Read William Morgan Bible 1588 original edition Psalmau 35 Bible Online

Psalmau 35 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Psalmau 35

¹Iudica Domine. Psalm Dafydd. [13]Dadle Arglwydd â’r rhai a ddadleuant i’m herbyn: rhyfêla yn erbyn y rhai a ryfêlant â mi.

²Ymâfel yn y tarian a’r astalch, a chyfot i’m cymmorth.

³Dwg allan y waiw-ffon, ac argaea yn erbyn fy erlid-wŷr: dywet wrth fy enaid, myfi [yw] dy iechyd.

⁴Cywilyddier, a gwradwydder y rhai a geisiant fy enaid: ymchweler yn [eu] hôl, a gwarthaer y sawl a fwriadant fy nrygu.

⁵Byddant fel vs o flaen y gwynt: ac angel yr Arglwydd yn [eu] gwascâru.

⁶Bydd eu ffordd yn dywyllwch, ac yn llithrigfa: ac angel yr Arglwydd yn eu hymlid.

⁷Canys heb achos y cuddiasant bydew ai rhwyd i mi: heb achos y cloddiasant [bydew] i’m henaid.

⁸Deued arno ddestruw ni ŵypo, ai rwyd yr hon a guddiodd efe ai dalio: syrthied yn y destruw hynny.

⁹Eithr llawenyched fy enaid i yn yr Arglwydd: [ac] ymhyfryded yn ei iechydwriaeth ef.

¹⁰Fy holl escyrn a ddywedant, ô Arglwydd, pwy [sydd] fel tydi, yn gwaredu y tlawd rhag yr hwn a fydd trêch nag ef? y truan hefyd a’r tlawd rhag y neb ai hyspeilio?

¹¹Tystion gau a gyfodasant: holasant i mi yr hyn nis gwn oddi wrtho.

¹²Talâsant i mi ddrwg dros dda, gan yspeilio fy enaid.

¹³A minne pan glefychent hwy [oeddwn] a’m gwisc o sach-len, gostyngais fy enaid ag ympryd: a’m gweddi a ddymchwelodd i’m, monwes fy hun.

¹⁴Ymddygwn fel [pe buase]’n gyfaill, [neu] fel [pe buase] yn frawd i mi: ymostyngwn mewn galar-wisc fel [vn] yn galâru am [ei] fam.

¹⁵Ond ymlawenhasant hwy yn fy adfyd i, ac ymgasclasant, ymgasclodd efryddion yn fy erbyn, ac nis gwyddwn: min-gammasant [fi,] ac ni pheidient.

¹⁶Ym mysc y rhag-rithwŷr [yr oedd] gwattwarwyr mwys-air yn escyrnygu eu dannedd arnaf.

¹⁷Arglwydd hyd pa brŷd yr edrychi di [ar hyn?] gwaret fy enaid rhag eu destruw hwynt, fy vnic [enaid] rhag y llewod.

¹⁸[Yna] i’th glodforaf mewn cynnulleidfa fawr: moliannaf di ym mhlith pobl lawer.

¹⁹Na lawenyched fyng-elynnion i’m herbyn yn anghyfiawn: y sawl a’m casânt yn ddiachos [nac] amneidiant â llygad.

²⁰Can nad ymddiddanant yn dangneddyfus: eithr dychymmygant eiriau dichellgar yn erbyn y rhai llonydd ar y ddaiar.

²¹Lledâsant eu safn arnaf, gan ddywedyd: ffei, ffei, gwelodd ein llygad.

²²Gwelaist [hyn] Arglwydd, na thaw dithe: nac ymbellhâ oddi wrthif ô Arglwydd.

²³Cyfot, a deffro i’m barn, [sef] i ddadle gyd â mi, fy Nuw, a’m Harglwydd.

²⁴Barn fi Arglwydd fy Nuw, yn ôl dy gyfiawnder: ac na lawenhânt o’m plegit.

²⁵Na ddywedant yn eu calon, ô ein gwynfyd: ac na ddywedant, llyngcasom ef.

²⁶Cywilyddier, a gwaradwydder hwy eu gyd y rhai sy lawen am fy nryg-fyd: gwiscer â gwarth, ac â chywilydd y rhai a ymfawrygant i’m herbyn.

²⁷Caned a llawenyched y rhai a hoffant fyng-hyfiawnder, a dywedant hefyd yn wastad, mawryger yr Arglwydd yr hwn a gâr lwyddiant ei wâs.

²⁸Fy nhafod inne, a fyfyrria [ar] dy gyfiawnder, a’th foliant bob dydd.