Read William Morgan Bible 1588 original edition Doethineb 12 Bible Online

Doethineb 12 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Doethineb 12

¹1 Maint trugaredd Duw. 44 A phuredd ei weuthredoedd ef. 19 Yr ennyd y mae Duw yn ei rhoddi i bechaduriaid i edifarhau. Y Mae dy yspryd anllwgredic di ym mhob peth.

²Am hynny yr ydwyt ti yn ceryddu ychydig ar y rhai a syrthiant, ac yn eu rhybuddio trwy alw iw cof hwynt y pethau y pechasant hwy ynddynt, fel yr ymadawent hwy â drygioni. ac y credent ynot ti.

³Eithr câs oedd gennit ti hên bresswylwŷr y tir sanctaidd,

⁴Am iddynt hwy wneuthur câs weithredoedd, [sef] swynion, ac aberthau halogedic,

⁵Anrhugarog leiddiaid plant oeddynt: a bwytawŷr perfedd cnawd dynion, a thywalltwŷr gwaed oeddynt mewn gwleddau ffiaidd, ac offeiriaid ambwyllus oedd ganddynt.

⁶A’r tadau oeddynt lofruddiaid pennaf eneidiau y rhai digymmorth, y rhai a fynnit ti eu difetha drwy ddwylo ein tadau.

⁷Fel y galle y wlâd yr hon sydd guaf gennit ti gael plant Duw iw chyfaneddu yn addas.

⁸Eithr ti a arbedaist y rhai hyn megis dynion, ac a anfonaist gaccwn o flaen dy lu iw gorescyn hwynt bob ychydig.

⁹Nid o herwydd na’s gallesit ti ddarostwng yr anuwiol i’r rhai cyfiawn trwy ryfel, neu eu difetha hwynt ar vnwaith trwy fwyst-filod creulon neu air caled:

¹⁰Eithr gan farnu o fesur ychydig ac ychydig ti a roddaist le i edifeirwch, pā nad oedd anhyspys i ti fod eu cenhedlaeth hwynt yn ddrygionus, ai drygioni yn gynhwynol, ac na newidie eu meddwl hwynt byth.

¹¹Canys hiliogaeth felldigedic oeddent hwy: ond ni rhoddaist ti ddiogelwch am y pethau a bechent hwy er ofn neb.

¹²O blegit pwy a ddywed, Beth a wnaethost ti: neu pwy a wrthwyneba dy farn di: pwy a gwyna rhagot ti am y cenhedloedd a ddifethwyd y rhai a wnaethost ti: neu pwy a ddaw i sefyll i’th erbyn i ddial tros ddyniō anghyfiawn:

¹³Nid oes Duw ond tydi yn gofalu am bob peth, i ddangos nad wyt yn barnu yn anghyfiawn.

¹⁴Nid oes na brenin na theyrn a ddichō ruthu llygaid arnat ti, am y rhai a gystuddiaist ti.

¹⁵Am dy fod ti yn gyfiawn, yr ydwyt ti yn trefnu pob peth yn gyfiawn gan gyfrif yn beth amherthynol i’th allu di roddi barn yn erbyn yr hwn ni ddyle ei gospi.

¹⁶Oblegit dechreuad cyfiawnder yw dy nerth di: a’th fôd ti yn Arglwydd ar bob peth, sydd yn peri it arbed pob peth.

¹⁷Pan ni chredir dy fod ti yn dangos nerth yn ôl perffeithrwydd dy allu, yr ydwyt ti yn ceryddu hyder y rhai cyfarwydd.

¹⁸Yn gyfiawn yr ydwyt ti yn barnu ô Arglwydd nerth, a thrwy lawer o arbed yr ydwyt ti yn ein llywodraethu ni: o blegit y mae gennit ti allu pan fynnech.

¹⁹A thi a ddyscaist dy bobl wrth y cyfryw weithredoedd fôd yn rhaid i’r cyfiawn fôd yn gu ganddo ddŷn, a thi a wnaethost dy blant yn dda eu gobaith: o herwydd i ti roddi edifeirwch am bechodau.

²⁰Os mor ystyriol y chstuddiaist ti elynion dy weisiō y rhai a ddylent farwolaeth gan roddi amser a modd i newidio oddi wrth ddrygioni,

²¹A pha ofal y bernaist ti dy blant dy hun, i rieni pa rai y rhoddaist di lwon, ac ammodau am addewidion da:

²²Am hynny lle yr ydwyt ti yn ein cospi ni yr ydwyt ti yn ffrewyllu ein gelynion ni yn ddêng-mil mwy, fel pan farnom ni, y gallom ni feddwl am dy ddaioni di, a phan ein barner ddisgwil am drugaredd.

²³Am yr hwn beth y roddaist ti ddialedd ar y rhai a fuāt fyw ’n anghyfiawn mewn buchedd angall, trwy eu ffiaidd weithredoedd eu hun.

²⁴Ac hwy a gyfeiliornâsant yn ffordd cyfeiliorni ym mhellach, gan gymeryd y rhai oeddynt amharchus o anifeiliaid eu gelynion yn lle duwiau wedi eu twyllo fel plant angall.

²⁵Am hynny yr anfonaist ti dy farnedigaeth [i fod] yn watwargedd iddynt hwy megis i blant direswm.

²⁶Y rhai ni chymerant rybydd trwy y gwatwarus gerydd [hyn,] a gânt brofi addas farnedigaeth Duw.

²⁷O blegit y rhai yr oeddynt hwy yn grwgnach wrth ddioddef trostynt, sef y rhai a dybiasent hwy eu bod yn dduwiau, pan welsant hwy eu cospi â’r rhai hynny, hwy a gydnabasant mae gwir Dduw oedd yr hwn a wadasent hwy eu bod yn ei adnabod, am hynny y daeth dygyn golledigaeth arnynt hwy.