Read William Morgan Bible 1588 original edition Ecclesiasticus 21 Bible Online

Ecclesiasticus 21 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ecclesiasticus 21

¹Am edifeirwch. 6 Gweddi. 7 Pechod. 16 A’r rhagor sydd rhwng y doeth a’r anoeth. [Os] pechaist [fy] mâb, na wna mwy: eithr gweddia tros yr hyn a fu.

²Ffo oddi wrth bechod megis rhag sarph: o blegit os deui di atto ef, efe a’th dderbyn di.

³Dannedd llew yw ei ddannedd ef, yn lladd eneidiau dynion.

⁴Pob anwiredd [sydd] fel cleddyf dau-finiog: ni ellir iachau ei archoll ef.

⁵Ymsywen a cham a anrheithia gyfoeth: felly y gwneir tŷ y beillchion yn anghyfanedd.

⁶Gweddi y tlawd [a aiff] o’r genau i glustiau yr Arglwydd: ai farn ef a ddaw yn ebrwydd.

⁷Yr hwn sydd yn casau cerydd [sydd] ar lwybr pechadur: eithr yr hwn sydd yn ofni yr Arglwydd a drŷ o [ewyllys] ei galon.

⁸Adweinir o bell y glew ai dafod: eithr y doeth a ŵyr pan lithro efe.

⁹Yr hwn a adailado ei dŷ ag arian rhai eraill, [sydd] megis yr hwn sydd yn casclu iddo ei hun gerrig i [wneuthur] carnedd ei feddrod.

¹⁰Swpp o garth yw cynnulleidfa y rhai anwir, ai diwedd [fydd] tân dinistriol.

¹¹Ffordd pechaduriaid a wastâdhawyd â cherrig: ac yn ei chwr eithaf hi y mae ffôs vffern.

¹²Yr hwn sydd yn cadw cyfraith yr Arglwydd sydd yn llywodraethu ei feddyliau,

¹³A diwedd ofn yr Arglwydd yw derbyniad doethineb.

¹⁴Yr hwn nid yw gall, ni chymmer ddysc.

¹⁵Canys y mae callineb yn amlhau chwerwedd.

¹⁶Gwybodaeth y doeth a amlha fel llifeiriant, ai gyngor ef [fydd] fel pur ffynnon y bywyd.

¹⁷Tu mewn y ffôl sydd fel llestr twn, ni ddalie efe ddim gwybodaeth yn ei fywyd.

¹⁸Gŵr doeth, os clyw air doeth ai cenmyl ac a chwanega atto.

¹⁹Yr anoeth ai clybu ac nid oedd fodlon ganddo ef, eithr efe ai trôdd yn ôl ei gefn.

²⁰Ymadrodd y ffôl sydd megis baich ar y y ffordd, eithr yng-wefusau y doeth y ceir grâs.

²¹Megis tŷ wedi ei dynnu ymmaith yw doethineb i’r ffôl: pan feddylio rhai am ei eiriau ef yn [eu] calon, geiriau ni cheir pen arnynt fydd doethineb yr anoeth.

²²Megis lleffetheiriau ar draed, ac megis gefynnau dwylo ar y llaw dehau, yw addysc gan y rhai anoeth.

²³Y ffôl yn chwerthin a gyfyd ei lêf, eithr prin y chwardd gŵr call yn ddistaw.

²⁴Megis tlŵs o aur yw addysc gan y call: ac megis arddwrn-dlws ar y braich dehau.

²⁵Buan fydd troed y ffôl yn nhŷ [arall:] a’r gŵr a ŵyr lawer fydd gwradwyddus ganddo hynny.

²⁶Yr angall a edrych i dŷ drwy ’r ffenestr: eithr gŵr medrus a saiff allan.

²⁷Anfedrusrwydd dŷn yw gwrando wrth ddryssau, a’r call fydd blin ganddo ammarch.

²⁸Gwefusau y rhai siaradus a draethant bethau nid ydynt yn perthynu iddynt eu hun, a geiriau y rhai call a bwyssir mewn clorian.

²⁹Yn safn fyliaid y mae eu calon, ac yng-halon doethion y mae eu safn.

³⁰Pan felldithio yr annuwiol y cythrael y mae efe yn melldithio ei enaid ei hun.

³¹Y siaradus sydd yn halogi ei enaid ei hun, ac a gaseuir pa le bynnac yr ymdeithio efe.