Read William Morgan Bible 1588 original edition Psalmau 22 Bible Online

Psalmau 22 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Psalmau 22

¹Deus, Deus meus. At y pen-cerdd ar Aieleth hashachar. Psalm Dafydd. [8]Fy Nuw, fy Nuw, pa ham i’m gadewaist? pell [ydwyt] oddi wrth fy iechydwriaeth, a geiriau fy llefain?

²Fy Nuw llefain yr ydwyf y dydd, ac ni attebi: y nôs hefyd, ac nid [oes] oysteg i mi.

³A thithe moliant Israel ydwyt yn parhau yn sanctaidd.

⁴Ein tadau a obeithiâsant ynot: gobeithiasant, a gwaredaist hwynt.

⁵Arnat ti y llefâsant, ac achubwyd hwynt: ynot yr ymddyriedâsant, ac ni’s gwaradwyddwyd hwynt.

⁶A minne [ydwyf fel] pryf, ac nid gŵr: gwarthrudd dynnion, a dirmyg y bobl.

⁷Pawb a’r a’m gwelant a’m gwatwârant: llaesant wefl, [ac] escydwant bennau [gan ddywedyd,]

⁸Ymddyriedodd yn yr Arglwydd, gwareded ef: achubed ef, gan ei fod yn ddâ ganddo.

⁹Canys ti a’m tynnaist o’r grôth: gwnaethost i mi obeithio [pan oeddwn] ar fronnau fy mam.

¹⁰Arnat ti i’m bwriwyd o’r brû: o groth fy mam fy Nuw ydwyt.

¹¹Nac ymbellhâ di oddi wrthif, o herwydd cyfyngder [sydd] agos: ac nid [oes] gynnorthwy-wr.

¹²Bustych lawer a’m cylchynâsant: gwrdd deirw Basan, a’m hamgylchâsant.

¹³Agorâsant arnaf eu gênau: [fel] llew rheipus a rhuadwy.

¹⁴Fel dwfr i’m tywalltwyd, a’m hescyrn oll a ymwahanâsant: fyng-halon sydd doddedic fel cŵyr: yng-hanol fy mherfedd.

¹⁵Fy nerth a ŵywodd fel pridd-lestr: a’m tafod a lŷnodd wrth daflod fyng-enau: ac yn llŵch angeu i’m cyfleaist.

¹⁶Canys cŵn a’m cylchynâsant, a chynnulleidfa y drygionus a’m hamgylchynâsant: cloddiâsant fy nwy-law a’m traed.

¹⁷Gallaf gyfrif fy holl escyrn: y maent yn tremmio ac yn edrych arnaf fi.

¹⁸Y maent yn rhannu fy nillad yn eu mysc: ac ar fyng-wisc y maent yn bwrw coelbren.

¹⁹A thithe Arglwydd nac ymbellhâ: fyng-hadernid bryssia i’m cynnorthwyo.

²⁰Gwaret fy enaid rhag y cleddyf: fy vnic [enaid] o feddiant y cî.

²¹Achub fi rhag safn y llew: o blith cyrn vnicorniaid atteb fi.

²²Mynegaf dy henw i’m brodyr: yng-hanol y gynnulleidfa i’th folaf.

²³Y rhai sy yn ofni’r Arglwydd molwch ef, holl hâd Iacob gogoneddwch ef: a holl hâd Israel ofnwch ef.

²⁴Canys ni ddirmygodd, ac ni ffieiddiodd gystudd y tlawd, ac ni chuddiodd ei wyneb rhagddo: ond pan lefodd efe arno y gwrandawodd ef.

²⁵Fy mawl [fydd] o honot ti yn y gynnulleidfa fawr: fy addunedau a dâlaf ger bron y rhai ai hofnant ef.

²⁶Y tlodion a fwyttânt, ac a ddiwellir, y rhai a geisiant yr Arglwydd ai moliannant ef: eich calon fydd byw yn dragywydd.

²⁷Holl derfynau y ddaiar a gofiant, ac a ddychwêlant at yr Arglwydd: a holl dylwythau y cenhedloedd a addôlant ger dy fron di.

²⁸Canys eiddo’r Arglwydd [yw]’r deyrnas: ac efe sydd yn llywodraethu ym mhlith y cenhedloedd.

²⁹Yr holl rai breision [ar y] ddaiar a fwyttânt, ac a addôlant: y rhai a ddescynnant i’r llŵch a gwympant ger ei fron ef: hyd yn oed [yr hwn] ni fywhâ ei enaid.

³⁰[Eu] hâd ai gwasanaetha ef: cyfrifir ef i’r Arglwydd yn genhedlaeth.

³¹Deuant, ac adroddant ei gyfiawnder ef i’r bobl a enir: gan iddo ef [eu] gwneuthur.