Read William Morgan Bible 1588 original edition Doethineb 13 Bible Online

Doethineb 13 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Doethineb 13

¹Ofered pob peth ond adnabod Duw. 10 A bôd gau dduwiau yn oferaf dim. Ofer o naturiaeth yw ’r dynion oll y rhai y mae iddynt eisieu adnabod Duwheb fedru adnabod yr hwn sydd, wrth y pethau da a welir: ac ni adnabuant y gweithudd, wrth ystyried y gwaith.

²Eithr hwy a dybiasant mai y tân, neu yr gwynt, neu yr awyr buan, neu gylch o ser, neu ddwfr chwyrn, neu oleuni y nefoedd oeddynt dduwiau yn llywodraethu y byd.

³Os am fôd yn hyfryd ganddynt degwch y rhai hyn y cymmerasant hwynt yn lle duwiau, gwybyddant pa faint gwell yw yr Arglwydd o blegit yr hwn sydd o naturiaeth yn awdur tegwch a greawdd y pethau hyn.

⁴Os eu gallu ai gweithrediad sydd ryfedd ganddynt hwy, ystyriant pa faint mwy yw gallu yr hwn ai gwnaeth hwynt.

⁵Wrth faint, a thegwch y pethau a grewyd yn gymwys, y gwelir yr hwn ai gwnaeth hwynt.

⁶Er hynny bai bychan sydd ar y rhai hyn, canys y maent hwy (mewn amryfus ond odit) yn ceisio Duw ac yn ewyllyssio ei gael ef.

⁷O blegit y maent hwy trwy drin ei waith ef yn chwilio ac yn coelio i’r golwg: o achos bôd y pethau a welîr yn dêg.

⁸Ac etto nid ydynt hwy escusodol.

⁹O blegit os gallent hwy ŵybod cymmaint a medru amcanu at y bŷd: pa ham na chawsant hwy yn gynt Arglwydd y pethau hynny:

¹⁰Annedwŷdd ydynt hwy, ai gobaith sydd ym mysc y meirw y rhai a alwasant waith dwylo dŷnion yn dduwiau, sef aur ac arian, pethau wedi eu dychymyg trwy gelfyddyd, a lluniau anifeiliaid, neu garrec ddifudd o waith rhyw law gynt.

¹¹Ac os bydde saer pren wedi iddo ef dorri pren ystymmoc, a thynnu o amgylch ei holl riscl ef, a gwneuthur llestr buddiol i wasanaethu ei fywyd trwy gelfyddyd hardd.

¹²Ac ymlenwi wedi iddo ef dreulio ysclodion ei waith ar arlwy ei fwyd:

¹³Efe a gymmere yr hyn a fwrid ymmaith o honynt hwy yn bren ystwyrgam difudd i ddim, eithr yn llawn canghennau: ac ai cerfie yn ofalus pan gaffe ennyd, ac ai llunie yn ddehallgar, ac ai gwnai ar lun dŷn.

¹⁴Neu efe ai gwnai yn debyg i anifail gwael, gan ei amliwio â choch, ai beintio â lliw, a pheintio pôb gwrthyni ynddo.

¹⁵Ac wedi iddo wneuthur iddo breswylfod addas, efe ai gosode wrth y paret, ac ai siccrhae â haiarn.

¹⁶Efe a ofale ym mlaen llaw rhag iddo syrthio, gan wybod na alle efe help iddo ei hun, o blegit delw yw efe, ac yn rhaid iddo wrth help.

¹⁷Er hynny pan weddio efe am dda, neu am ddyweddi iddo ei hun, neu am blant,

¹⁸Ni bydde arno ef gywilydd lefaru wrth y marw: eithr efe a alwe ar y gwan am iechyd, ac a ofynne hoedl i’r marw, ac a ymbilie am help gan yr hwn ni ŵydde ddim:

¹⁹Am ei daith y gweddie efe at yr hwn ni alle gerddet, ac efe a fynne gael llwyddiant mewn elw gwaith a dedwddywch llaw, gan yr hwn sydd fyscrell ei law.