Read William Morgan Bible 1588 original edition Iob 30 Bible Online

Iob 30 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Iob 30

¹Iob yn mynegu yr adfyd yr ydoedd efe ynddo. 17 Gan gydnabod nad allase hynny ddyfod iddo ef heb fod Duw yn caniadhau. 25 Ac yn cwyno er ei fod efe yn dosturiol wrth eraill yn eu hadfyd, nad oedd dim tosturiaeth wrtho ef. Ond yn awr y rhai sy ieuangach na mi oedran sy yn fyng-watwar, y rhai y gwrthodaswn eu tadau, iw gosod gyd a chŵn fy nefaid.

²I ba beth [y gwasanaethase] cryfdwr eu dwylaw hwynt i mi? darfuase am henaint ynddynt hwy.

³Y rhai a ffoesant rhac angeu, a newyn i anialwch sych: i dywyllwch, diffaethwch, a gwylltineb.

⁴Y rhai a dorrent ddanadl mewn bryselwyni: a gwraidd meryw [oedd] eu bwyd hwynt.

⁵Hwy a yrrid ymmaith o ganol [y ddinas: pobl] a waeddent yn eu herbyn hwy fel [yn erbyn] lleidr.

⁶I drigo mewn holltau afonydd: [mewn] tyllau pridd, a chreigiau [y gyrrid hwynt.]

⁷Hwynt a ruent ym mhlith perthi: hwynt a ymgasclent dann ddanabl.

⁸Meibion yr ynfyd, a meibion heb henw [ydynt hwy,] gwaelach ydynt hwy na’r ddaiar.

⁹Ac yn awr eu cân hwy ydwyfi: ac myfi ydwyf yn destyn iddynt.

¹⁰Y maent hwy yn fy ffieiddio, yn cilio ym mhell oddi wrthif: ac yn poeri yn fy wyneb.

¹¹Canys efe a ddatododd fy rhaff, ac a’m cystuddiodd: a hwy a ollyngasant y ffrwyn yn fyng-olwg i.

¹²Bechgyn sy yn codi ar fy llaw ddeheu, y maent hwy yn gwthio fy nrhaed: ac maent hwy yn palmantu arnaf eu llwybrau dinistriol.

¹³Hwy a anrhaithiasant fy llwybr, chwanegasant fy nhrueni: heb fôd iddynt hwy help.

¹⁴Y maent hwy yn dyfod [arnaf] megis [dwfr trwy] adwy lydan: y maent hwy yn ymdreiglo tann anrhaich.

¹⁵Braw a droiwyd yn fy erbyn i, fel gwynt yr erlidir fy [enaid] bonheddig: a’m iechydwriaeth a aiff heibio fel cwmwl.

¹⁶Am hynny’r ymdywallt fy enaid yn awr ynof: [ac] y dell dyddiau cystudd fi.

¹⁷Y nos y tyllir fy escyrn o’m mewn: a’m gîau nid ydynt yn gorphywys.

¹⁸Yn amldra cryfdwr [fyng-hlefyd] fyngwisc sydd yn ymnewidio: [yr hwn] a’m hamgylcha fel coler fy mhais.

¹⁹Efe a’m taflodd yn y clai: fel y gallaf fyng-hyffelybu i bridd, a lludw.

²⁰Yr ydwyf yn llefain arnat ti, ac nid ydwyt yn gwrando: sefais [ger dy fron,] ac [nid] ystyriaist wrthif.

²¹Yr wyt yn troi yn greulon yn fy erbyn: yr wyt yn fyng-wrthwynebu â nerth dy law.

²²Yr ydwyt yn fy nerchafu ar y gwynt, ydwyt yn gwneuthur i mi farchogeth [arno ef:] yr ydwyt yn fy nhoddi fi [o’m] sylwedd.

²³Canys myfi a wn y troi di fi i farwolaeth: ac i’r tŷ rhac derfynedic i bôb dŷn byw.

²⁴Diau nad estyn [Duw ei] law i’r bedd: er [bod] gwaedd ganddynt yn ei ddrychineb ef.

²⁵Oni ŵylais i dros yr hwn oedd galed [ei] fyd: [oni] chyd-ofidiodd fy enaid a’r anghenog?

²⁶Ond pan obeithiais i ddaioni, drygfyd a ddaeth: pan ddisgwiliais am oleuni, tywyllwch a ddaeth.

²⁷Fy emyscaroedd a ferwasant, ac ni orphywysasant: dyddiau cystudd a’m rhacflaenasant.

²⁸Yr ydwyf yn rhodio yn ddû heb haul: yr ydwyf yn gweiddi yn y gynnulleidfa.

²⁹Yr ydwyf yn frawd i’r ddraig: ac yn gyfaill i gywion yr Estris.

³⁰Fyng-hroen a dduodd oddi am danaf: a’m hescyrn a loscasant rhac sychdwr.

³¹Am hynny y mae fy nhelyn yn alarus: am horgan [fel] llais rhai yn ŵylo.