Read William Morgan Bible 1588 original edition Iob 37 Bible Online

Iob 37 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Iob 37

¹Elihu yn dangos gallu Duw yn y tarânau, a’r eira, a’r gwynt, a’r glaw. Am hyn hefyd y cryn fyng-halon, ac y dychlamma hi oi lle.

²Gan wrando gwrandewch ar gynhyrfiad ei leferydd ef: ac ar y sain [yr hwn] a ddaw allan oi enau ef.

³Efe ai hyfforddia dann yr holl nefoedd: ai oleuni hyd eithafoedd y ddaiar.

⁴Sŵn a rua ar ei ôl ef, efe a wna darânau â llais ei odidawgrwydd: ac ni oeda efe hwynt pan glywir ei dwrwf ef.

⁵Efe a wna darânau ai lais yn rhyfedd: y mae efe yn gweuthur [pethau] mwy nag a ŵyddom ni.

⁶Pan ddywed efe wrth eira, bydd [ar] y ddaiar, ac wrth gafod o law: yn y man cafod glaw ei nerth ef [a ddaw.]

⁷Efe a selia law pob dŷn, fel yr adwaeno efe ei holl weith-wŷr.

⁸Y bwyst-fil a aiff iw loches: ac a drig yn ei dyllau.

⁹O’r deau y daw corwynt: ac oerni oddi wrth y gogledd-wynt.

¹⁰Ai wynt y rhydd Duw rew: ac a gyfynga lêd y dyfroedd.

¹¹Hefyd efe a flîna gwmwl yn dwfrhau [y ddaiar:] efe a wascar gwmwl ei lewyrch.

¹²Ac y mae [y cwmwl] hwnnw yn ymdroi oddi am gylch wrth ei lywodraeth ef: fel y gwnelont hwy beth bynnac a orchymynno efe iddynt hwy ar hŷd wyneb y byd, a’r ddaiar:

¹³Ai [bod] yn gospedigaeth, ai [yn lles] iw ddaiar ef, ai yn ddaioni, efe a bar gael hynny.

¹⁴Gwrando hyn Iob: saf, ac ystyria ryfeddodau Duw.

¹⁵A ŵyddost ti pan esid Duw y rhai hynny? a phan wnel efe i oleuni ei gwmwl ef lewyrchu?

¹⁶A wyddosti oddi wrth bwysau y cwmylau? [a] rhyfeddodau Duw [yr hwn sydd] berffaith-gwbl o ŵybodaeth?

¹⁷Fod dy ddillad yn wresog, pan baro efe y ddaiar yn dawel o’r dehau?

¹⁸A denaist ti gyd ag ef yr wybrennau, y rhai a siccrhauwyd fel drych toddedic?

¹⁹Gwna i ni ŵybod pa beth a ddywedwn wrtho ef: ni allwn ni gyfleu [ein geiriau] gan dywyllwch [ein meddyliau.]

²⁰A fynegir iddo ef os llefaraf, pe dywede neb, diau y difethid ef?

²¹Canys yn awr nid edrych [neb] y goleuni [pan] fyddo efe ddisclaer yn yr wybrennau: wedi myned o’r gwynt trosodd ai puro hwynt.

²²Trwy ogledd-wynt y daw [goleuni] euraid: ond [y mae] yn Nuw ogoniant mwy ofnadwy.

²³[Y mae] efe yn Holl-alluog, ni allwn ni ei gael ef: yn ardderchawg o nerth a barn, ac yn aml o gyflawnder, ni chystuddia efe.

²⁴Am hynny ofned dynnion ef: nid edrych efe ar neb doeth [yn eu] meddwl [eu hun.]