Read William Morgan Bible 1588 original edition Iob 2 Bible Online

Iob 2 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Iob 2

¹Satan wedi cael cennad gan Dduw yn cystuddio corph Iob. 9 Ei wraig yn ceisio ganddo felldithio Duw, A heb gael. 11 Cyfeillion Iob yn dyfod i ymweled ag ef. A’r dydd a ddaeth i feibion Duw ddyfod i sefyll ger bron yr Arglwydd: a Satan hefyd a ddaeth yn eu plith hwynt i sefyll ger bron yr Arglwydd.

²Yna’r Arglwydd a ddywedodd wrth Satan, o ba le’r ydwyt yn dyfod? a Satan a attebodd yr Arglwydd, ac a ddywedodd, o amgylchu y ddaiar, ac o ymrodio ynddi.

³A’r Arglwydd a ddywedodd wrth Satan, a ddelaist ti sulw ar fyng-wâs Iob, nad [oes] gyffelib iddo ef ar y ddaiar? yn ŵr perffaith, ac iniawn, yn ofni Duw, ac yn cilio oddi wrth ddrygioni, ac yn parhau yn ei berffeithrwydd, er it fy annog i yn ei erbyn ef, iw ddifa ef heb achos?

⁴A Satan a attebodd yr Arglwydd, ac a ddywedodd: croen [arall] am [ei] groen [ei hun,] a’r hyn oll [sydd] gan ŵr a ddyru efe am ei enioes.

⁵Eithr estyn yn awr dy law, a chyffwrdd ai escyrn ef, ac ai gnawd: [i weled] oni felldîga efe dy di o flaen dy wyneb.

⁶A’r Arglwydd a ddywedodd wrth Satan, wele ef yn dy law di: etto cadw ei hoedl.

⁷Felly Satan a aeth allan oddi ger bron yr Arglwydd: ac a darawodd Iob a chornwydydd drwg, o wadn ei droed hyd ei goryn.

⁸Ac efe a gymmerth gragen i ymgrafu â hi: ac yntef oedd yn eistedd yng-hanol y llwch.

⁹Yna ei wraig a ddywedodd wrtho, a wyt ti etto’n parhau yn dy berffeithrwydd? melldithia Dduw, a bydd farw.

¹⁰Ac efe a ddywedodd wrthi, lleferaist fel y llefare vn o’r rhai ynfydion, a dderbynnwn ni gan Dduw’r hyn sydd dda, ac heb dderbyn yr hyn sydd ddrwg hefyd? er hyn ei gyd ni phechodd Iob ai wefusau.

¹¹Pan glybu tri chyfell Iob yr holl ddrwg ymma’r hwn a ddigwyddase iddo ef, yna y daethant bob vn oi fangre ei hun, [sef] Eliphaz y Themaniad, Bildad hefyd y Suhiad, a Zophar y Naamathiad: ac a ymgyfarfuant yng-hyd i ddyfod i gyd-ofidio ag ef, ac iw gyssuro.

¹²Pan dderchafasant eu llygaid o bell, yna nid adnabuant ef, am hynny y derchafasant eu llef, ac yr ŵylasant: rhwygasant hefyd bob vn ei fantell, a thanasant lwch ar eu pennau tua yr nefoedd.

¹³Felly hwynt a eisteddasant gyd ag ef ar y ddaiar saith niwrnod, a saith noswaith: ac nid oedd [neb] a ddywede air wrtho ef, canys gwelent fwyhau ei ddolur ef yn ddirfawr.