Read William Morgan Bible 1588 original edition Iob 33 Bible Online

Iob 33 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Iob 33

¹Rhesymmau Elihu yn erbyn y geiriau a ddywedodd Iob vchod, gan ddangos fod Duw trwy amryw foddion yn denu dyn atto. Gan hynny Iob clyw attolwg fy ymadroddion: a gwrando fy holl eiriau.

²Wele’r ydwyf yn awr yn agorid fyngenau: mae fy nhafod yn dywedyd yn haflod fyng-enau.

³Iniondeb fyng-halon [fydd] fyng-eiriau: a’m gwefusau a adroddant ŵybodaeth bur.

⁴Yspryd Duw a’m gwnaeth i: a chwythad yr Holl-alluog a’m bywioccaodd i.

⁵Os gelli fy atteb i: ymbaratoa [a] saf o’m blaen i.

⁶Wele yr ydwyfi o flaen Duw fel tithe: allan o’r clai y torrwyd finne.

⁷Wele ni’th ddychryna fy arswyd i: ac ni bydd fy llaw drom arnat.

⁸Ond ti a ddywedaist lle y clywais i: ac myfi a wrandewais ar lais [dŷ] ymadroddion di.

⁹Pûr [ydwyf] fi heb gamwedd: glân [ydwyf] ac heb anwiredd ynof.

¹⁰Wele efe a gafodd achosion yn fy erbyn: y mae efe yn fyng-hyfrif yn elyn iddo.

¹¹Y mae efe yn gosod fy nhraed mewn cyffion: y mae efe yn gwilied fy holl lwybrau.

¹²Wele [yn] hyn mi a’th attebaf, nid ydwyt gyfiawn: canys mwy ydyw Duw na dŷn.

¹³Pa ham yr ymrysonaist yn ei erbyn ef? o herwydd nad ydyw efe yn atteb am ei holl eiriau.

¹⁴Pan ymdiddano Duw vn-waith neu ddwy-waith, ni ddeall [dŷn] hynny.

¹⁵Drwy hûn, [a thrwy] weledigaeth y nos, pan syrthio trym-gwsc ar ddynnion, wrth heppian ar wely,

¹⁶Yna’r egyr efe glust dynnion: ac y selia efe eu cospedigaeth hwy,

¹⁷I dynnu dŷn [oddi wrth] waith [drwg:] ac fel y gorchguddio efe falchter oddi wrth ŵr,

¹⁸[Fel] yr attalio efe ei enaid ef o’r pwll: ai hoedl ef rhag myned o’r cleddyf trwyddi hi.

¹⁹Ac efe a geryddir trwy ofid ar ei wely: a lliaws ei escyrn ef [â gôfid] caled.

²⁰Fel y ffieiddio ei fywyd ef fara: ai enaid fwyd blasus.

²¹[Fel] y darfyddo ei gnawd ef allan o olwg: fel y safo ei escyrn allan [y rhai] ni welyd [o’r blaen.]

²²Ac y nessao ei enaid i’r clawdd: ai fywyd i [ioesion] anghefol.

²³Os bydd ganddo ef gennad o ladmerudd, vn o fil, i ddangos i ddyn ei iniondeb ef:

²⁴Yna efe a drugarhâ wrtho ef, ac a ddywed, gollwng ef rhac descyn o honaw i’r clawdd, myfi a gefais iawn.

²⁵Ireiddiach [fydd] ei gnawd ef na bachgen: efe a ddychwel at ddyddiau ei ieuengctid.

²⁶Pan weddio ar Dduw yntef a fydd bodlon iddo ef, fel yr edrycho yn ei wyneb ef mewn gorfoledd: canys efe a rydd i ddŷn ei gyfiawnder drachefn.

²⁷Efe a edrych ar ddynnion [eraill,] ac a ddywed, pechais, a gŵyrais iniondeb, ac ni lwyddoddi mi.

²⁸Efe a ollyngodd fy enaid rhag myned heibio i’r clawdd: a’m bywyd a wêl oleuni.

²⁹Wele hyn oll a wna Duw ddwy-waith [neu] dair â dŷn,

³⁰I ddwyn ei enaid ef o’r pwll: i oleuo yng-oleuni y rhai byw.

³¹Gwrando Iob clyw fi: taw-fel y llefarwyf inne.

³²Od oes geiriau gennit ti, atteb fi: llefara, canys chwennychwn dy gyfiawnhau di.

³³Onid ê gwrando di arnafi, bydd ddistaw, ac myfi a ddyscaf i ei ddoethineb.