Read William Morgan Bible 1588 original edition Psalmau 74 Bible Online

Psalmau 74 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Psalmau 74

¹Athrawiaeth i Asaph. PA ham Dduw y ciliaist yn dragywydd, [ac] y myga dy ddigofaint yn erbyn defaid dy borfa?

²Cofia dy gynnulleidfa [’r hon] a brynaist gynt, [a] llwyth dy etifeddiaeth [yr hwn] a warêdaist: [sef] mynydd Sion yr hwn y presswyliaist ynddo.

³Dercha dy draed i ddinistrio yn dragywydd bôb gelyn yr hwn a wnaeth niwed yn dy gyssegr.

⁴Dy wrthwynebwŷr a ruâsant o fewn dy gynnulleidfa: gosodasant eu banêrau yn arwyddion.

⁵Hynod fydde (fel vn yn dwyn [peth] i odidogrwydd) [yr hwn a gode] fwyîll mewn dyrys-goed.

⁶Ac yn awr y maent yn dryllio ei cherfiadau eu gyd â bwyîll ac â morthwylion.

⁷Bwriasant dy gyssegroedd yn tân, hyd lawr yr halogâsant bresswylfa dy enw.

⁸Dywedâsant yn eu calonnau, cyd-anrheithiwn hwynt, [felly] lloscâsant holl Demlau Duw yn y tîr.

⁹Ni welwn ein harwyddion, nid [oes] brophwyd mwy, nid oes gennym a ŵyr ddim mwyach.

¹⁰Pa hŷd Dduw [î’th] warthrudda’r gwrthwyneb-wr? a gabla’r gelyn dy enw yn dragywydd?

¹¹Pa ham y tynni yn ei hôl dy law? [sef] dy ddeheu-law? [tynn hi allan] o ganol dy fonwes, [a] difetha hwynt.

¹²Canys Duw [yw] fy Mrenin o’r dechreuad, gwneuthur-wr [pôb] iechydwriaeth o fewn y tîr.

¹³Ti yn dy nerth a barthaist y môr, drylliaist bennau dreigiau yn y dyfroedd.

¹⁴Ti a ddrylliaist ben Lefiathan, rhoddaist ef yn fwyd i’r bobl [yn] yr anialwch.

¹⁵Ti a holltaist [y graig i fod] yn ffynnon, ac yn afon, ti a ddiyspyddaist afonydd cedyrn.

¹⁶Y dydd [sydd] eiddot ti, y nôs hefyd [sydd] eiddot ti: ti a baratoaist oleuni, a haul.

¹⁷Ti a osodaist holl derfynau’r ddaiar, ti a luniaist hâf, a gaiaf.

¹⁸Cofia hyn, y gelyn a gablodd yr Arglwydd, a phobl ynfyd ddifenwasant dy enw.

¹⁹Na ddyro enaid dy durtur i gynnulleidfa [y gelynnion,] nac anghofia gynnulleidfa dy drueniaid byth.

²⁰Edrych ar y cyfammod, canys llawnwyd tywyll-leoedd y tîr o gorlannau trawster.

²¹Na ddychweled y tlawd yn wradwyddus, molianned y truan, a’r anghênus dy enw.

²²Cyfot ô Dduw, dadleu dy ddadl, coffa dy gabledd [yr hon a dderbynni] gan yr ynfyd beunydd.

²³Nac anghofia lais dy elynnion, dadwrdd y rhai a godant i’th erbyn sydd yn dringo yn wastadol.