Read William Morgan Bible 1588 original edition Doethineb 14 Bible Online

Doethineb 14 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Doethineb 14

¹Athrawiaeth odiaeth am ddelwau. Trachefn pan fyddo vn yn ymbaratoi i fordwyo, ac ar fyned trwy donnau geirwon, efe a waed da ar bren pyttrach na’r llong yr hon a fyddo yn ei ddwyn ef.

²O blegit chwant i elw a ddychymygase hwnnw, a chywreinrwydd ai gwnaethe yn gelfydd.

³Eithr dy ragluniaeth di o Dâd sydd yn llywodraethu, o blegit ti a roddaist ffordd yn y môr a llwybr diogel ym mysc y tonnau:

⁴Gan ddangos y gelli di achub rhag pôb peth, fel y gallo vn fyned i fynu heb gelfyddyd.

⁵A thi a fynni na byddo gweithredoedd dy ddoethineb yn segur: am hynny yr ymddyried dynion i dippin o bren am eu heinioes, mewn llong y byddant hwy cadwedic yn myned trwy y cefn-fôr.

⁶Ac yn y dechreuad (pan ddifethwyd y cywri beilchion) gobaith y bŷd trwy ffoi i long a adawodd i’r bŷd hâd genedigaeth: o herwydd ei llywodraethu a’th law di.

⁷Canys bendigedic yw ’r pren trwy yr hwn y gwneir cyfiawnder.

⁸Melldigedic yw ’r [ddelw] a wneler â llaw a’r hwn ai gwnelo. O blegit hwn a weithiodd, a hwnnw er ei fôd yn llwgredig a elwir yn dduw.

⁹Yr annuwiol ai annuwioldeb ydynt mor gâs gan Dduw bôb vn ai gilydd.

¹⁰O herwydd yr hyn a wnaed yng-hyd a’r hwn ai gwnaeth a gystuddir.

¹¹Am hynny y bydd cospedigaeth ar eulynnod y cenhedloedd am eu gwneuthur hwynt ym mysc creaduriaid Duw yn ffieidd-dra, ac yn dramgwydd i eneidiau dynion, ac yn fagl i draed y rhai angall.

¹²Canys dechreuad godineb oedd dychymygu eulynnod, ai caffaeliad hwynt oedd lwgredigaeth buchedd.

¹³O blegit nid o’r dechreuad yr oeddynt hwy, ac nid yn dragywydd y byddant hwy.

¹⁴Trwy ofer-ffrost dynion y daethant i’r bŷd, am hynny y bydd eu diwedd yn fyrr.

¹⁵Y tâd yn gystuddiol trwy anamserol alar am ei fab yr hwn a ddygwyd ymmaith yn gynnar sydd yn awr yn addoli megis yn dduw yr hwn yna a fu farw yn ddŷn, ac a roddes iw ddeiliaid ddirgeledigaethau, ac aberthau.

¹⁶Yna y cadwyd yn lle cyfraith yr annuwiol ddefod yr hon a gryfhase mewn amser, ac wrth orchymyn teyrniaid yr addolwyd delwau cerfiedic.

¹⁷Y rhai ni alle dynion eu anrhydeddu yn eu gŵydd, am eu bôd yn trigo ym mhell gan gymmeryd llun eu gwedd hwynt o bell, y gwaent hwy hynod ddelw y brenin yr hwn a anrhydeddent hwy i wenheithio iddo ef yn ddyfal, yn gystal yn ei absen ac yn ei ŵydd.

¹⁸A chwant y crefft-wr i gael anrhydedd a annogodd yr annyscedic i addoli fwy-fwy.

¹⁹O blegit efe ond odit yn ewyllysio rhygluddu bodd y llywydd, a ystymme y llun yn well trwy gelfyddyd.

²⁰A’r gwerin wedi eu denu trwy dêggwch y gwaith, a gyfrifent yna yn dduw yr hwn o’r blaen a berchid fel dŷn.

²¹A hyn oedd fradychol fwriad i fywyd [dŷn:] o herwydd i’r dynion a wasanaethant mewn dryg-fyd a than drahausdeb, roddi ar gerric a phrennau yr henw yr hwn nid yw iw wneuthur yr gyffredin i bethau eraill.

²²Wedi hynny nid oedd ddigon cyfeiliorni yng-hylch adnabod Duw, eithr y rhai oeddynt yn byw ym mawr ryfel annwybodaeth a alwent hynny yn heddwch.

²³O blegit am eu bôd hwy yn cadw naill ai ebyrth yn peri lladd eu plant, ai dirgeledigaethau cuddiedig, ai gwallgofus gyfeddach yn dyfod o gyfreithiau dieithr:

²⁴Ni chadwent hwy nai buchedd nai priodas yn lan: y naill a ladde y llall mewn cynllwyn, neu ai gofidie trwy odineb.

²⁵Pob peth oedd yn gymysclyd, gwaed a chelanedd, lledrad a thwyll, llwgredigaeth anffyddlondeb, terfysc, anudon, a chynnwrf ar y rhai daionus:

²⁶Angof am gymwynas, halogedigaeth eneidiau, cyfnewidiad genedigaethau, anweddeidd-dra mewn priodas, godineb ac anlladrwydd

²⁷O blegit gwasanaeth eulynnod (y rhai ni ddylid eu henwi) yw dechreu, ac achos a diwedd pob drygioni.

²⁸Canys tra fyddant hwy yn llawen, y maent hwy naill ai yn gwallgofi, ai yn prophwydo celwydd, ai yn byw yn anghyfiawn, ai yn tyngu anudon yn ebrwydd.

²⁹O blegit tra ydynt hwy yn coelio i eulynnod meirw, er iddynt dyngu yn ddrwg, nid ydynt yn disgwil dialedd.

³⁰Eithr fe a ddaw iddynt hwy yr hyn sydd gyfiawn am y ddau, sef am feddwl am Dduw ar fai, gan ddilyn eulynnod: a thyngu yn anghyfiawn, ac yn dwyllodrus gan ddirmygu cyfiawnder.

³¹O blegit nid gallu y rhai y tyngir iddynt, eithr cosp pechaduriaid a ddaw byth ar brosseddiad y rhai anghyfiawn.