Read William Morgan Bible 1588 original edition Diharebion 24 Bible Online

Diharebion 24 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Diharebion 24

¹Na chenfigenna wrth wŷr annuwiol: ac na ddeisyf fod gyd â hwynt.

²Canys eu calon a fefyria anrhaith; ai gwefusau a draethant flinder.

³Adailadir y tŷ drwy ddoethineb, a thrwy ddeall y siccrheuir ef.

⁴Thrwy ddeall y llenwir y celloedd o bob peth gwerth-fawr a hyfryd.

⁵Gŵr doeth sydd nerthol: a gŵr pwyllog a chwanega ei nerth.

⁶Canys trwy gallineb y gwnei dy ryfel: ac iechydwriaeth [a gei] drwy laweroedd o gynghorion.

⁷Rhy vchel yw doethineb i ffôl: canys ni egyr ei enau yn y porth.

⁸Y neb a ddychymmygo drwg a elwir yn sceler.

⁹Scelerder y ffôl sydd bechod: a ffiaidd [yw scelerder] y dŷn gwatwarus.

¹⁰Os llwfrhêi mewn amser cyfyngder, bychan fydd dy nerth.

¹¹Gwaret y rhai a luscir i angeu: canys pa ham yr ymmadewit a’r neb a dywysir iw lladd?

¹²Os dywedi, wele, ni wyddom ni hyn: onid yw mesurwr y calonnau yn dêall? a’r neb sydd yn cadw dy enaid, oni ŵyr efe? ac oni thâl efe i bawb yn ôl ei weithred?

¹³Fy mab bwyta fêl, canys da yw: a’r dil mêl canys blasus yw i’th enau.

¹⁴Felly gwybydd [y bydd] doethineb [yn felus] i’th enaid, os cei di hi, yn ddiau ti a gei obr, a’th obaith ni phalla.

¹⁵Na chynllwyn di yr annuwiol wrth drigfa’r cyfiawn, ac na anrheithia ei orphywysfa.

¹⁶Canys seith-waith y syrth y cyfiawn, ac efe a gyfyd drachefn: ond yr annuwolion a dramgwyddant mewn drygioni.

¹⁷Pan syrthio dy elyn na lawenycha: a phan dramgwyddo, na orfoledded dy galon:

¹⁸Rhag i’r Arglwydd weled, a bod hynny yn ddrwg yn ei olwg ef, ac iddo droi ei ddig oddi wrtho ef [attat ti.]

¹⁹Nac ymddigia o herwydd y drwg weithredwŷr, na chynfigenna wrth yr annuwiolion.

²⁰Canys ni bydd diben ar [eu] drygfyd a channwyll yr annuwolion a ddiffoddir.

²¹Fy mab ofna’r Arglwydd a’r brenin: ac nac ymmyr â’r annwadal.

²²Canys yn ddisymmwth y cyfyd eu destruw hwy: a phwy a ŵyr eu dinistr hwynt ill dau?

²³Dymma hefyd [eiriau] y doethion: nit da cydnabod braint mewn barn.

²⁴Y neb a ddywedo wrth yr annuwiol, cyfiawn wyt, y bobl ai melldithiant ef: cenhedloedd fydd ffiaidd ganddynt ef.

²⁵Ond i’r neb ai ceryddo y bydd hyfrydwch: a bendith dda a ddigwydd iddynt.

²⁶Pawb a gusâna wefusau’r neb a attebo eiriau iniawn.

²⁷Trîn dy orchwyl oddi allan, a dospartha yr hyn sydd i ti yn y maes: ac wedi hynny adailada dy dŷ.

²⁸Na fydd dyst heb achos yn erbyn dy gymmydog, ac na fydd ehud â’th wefusau.

²⁹Na ddywet ti, mi a wnaf iddo ef fel y gwnaeth yntef i minne, mi a dalaf i bawb yn ôl ei weithred.

³⁰Mi a euthym heibio heb dyddyn y dyn diog, ac heb win-llan yr angall.

³¹Ac wele codase yscall ar hyd-ddo oll: danadl poethion a guddiasent ei wyneb: a’r fagwyr gerrig a syrthiase i lawr.

³²Pan welais i hyn, mi a ystyriais, mi a edrychais, ac a gymmerais addysc.

³³Ychydig gyscu, ychydig heppian, ychydig wascu’r dwylo i orwedd:

³⁴Yng-hyfwng hyn y daw tlodi arnat, megis ymdeithudd, a’th angen fel gŵr arfog.