Read William Morgan Bible 1588 original edition Ecclesiasticus 13 Bible Online

Ecclesiasticus 13 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ecclesiasticus 13

¹Cydymdeithâs pwy sydd iw harfer. Yr hwn a gyffyrddo a phŷg a halogir ganddo ef, a thebyg i hwnnw fydd yr hwn a fyddo gyfrannog a’r balch.

²Na chyfot faich rhy-drwm i ti yn dy fywyd, ac na fydd gyfrannog ag vn cryfach a chyfoethogach nâ thi,

³Pa gyfrannu a wna y crochan pridd â’r pair, hwn a deru, a hwnnw a dyrr.

⁴Os cyfoethog a wna gam yna ’r ymbilir ag ef, os tlawd a wna gam yna y bygythir ef.

⁵Os buddiol fyddi di, efe a gymmer dy waith di, ac os bydd eisieu arnat ti, efe a’th gystuddia di,

⁶Os bydd peth gennit, efe a gwmpenia â thi, ac a’th dloda di, ac ni bydd gwaeth ganddo ef.

⁷Os bydd arno dy eisieu di, efe a’th dwylla di, ac a chwardd arnat ti, ac a rydd i ti obaith: efe a ddywed yn dêg wrthit ti, ac a ddywed, beth sydd arnat ti ei eisieu:

⁸Efe a’th gywilyddia di ai fwyd, nes iddo ef dy dreio di ddwy-waith neu dair, ac yn y diwedd efe a’th watwar di: wedi hynny efe a’th wêl di, ac a’th âd ti, ac a escwyd ei ben arnat ti.

⁹Gochel dy dwyllo yn dy feddwl.

¹⁰Ac nac ymddarostwng yn llawenydd dy galon.

¹¹Pan i’th alwo vn cadarnach nâ thi dydi atto: cilia ymmaith, ac efe a’th eilw di fwy-fwy.

¹²Na ruthra i mewn rhag dy yrru allan yn ddifarn, ac na saf ym mhell rhag dy ollwng tros gof.

¹³Na phaid ag ef, ac nac ymddyriet iw aml eiriau ef: oblegit trwy ymadrodd lawer y prawf efe dydi, ac megis dann chwerthin y cais efe dy gyfrinach di.

¹⁴Anrhugarog yw yr hwn ni cheidw [ei] eiriau, ac ni arbed efe dy ddrygfyd na’th rwymau di.

¹⁵Disgwil ac edrych yn fanwl am wrando: o herwydd yr ydwyt ti yn rhodio lle y gallech di syrthio.

¹⁶Pan glywech hyn yn dy gwsc deffro.

¹⁷Yn dy]holl oes câr yr Arglwydd, a galw arno ef i’th iechydwriaeth.

¹⁸Pob anifail a gâr ei gyffelyb, a phob dŷn sydd dda ganddo ei gymmydog.

¹⁹Pob cnawd a ymgymhâra wrth ryw, ac wrth ei gyffelyb y glŷn gŵr.

²⁰Pa gyfran a wna y blaidd a’r oen: felly [y gwna] y pechadur a’r duwiol.

²¹Pa heddwch sydd rhwng hyena a’r cî: a pha heddwch sydd rhwng y cyfoethog a’r tlawd:

²²Yr assynnod gwylltion yn yr anialwch yw helfa y llewod: porfa y cyfoethogion yw’r tlodion.

²³Ffieidd-dra y beilchion yw gostyngeiddrwydd: felly y mae y tlawd yn ffiaidd gan y cyfoethog.

²⁴Pan siglo y cyfoethog, ei gyfeillion ai siccrhânt ef: ond pan syrthîo y tlawd ei gyfeillion ai gwthiant ef.

²⁵Pan lithre y cyfoethog bydde llawer cynnorthwywr: pe dywede efe bethau iw celu, hwy ai cyfiawnhaent ef.

²⁶Pan llithre y gwael-ddyn y ceryddit ef: pan draethe efe synnwŷr ni roddit iddo ef ie.

²⁷Pan lefare y cyfoethog pawb a dawnet ac a dderchafent ei ymadrodd ef hyd y cwmylau.

²⁸Pan lefare y tlawd hwy a ddywedent, pwy yw hwn: ac os tramgwydde efe, hwy ai difethent ef.

²⁹Da yw ’r cyfoeth nid oes ynddynt bechod, a drwg yw tlodi yng-enau yr annuwiol.

³⁰Calon dŷn sydd yn newidio ei ŵyneb ef, pa vn bynnag ai er da ai er drwg: calon lawen ddigrif a wna wyneb da.

³¹Arwydd calon mewn gwyn-fyd yw wyneb llawen, a meddyl-fryd poenus yw caffaeliad cyffelybiaethau.