Read William Morgan Bible 1588 original edition Psalmau 44 Bible Online

Psalmau 44 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Psalmau 44

¹Deus auribus nostris. Athrawiaeth at y pen-cerdd o feibion Corah. [17]Duw clywsom a’n clustiau, ein tadau a fynegâsant i ni y gweithredoedd a wnaethost yn eu hamser hwynt, yn y dyddiau gynt.

²Ti â’th law a orescynnaist y cenhedloedd, ac ai plennaist hwythau, ti a ddygaist y bobloedd, ac ai cynnyddaist hwythau.

³Canys nid ai cleddyf eu hun y gorescynasant y tîr, nid eu braich a barodd iechydwriaeth iddynt, eithr dy ddeheu-law di, a’th fraich, a llewyrch dy wyneb, o herwydd i ti eu hoffi hwynt.

⁴Ti Dduw yw fy mrenin: gorchymyn iechydwriaeth [i] Iacob.

⁵Ynot ti y difethwn ni ein gelynnion: yn dy enw di y sathrwn y rhai a gyfodant i’n herbyn.

⁶O herwydd nid yn fy mŵa’r ymddyriedaf, nid fyng-hleddyf hefyd a’m hachub.

⁷Eithr ti a’n hachubaist ni oddi wrth ein gwrthwyneb-wŷr, ac a waradwyddaist ein caseion:

⁸Am hynny y moliannwn Dduw bôb dydd: ac y clodforwn dy enw yn dragywydd. Selah .

⁹Ond ti a giliaist, ac a’n gwradwyddaist ni, ac nid wyt yn myned allan gyd a’n lluoedd ni.

¹⁰Gwnaethost i ni droi yn ôl oddi wrth y gelyn: a’n caseion a anrhaithiâsant [ein da ni] iddynt eu hun.

¹¹Rhoddaist ni fel defaid iw bwytta, gwasceraist ni ym mysc y cenhedloedd.

¹²Gwerthaist dy bobl heb elw, ac ni chwanêgaist [olud] oi gwerth hwynt.

¹³Gossodaist ni yn warthrudd i’n cymmydogion, yn watwargerdd, ac yn ddiystyrwch ym mhlith y rhai ydynt o’n hamgylch.

¹⁴Gossodaist ni yn ddihareb ym mysc y cenhedloedd, [ac] yn rhai i escwyd pen arnynt ym mysc y bobloedd.

¹⁵Fyng-warthrudd [sydd] beunydd ger fy mron, a chywilydd fy wyneb a’m tôdd.

¹⁶Gan lais y gwarthrudd-ŵr a’r cabl-wr, o herwydd y gelyn a’r ymddial-wr.

¹⁷Hyn oll a ddaeth arnom: etto ni’th anghofiasom di, ac ni buom anffyddlon yn dy gyfammod.

¹⁸Ni thrôdd ein calon yn [ei] hôl, ac ni lithrodd ein cerddediad oth lwybr di.

¹⁹Er i ti ein cûro i drig-fa dreigiau, a thoi trosom â chyscod angeu.

²⁰Os anghofiasom enw ein Duw: neu estyn ein dwylo at Dduw dieithr:

²¹Oni chwilia Duw hyn allan? canys efe a ŵyr ddirgêloedd calon.

²²O herwydd mai er dy fwyn di i’n lleddir beunydd, [ac] i’n cyfrifir fel defaid iw lladd:

²³Cyfot i fynu, pa ham y cysci ô Arglwydd? na chilia yn dragywydd.

²⁴Pa ham y cuddi dy wyneb, [ac] yr anghofi ein cystudd, a’n gorthrymder?

²⁵Canys gostyngwyd ein henaid i’r llwch: glŷnodd ein bol wrth y ddaiar.

²⁶Cyfot yn gynnorthwy i ni, ac gwaret ni er mwyn dy drugaredd.