Read William Morgan Bible 1588 original edition Ecclesiasticus 4 Bible Online

Ecclesiasticus 4 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ecclesiasticus 4

¹Am elusen. 12 A doethineb. 24 Am ba beth y dyle dyn gywilyddio. Fy mab na thwylla y tlawd am ei fywyd: ac na wna i lygaid y tlawd hir ddisgwil.

²Na thristâ enaid newynog, ac na wna i ŵr yn ei eisieu hir ddisgwil.

³Na chyffroa galon ddigllon, ac na wna i’r anghenog hir ddisgwil am ei rodd.

⁴Na fwrw ymmaith ymhiliwr gorthrymmedig, ac na chrô dy wyneb oddi wrth y tlawd.

⁵Na thrô dy lygad oddi wrth yr anghenus: ac na ddod ti le i ddyn i’th felldithio di.

⁶Pan felldithio vn dy di yn chwerwedd ei enaid, yr hwn ai gwnaeth ef a wrendu ei weddi ef.

⁷Gwna dy hun yn hawddgar i’r gynnulleidfa, a gostwng dy ben i ŵr mawr.

⁸Gostwng dy glust at y tlawd yn ddidrist: ac atteb ef yn heddychol ac yn llednais.

⁹Gwaret yr hwn sydd yn cael cam o law yr hwn sydd yn gwneuthur cam: ac na fydd lwfr pan farnech.

¹⁰Bydd i’r ymddifad fel tâd, ac yn lle gŵr iw mam hwynt.

¹¹A thi a gei fôd megis yn fab i’r Goruchaf, ac efe a’th gâr di yn fwy na’th fam.

¹²Doethineb a dderchafa ei meibion, ac a dderbyn y rhai ai cesiant.

¹³Yr hwn sydd yn ei charu hi sydd yn caru enioes, a’r rhai a ddisgwilant am dani hi yn foreu a lenwir â llawenydd.

¹⁴Yr hwn ai dalio hi a etifedda ogoniant, a’r Arglwydd a fendithia y lle yr êl ef.

¹⁵Y rhai ydynt yn ei gwasanaethu hi ydynt yn gwasanaethu y sanctaidd [Dduw,] ac y mae yr Arglwydd yn caru y rhai a ydynt yn ei charu hi.

¹⁶Yr hwn sydd yn ei chlywed hi a farna genhedloedd, a’r hwn a wrandawo arni hi a bresswylia yn ddiogel.

¹⁷Os efe a greda, efe ai caiff hi yn etifeddiaeth, ai hiliogaeth hwynt a fyddant yn y meddiant.

¹⁸Canys yn gyntaf hi a rodia gyd ag ef ar ŵyr:

¹⁹Hi a ddwg ofn ac arswyd arno ef, ac ai poena ef ai haddysc hyd oni ymddyriedo hi iw enaid ef, ac oni phrofo hi ef yn ei chyfiawnderau.

²⁰A thrachefn hi a ddaw yn iniawn atto ef, ac ai llawenycha ef.

²¹Ac hi a ddadcuddia ei dirgelwch iddo ef.

²²Os cyfeiliorna efe, hi ai gâd ef, ac a âd iddo ef syrthio.

²³Cadw ’r amser, ac ymgadw rhag drygioni.

²⁴Er dy enioes na fydded cywilydd gennit [ddywedyd gwir.]

²⁵Canys y mae cywilydd yn dwyn pechod, ac y mae cywilydd yn anrhydedd a grâs.

²⁶Na dderbyn wyneb yn erbyn dy enaid dy hun, ac na ymwradwydda i’th ddinistr dy hun.

²⁷Na attal air yn amser iechydwriaeth,

²⁸Ac na chuddia dy ddoethineb er mwyn gweddeidd-dra.

²⁹O blegit wrth ymadrodd yr adweinit doethineb, ac addysc wrth eiriau y tafod.

³⁰Na ddywet yn erbyn y gwirionedd mewn dim, rhag dy wradwyddo trwy dy gelwydd o eisieu addysc.

³¹Na fydded gywilydd gennit gyfaddef dy bechodau, ac nac ymegnîa yn erbyn ffrwd yr afon.

³²Na ymddyro i ddŷn ffôl, ac na dderbyn ŵyneb y galluog.

³³Ymegnia gyd â ’r gwirionedd hyd farwolaeth, a’r Arglwydd Dduw a ymladd gyd â thithe.

³⁴Na fydd chwyrn a’th dafod, a diog ac araf yn dy weithredoedd.

³⁵Na fydd megis llew yn dy dŷ, yn curo dy weision wrth dy phansi.

³⁶Na fydded dy law yn agored i gymmeryd, ac yn gaead i roddi.