Read William Morgan Bible 1588 original edition Ecclesiasticus 6 Bible Online

Ecclesiasticus 6 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ecclesiasticus 6

¹Y modd y mae dewis cyfaill, 18 a dilyn addysc. Na fydd elyn yn lle cyfaill, canys enw drwg a gaiff warth a gwradwydd yn etifeddiaeth: felly y caiff y pechadur dau-dafodioc ammarch.

²Na ymdderchaf yng-hynghor dy enaid dy hun, rhag llarpio dy enaid fel tarw.

³[Os] bwyttei di dy ddail ti a golli dy ffrwyth, ac a’th ollyngi dy hun fel pren erin.

⁴Enaid drygionus sydd yn difetha ei berchennog, ac yn ei wneuthur ei hun yn watwargerdd iw elynnion.

⁵Cêg felus sydd yn amlhau ei chyfeillion, a thafod ymadroddus sydd yn amlhau ymadroddion têg.

⁶Bydded llawer yn heddychu i ti, eithr [bydded] dy gynghor-wŷr vn o fîl.

⁷Os meddienni gyfaill, meddianna ef mewn profedigaeth, ac nac ymddyriet ti dy hun iddo ef ar ffrwst.

⁸Canys y mae cyfaill tros ei amser ei hun, ac nid erys efe yn nydd dy drallod ti.

⁹Ac y mae cyfaill yr hwn a droir yn elyn, ac a ddadcuddio dy wradwyddus gynnen di.

¹⁰Ac y mae cyfaill yr hwn a fydd cyfrannog o’r bwrdd: eithr yn nydd dy drallod ti nid erys efe.

¹¹Ac yn dy fyd da di, efe a fydd fel tithe, ac efe a fydd hŷ ar dylwyth dy dŷ di.

¹²Os darostyngir di, efe a fydd i’th erbyn di: ac a ymguddia o’th ŵydd di.

¹³Ymado a’th elynnion, a gochel dy gyfeillion,

¹⁴Amddeffyn cadarn yw cyfaill ffyddlon a’r hwn sydd yn ei gael ef sydd yn cael tryssor.

¹⁵Nid oes cyfnewidwerth i gyfaill ffyddlon, ac nid oes a gŷd bwyso ei degwch ef.

¹⁶Eli enioes yw cyfaill ffyddlon: a’r rhai sy yn ofni yr Arglwydd ydynt yn ei gael ef.

¹⁷Yr hwn sydd yn ofni yr Arglwydd sydd yn cyfarwyddo ei gyfeilach yn iniawn, ac fel y byddo efe y bydd ei gymmydog.

¹⁸Hafab dewis addysc o’th ieuengtid, a thi a gei ddoethineb hyd henaint.

¹⁹Ymaros hefyd am ei ffrwythau daionus hi.

²⁰O blegit ychydig boen a gymmeri di yn ei gwaith hi, a buan y bwytei di oi chnwd hi.

²¹Mor chwerw odiaeth yw hi i’r annyscedig: a’r digalonnog nid erys ynddi hi.

²²Megis maen prawf cryf ydyw hi iddo ef, ac nid oeda efe ei bwrw hi ymmaith.

²³O blegit y mae doethineb yn ôl ei henw, ac nid yw hi amlwg i lawer.

²⁴Gwrando hafab, a dewis fy marn i, ac na wrthot fyng-hyngor i: bwrw dy draed iw llyffetheiriau hi, a’th wddf iw chadwyn hi.

²⁵Gostwng dy yscwyddau a dwg hi, ac na fydd elyn iw rhwymau hi.

²⁶Tyret atti hi â’th holl enaid, a chadw ei ffyrdd hi â’th holl allu.

²⁷Olrhain, a chais, a thi a gei ei hadnabod hi, a phan gaffech di afel, na ollwng hi.

²⁸O blegit o’r diwedd ti a ger ei gorphywystra hi a [hynny] a drŷ yn llawenydd i ti.

²⁹Ai llyfetheiriau hi a fyddant i ti yn amddeffyn cadarn, ai chadwynau yn wîsc ogoneddus.

³⁰O herwydd y mae arni hi wychter euraid, ai rhwymau ydynt snoden lâs.

³¹Fel gwisc ogoneddus y gwisci di hi, ac fel coron orfoleddus y gosodi di hi am danat.

³²Os mynni [fy] mab ti a fyddi ddyscedig, ac os rhoddi dy feddwl, ti a fyddi gall.

³³Os ceri di wrando, ti a dderbynt ddeall, ac os gostyngi di dy glust, ti a fyddi ddoeth.

³⁴Saf ym mysc henuriaid, a’r neb [a fyddo] doeth glŷn wrtho ef: myn glywed pob traethiad duwiol, ac na ddianged diharebion dehallus oddi gennit ti.

³⁵Os gweli ŵr dehallgar cyfot yn foreu atto ef, a threulied dy droed ti rinniogau ei ddrws ef.

³⁶Meddwl am orchymynnion yr Arglwydd yn berffaith, a myfyria ar ei orchymynnion ef bob amser, efe a siccrhâ dy galon di, a dymuniad doethineb a roddir i ti.