Read William Morgan Bible 1588 original edition Iob 1 Bible Online

Iob 1 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Iob 1

¹Buchedd Iob ai blant: ei gyfoeth, ai ofal tros ei blant 13 Colled Iob am ei dda, ai blant. 20 Ai ddioddefgarwch. Yr oedd gŵr yng-wlâd Hus ai enw Iob: ac yr oedd y gŵr hwnnw yn berffaith, ac yn iniawn, yn ofni Duw hefyd, ac yn cilio oddi wrth ddrygioni.

²Ac iddo ef y ganwyd saith o feibion, a thair merched.

³Ai olud ef oedd saith mîl o ddefaid, a thair mil o gamêlod, a phum cant iaû o ŷchen, a phum cant o assynnod, a llawer iawn o wasanaethyddion: ac yr oedd y gŵr hwnnw yn fwy na holl feibion y dwyrain.

⁴Ai feibion ef a aent, ac a wnaent wlêdd, pob vn [yn ei] dŷ [ar] ei ddiwrnod: anfonent hefyd, a gwahôddent eu tair chwiorydd i fwytta, ac i yfed gyd a hwynt.

⁵A phan ddele dyddiau y wlêdd oddi amgylch, yna Iob a anfone, ac ai sancteiddie hwynt, cyfode hefyd yn foreu, ac offrymme boeth offrymmau [yn ôl] eu rhifedi hwynt oll, canys dywede Iob, fy meibion ond odid a bechasant, ac a felldithiasant Dduw yn eu calonnau: felly y gwnae Iob yr holl ddyddiau hynny.

⁶A’r dydd a ddaeth i feibion Duw ddyfod, a sefyll ger bron yr Arglwydd: a Satan hefyd a ddaeth yn eu plith hwynt.

⁷Yna’r Arglwydd a ddywedodd wrth Satan, o ba le’r ydwyt yn dyfod? a Satan a attebodd yr Arglwydd, ac a ddywedodd, o amgylchu y ddaiar, ac o ymrodio ynddi.

⁸A dywedodd yr Arglwydd wrth Satan, a ddelaist ti sulw ar fyng-wâs Iob, nad [oes] gyffelib iddo ef ar y ddaiar? yn ŵr perffaith, ac iniawn yn ofni Duw, ac yn cilio oddi wrth ddrygioni.

⁹Yna Satan a attebodd yr Arglwydd, ac a ddywedodd: ai yn ddiachos y mae Iob yn ofni Duw?

¹⁰Oni chaeaist oi amgylch ef, ac o amgylch ei dŷ, ac yng-hylch yr hyn oll [sydd] eiddo ef oddi amgylch? [oni] fendithiaist waith ei ddwy-law ef, fel y cynnyddodd ei ddâ ef ar y ddaiar?

¹¹Eithr estyn yn awr dy law, a chyffwrdd a’r hyn oll [sydd] ganddo: [i weled] oni felldiga efe di o flaen dy wyneb.

¹²Yna’r Arglwydd a ddywedodd wrth Satan, wele’r hyn oll [sydd] eiddo ef yn dy law di, yn vnic yn ei erbyn ef ei hun nac estyn dy law: felly Satan a aeth allan oddi ger bron yr Arglwydd.

¹³A’r dydd a ddaeth, pan oedd ei feibion ef ai ferched yn bwyta, ac yn yfed gwin yn nhŷ eu brawd hynaf,

¹⁴Yna cennad a ddaeth at Iob, ac a ddywedodd: yr ŷchen oeddynt yn aredic, a’r assynnod oeddynt yn pori ger eu llaw hwynt,

¹⁵Ond y Sabeaid a ruthrasant, ac ai dugasant ymmaith, y llangciau hefyd a darawsant hwy a mîn y cleddyf: a minne fy hunan a ddiengais yn vnic i fynegu i ti.

¹⁶Tra’r ydoedd hwn yn llefaru, yna arall a ddaeth, ac a ddywedodd, tân Duw a syrthiodd o’r nefoedd, ac a loscodd y defaid, a’r gweision, ac ai hyssodd hwynt: ond myfi fy hun a ddiengais yn vnic i fynegu i ti.

¹⁷Tra’r ydoedd hwn yn llefaru, yna arall a ddaeth, ac a ddywedodd, y Caldeaid a ymosodasant yn dair byddin, ac a ruthrasant ir camêlod, ac ai dugasant ymmaith, tarawsant hefyd y llangciau a min y cleddyf: a minne fy hun yn vnic a ddiengais i fynegu i ti.

¹⁸Tra’r ydoedd hwn yn llefaru, yna arall a ddaeth, ac a ddywedodd: dy feibion a’th ferched oeddynt yn bwyta, ac yn yfed gwîn yn nhŷ eu brawd hynaf,

¹⁹Ac wele gwynt mawr a ddaeth oddi tros yr anialwch, ac a darawodd wrth bedair congl y tŷ, fel y syrthiodd efe ar y llangciau, ac y buant feirw: ond myfi fy hun yn vnic a ddiengais i fynegu i ti.

²⁰Yna y cyfododd Iob, ac a rwygodd ei fantell, ac a eilliodd ei benn: syrthiodd hefyd i lawr, ac addolodd.

²¹Ac efe a ddywedodd, noeth y daethum o grôth fy mam, a noeth y dychwelaf yno, yr Arglwydd a roddodd, a’r Arglwydd a ddygodd ymmaith: bendigedic fyddo enw’r Arglwydd.

²²Er hynny ei gyd ni phechodd Iob, ac ni roddodd efe [eiriau] ynfydion am Dduw.