Read William Morgan Bible 1588 original edition Ecclesiasticus 18 Bible Online

Ecclesiasticus 18 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ecclesiasticus 18

¹Mawredd Duw. 6 trueni dyn 14 Haelioni, 18 a synnwyr. Yr hwn sydd yn byw byth, yn gyffredinol a greodd bob peth.

²Yr Arglwydd yn vnic sydd gyfiawn, ac nid oes neb ond efe: yr hwn â rhychwant ei law sydd yn gwneuthur y byd yn gyfanneddol, ac y mae pob peth yn vfyddhau ei ewyllys ef: o blegit y mae efe yn ei nerth yn Frenin ar bawb gan wahanu ynddynt hwy y pethau sanctaidd oddi wrth y pethau halogedic.

³I bwy y parodd efe fynegu ei weithredoedd ef: a phwy a ôlrheiniodd ei fawredd ef:

⁴Pwy a rif gadernid ei fawredd ef: a phwy a esyd ar draethu ei drugaredd ef:

⁵Ni ellir lleihau na chwanegu, ac ni ellir ôlrhain rhyfeddodau ’r Arglwydd.

⁶Pan orphenno dŷn yna y dechreu efe, a phan beidio efe, bydd eisieu arno ef.

⁷Pa beth gan hynny yw dŷn: a pha fudd sydd o honaw ef: pa dda neu ddrwg a dichō efe?

⁸Rhifedi dyddiau dŷn (pan fyddant lawer) ydynt gant mhlynedd, eithr y mae i bawb hun [dros amser] ni all neb ei gyfrif: fel defnyn o ddwfr o’r môr, ac fel graienyn o dywod yw mîl o flynyddoedd ym mysc dyddiau tragywyddoldeb.

⁹Am hynny y mae yr Arglwydd yn ymaros wrthynt hwy, ac yn tywallt ei drugaredd arnynt hwy.

¹⁰Efe a welodd, ac a ŵybu mai dinistr drwg fydd iddynt hwy.

¹¹Am hynny efe a wnaeth ei drugaredd yn aml.

¹²Trugaredd dŷn sydd tu ag at ei gymmydog:

¹³A thrugaredd yr Arglwydd tu ag at bob cnawd.

¹⁴Yn argyoeddu, ac yn addyscu, ac yn athrawiaethu, ac yn troi fel y gwna bugail ei braidd.

¹⁵Y mae efe yn trugarhau wrth y rhai sy yn derbyn addysc, ac wrth y rhai ydynt yn bryssio at ei farnedigaethau ef.

¹⁶[Fy] mab na cherydda wrth wneuthur cymmwynas, a phan ymbilio neb, na ddod air drwg sarrig.

¹⁷Onid yw ’r gwlith yn gostwng y gwrês: felly gwell yw gair na rhodd.

¹⁸Wele onid gwell yw gair na rhodd dda: a grâslon yw pob vn o’r ddau gan ddyn.

¹⁹Vn ffôl a ddannod fel na haeddo efe ddiolch, a rhodd y cenfigennus a wna i’r llygaid wanhau.

²⁰Cyn llefaru, dysc: a chyn afiechyd cymmer feddiginiaeth.

²¹Cyn barn ymbaratoa i wneuthur yn dda, ac yn amser gofwy ti a gei drugaredd.

²²Cyn dy glafychu ymddarostwng trwy ddirwest, ac yn amser pechod dangos edifeirwch.

²³Na rwystra dalu adduned mewn prŷd: ac nac oeda ymgyfiawnhau hyd farwolaeth.

²⁴Ymbaratoa cyn gweddio, ac na fydd fel dŷn yn temptio ’r Arglwydd.

²⁵Meddwl am y digofaint [a fydd] yn y dydd diwedd, ac am amser dialedd pan droer wyneb [Duw] ymmaith.

²⁶Yn amser amldra meddwl am amser newyn, ac yn amser cyfoeth am dlodi, ac eisieu.

²⁷O’r boreu hyd yr hwyr y newidia amser, ac ebrwydd yw hyn oll ger bron yr Arglwydd, ar ddŷn doeth y bydd ofn duwiol ym mhob peth, ac yn amser pechod efe a ymochel rhag amryfusedd, a’r angall ni cheidw amser.

²⁸Pob vn synhwyrol a edwyn ddoethineb, ac addysc.

²⁹Ac efe a rydd fawl i’r hwn sydd yn ei chael hi.

³⁰Y rhai synhwyrol a fuant ddoethion yn eu hymadroddion, ac a ddiferasant fanwl ddiharebion i fywyd: goref yw hyder ar yr Arglwydd yn vnic, o blegit calon farw sydd yn glynu wrth beth marw.

³¹Na ddos ar ôl dy chwant, eithr ymattal oddi wrth dy awydd.

³²Os rhoddi i’th enaid yr hyn a ryngo bodd iddo, yna y gwnei di i’th elynnion chwerthin y rhai ydynt yn cenfigennu wrthit ti.

³³Na ymlawenycha yn dy fawr fwythau: ac na âd arnat eisieu ei chyngor hi.

³⁴Na ddos yn dlawd trwy wledda ar ocreth heb ddim yn dy bwrs, canys [felly] y byddit ti enwog gynllwynwr i’th einioes dy hun.