Read William Morgan Bible 1588 original edition Pregeth-wr 9 Bible Online

Pregeth-wr 9 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Pregeth-wr 9

¹Drwy arwydd gweledig ni ellir gwybod pwy y mae Duw yn ei garu neu yn ei gasaû. 12 Ni wyr neb ei ddiwedd. 16 Doethineb sydd yn rhagori ar nerth. Ac mi a ystyriais hyn oll yn fyng-halon ar fedr dangos hyn hefyd: bod y cyfiawn a’r doethion, ai gweithredoedd yn llaw Duw, fel na ŵyr dynnion [pa vn a gânt] ai’r peth a garant, ai’r peth a gasânt o’r hyn oll sydd oi blaen.

²Yr vn peth [a ddamwain] i bawb yn gystal ei gilydd, yr vn peth a ddamwain i’r cyfiawn, ac i’r annuwiol, i’r da, i’r glân, ac i’r aflân, i’r neb a abertha, ac i’r neb ni abertha, i’r gŵr da megis i’r pechadur, i’r neb a dyngo [yn hawdd,] ac i’r neb a ofno dyngu.

³Dymma’r peth gwaethaf o’r holl bethau tann haul [sef] bod yr vn diben i bawb, hefyd bod calon meibion dynnion yn llawn drygioni, ai calon yn [cynnwys] pob ynfydrwydd tra fyddant fyw, ac yn ôl hynny eu bod yn myned at y meirw.

⁴Tra fyddo neb yng-hymdeithas y rhai byw oll, y mae iddo ef obaith: canys gwell yw cî byw na llew marw.

⁵O herwydd y rhai byw a ŵyddant y byddant feirw, ond nid oes dim gŵybodaeth gan y meirw, ac nid oes iddynt obr mwyach, canys eu coffa hwynt a anghofir.

⁶Methodd y peth a gârant, a’r peth a gâsant, a’r peth a ddeisyfant, ac nid oes iddynt gyfran byth o ddim oll sydd tann yr haul.

⁷Dos, bwyta dy fwyd yn llawen, ac ŷf dy win â chalon hyfryd, canys pa bryd bynnac, cymmeradwy fydd gan Dduw dy weithredoedd.

⁸Bydded dy ddillad yn lân bob amser, ac na fydded diffyg olew [iw dywallt] ar dy benn.

⁹Dwg dy fŷd gyd a’th wraig annwyl holl ddyddiau dy fywyd ofer y rhai a roddes Duw i ti tann yr haul [sef] dy holl ddyddiau ofer, canys dyna dy rann di yn dy fywyd, ac yn dy lafur yr hwn a gymmeri tann yr haul.

¹⁰Beth bynnac a ymafel dy law ynddo iw wneuthur, gwna a’th holl egni, canys nid oes na gwaith na dychymmyg, na gŵybodaeth, na doethineb yn y bedd lle yr wyt ti yn myned.

¹¹Mi a drois ac a welais tann haul, nad yw rhedfa eiddo’r cyflym, na’r rhyfel yn eiddo’r cedyrn, na’r bwyd yn eiddo’r doethion, na chyfoeth yn eiddo’r pwyllog, na ffafr yn eiddo’r dyscêdig: ond amser, a damwain a ddigwydd iddynt oll.

¹²Ie ni ŵyr dŷn ei amser mwy na’r pysc a ddelir a’r rhwyd, mwy na’r adar a ddelir yn y delm: fel y rhai hyn, felly y delir plant dynnion yn amser blinder, pan syrthio efe arnynt hwy yn ddisymmwth.

¹³Hefyd y doethineb hyn a welais i tann haul, ac sydd fawr gennif fi.

¹⁴[Yr oedd] rhyw ddinas fechan, ac ynddi ychydig o bobl, a brenin galluog a ddaeth yn ei herbyn hi, ac ai hamgylchynodd, ac a gododd glawdd vchel yn ei herbyn.

¹⁵A chafwydd ynddi ŵr tlawd doeth, yr hwn ei hunan a waredodd y ddinas honno ai ddoethineb, etto ni choffâe neb am y gŵr tlawd hwnnw.

¹⁶Yna y dywedais, mai gwell yw doethineb nâ nerth, er bôd yn dirmygu doethineb y tlawd, ac heb wrando ar ei eiriau ef.

¹⁷Geiriau y doethion isel eu gradd a ddylid eu gwrando rhagor bloedd pen-llywydd ai ffyliaid gyd ag ef.

¹⁸Gwell yw doethineb nag arfau rhyfel, ond vn pechadur a ddinistria lawer o ddaioni.