Read William Morgan Bible 1588 original edition Esay 2 Bible Online

Esay 2 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Esay 2

¹Prophwydoliaeth am frenhiniaeth Crist. 6 Beiau y bobl, a dialedd Duw am danynt. Y Gair yr hwn a welodd Esay mab Amos am Iuda, ac Ierusalem.

²Yna y bydd yn y dyddiau diwethaf, fod mynydd tŷ’r Arglwydd wedi ei barattoi ym mhen y mynyddoedd, ac yn dderchafedic goruwch y brynnau: a’r holl genhedloedd a ddylifant atto.

³A phobloedd lawer a ânt, ac a ddywedant, deuwch, ac escynnwn i fynydd yr Arglwydd i dŷ Duw Iacob, ac efe a’n dysc ni yn ei ffyrdd, a ni a rhodiwn yn ei lwybrau ef: canys y gyfraith a aiff allan o Sîon, a gair yr Arglwydd o Ierusalem.

⁴Ac efe a farna rhwng y cenhedloedd, ac a gerydda bobloedd lawer, fel y drylliant eu cleddyfau yn geibiau, ai gwaew-ffyn yn bladuriau: ni chyfyd cenedl gleddyf yn erbyn cenhedlaeth, ac ni ddyscant ryfela mwyach.

⁵Tŷ Iacob, deuwch, ac ni a rodiwn yng-oleuni yr Arglwydd.

⁶Canys gwrthodaist dy bobl [sef] tŷ Iacob, oherwydd o’r dwyrain y llawnwyd hwynt [â drygioni,] a swyn-wŷr [ydynt] megis y Philistiaid: ac mewn plant dieithriaid yr ymddigonant.

⁷Ai tîr hwynt oedd gyflawn o arian, ac aur, ac nid [oedd] diwedd ar eu tryssorau, ai tîr hwynt oedd lawn o feirch, ac nid [oedd] diwedd ar eu cerbydau.

⁸Eu tîr hwynt hefyd oedd gyflawn o eulynnod, i waith eu dwylo yr ymgrymmasant [sef] i’r hyn a wnelse eu bysedd eu hun.

⁹Ie ymgrymodd dŷn, ac ymostwngodd gŵr [ger bron delwau:] am hynny nac arbet tithe hwynt.

¹⁰Dôs i’r graig, ac ymgudd yn y llwch rhac ofn yr Arglwydd, a rhac gogoniant ei fawredd ef.

¹¹Uchel-drem dŷn a isêlir, ac vchter dynnion a ostyngir: a’r Arglwydd yn vnic a dderchefir yn y dydd hwnnw.

¹²Canys dydd Arglwydd y lluoedd [fydd] ar bôb balch, ac vchel, ac ar bôb derchafedic, fel y gostyngir ef,

¹³Ac ar holl vchel, a derchafedic cedr-wydd Libanus: ac ar holl dderi Basan,

¹⁴Ac ar yr holl fynyddoedd vchel: ac ar yr holl frynnau derchafedic,

¹⁵Ac ar bôb tŵr vchel: ac ar bôb magwyr gadarn,

¹⁶Ac ar holl longau Tharsis: ac ar yr holl delwau prydferth.

¹⁷Yna yr iselir vchelder dŷn, ac y gostyngir vchter dynnion: a’r Arglwydd yn vnic a dderchefir yn y dydd hwnnw.

¹⁸A’r eulynnod yn hollol a dyrr efe ymmaith.

¹⁹Yna’r ânt i dyllau y creigiau, ac i ogofau llychlyd rhac ofn yr Arglwydd, a rhac gogoniant ei fawredd ef: pan gyfodo efe i ddestruwio y ddaiar.

²⁰Yn y dydd hwnnw y teifl dyn ei eulynnod arian, ai eulynnod aur (y rhai a wnaethant iddynt iw haddoli) i’r wadd, ac i’r stlymmod.

²¹Gan fyned i agennau y creigiau, ac i goppâu y clogwyni rhac ofn yr Arglwydd, a rhac gogoniant ei fawredd ef: pan gyfodo efe i ddestruwio’r ddaiar.

²²Peidiwch chwithau a’r dŷn yr hwn [sydd] ag anadl yn ei ffroenau: canys am ba beth y perchir ef?