddodd trachefn y llenn gudd ar ei wyneb hyd oni ddele i lefaru wrth Dduw.