Read William Morgan Bible 1588 original edition Doethineb 5 Bible Online

Doethineb 5 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Doethineb 5

¹1 Dioddefgarwch y rhai ffyddlon. 14 Ofered gobaith yr anffyddlon, 15 Dedwyddwch y duwiol. Yna y saif y cyfiawn mewn hyder mawr o flaen ei orthrym-wŷr, a’r rhai a ddygâsant ei lafur ef.

²Pan welant, hwy a gythryblir ag ofn aruthr, a synn fydd ganddynt ei iechydwriaeth ryfedd ef, ac hwy a ddywedant ynddynt eu hun yn edifeiriol,

³Ie gan gyfyngder meddwl yr ocheneidiant ac y dywedant, dymma yr hwn yr oeddym ni gynt yn ei watwar, ac yn ei ddyfalu yn wradwyddus.

⁴Nyni ffyliaid a feddyliasom fod ei fuchedd ef yn ynfydrwydd, ai ddiweddd yn amharchus.

⁵Pa fodd y cyfrifwyd ef ym mhlith meibion Duw, ac y mae ei ran ef ym mysc y sainct?

⁶Nyni gan hynny a gyfeiliornasom o ffordd y gwirionedd, ac ni thywynnodd lewyrch cyfiawnder arnom ni, ac ni chododd haul cyfiawnder arnom ni.

⁷Nyni a lanwyd o ffyrdd anwiredd a destruw, ac a rodiasom trwy anialwch anhyffordd eithr nid adnabuom ni ffordd yr Arglwydd.

⁸Pa fudd sydd i ni o falchder: a pha lês a wnaeth golud a ffrôst i ni:

⁹Y pethau hynny oll a aethant ymmaith fel cyscod, ac fel cennad yn rhedeg.

¹⁰Fel llong yn myned trwy ’r dwfr tonnoc, yr hon ni ellir caffael ei hôl wedi iddi fyned heibio, na’r llwybr yr aech hi trwy ’r tonnau:

¹¹Neu megis ni cheir arwydd mynediad yr aderyn a ehedo trwy ’r awŷr, eithr dyrnod yr escill ar y gwynt teneu yr hwn a gurir ac a rennir trwy nerth egniol gan guro yr adenydd a aiff trwodd:

¹²Neu fel pan saether saeth at nôd, yr awyr wedi ei rhannu a wascara iw lle, fel na ŵydder pa ffordd yr aeth hi.

¹³Felly ninnau, pan ein ganwyd a ddarfuom:

¹⁴Ac ni allasom ddangos dim arwydd rhinwedd dda, eithr yn ein drygioni y darfuom ni.

¹⁵O blegit fel llwch yr hwn a arwain y gwynt, ar fel ewyn teneu yr hwn a yrr y demhestl, ac fel y gwascerir mwg gan wynt, neu fel cof am ymdeithudd tros vn diwrnod, yr aiff gobaith yr annuwiol ymmaith.

¹⁶Eithr y mae y cyfiawn yn byw byth, ac yn yr Arglwydd y mae eu gwobr hwynt, a chan y Goruchaf y mae gofal am danynt hwy.

¹⁷Am hynny y cânt hwy ar law yr Arglwydd deyrnas hardd, a choron deg, oblegit efe ai gorchguddia hwynt ai ddeheu-law, ac ai hamddeffyn hwynt ai fraich.

¹⁸Efe a gymmer ei eiddigedd yn lle pob arfogaeth, ac a arfoga y creaduriaid i ddial ar y gelynnion.

¹⁹Efe a wisc gyfiawnder yn ddwyfronnec, ac a wisc farnedigaeth ddiragrith yn lle helmet.

²⁰Efe a gymmer sancteiddrwydd yn darian, yr hwn ni ellir ei orchfygu.

²¹Efe a hoga ei ddigter tost yn gleddyf, ar bŷd a ryfela gyd ag ef yn erbyn fyliaid.

²²Byllt y mellt a ânt yn iniawn, ac a gyrchant at y nôd, megis o annelog fŵa y cwmylau.

²³A chan ei ddigofaint ef (yr hwn sydd yn arfer o daflu meini) y bwrir cenllysc yn llawn: dwfr y môr a lidiant wrthynt hwy, a’r afonydd a lifant yn dost.

²⁴Gwynt nerthol a saif yn eu herbyn hwynt, ac ai nithia hwynt fel tro-wynt: îe anwiredd a ddifwyna yr holl dir, a drygioni a ddinistria eisteddfeudd y cedyrn.