Read William Morgan Bible 1588 original edition Esay 22 Bible Online

Esay 22 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Esay 22

¹Prophwydoliaeth yn erbyn Ierusalem. Baich glynn gweledigaeth: beth [a ddarfu] i ti yn awr? pan ddringaist ti oll i nennau yr tai?

²Yn llawn terfysc, ac yn ddinas derfyscol [yr aeth] y ddinas lawen, dy laddedigion ni laddwyd â chleddyf, na’th feirw â rhyfel.

³Dy holl dywysogion di a gyd ffoâsant rhag y bŵa, rhwymwyd hwynt: y rhai oll a gafwyd ynot a gyd-rwymwyd, a’r rhai a ffoâsant ym mhell.

⁴Am hynny y dywedais, peidiwch â mi, mi a alaraf mewn wylofain, na lafuriwch fyng-hyssuro am ddinistr merch fy mhobl.

⁵O herwydd diwrnod blinder, ac ymsathru ac ymddryssu [fydd] gan Arglwydd Dduw’r lluoedd yng-lynn gweledigaeth, yn dinistrio y gaer, ac yn gweiddi ar y mynydd.

⁶Yna Elam hefyd a arweiniodd y cawell saethau mewn cerbyd dynnion [traed, a] gwŷr meirch: Cir hefyd a ddinoethodd y tarian.

⁷A’th ddyffrynnoedd dewisol yn lawnwyd â cherbydau, ac â gwŷr meirch, gan osod gosodasant tua’r porth.

⁸Ac efe a ddinoethodd dô Iuda, ac yn y dydd hwnnw yr edrychaist ar arfogaeth tŷ y goedwic.

⁹A gwelsoch rwygiadau dinas Ddafydd, mai aml oeddynt, a chasclasoch ddyfroedd y pyscodlyn issaf:

¹⁰Rhifasoch hefyd dai Ierusalem, a diwreiddiasoch y tai i lawr i gadarnhau y mûr.

¹¹A rhwng y ddau fûr y gwnaethoch lynn i ddyfroedd yr hên byscodlyn: ond nid edrychasoch am yr hwn ai lluniodd ef er ystalm.

¹²A’r dydd hwnnw y gwahadd Arglwydd Dduw y lluoedd [rai] i wylofain, ac i alar-nad, i foeledd hefyd, ac i ymwregyssiad â sach-liain.

¹³Eithr wele lawenydd, a gorfoledd, gan ladd gwarthec, a lladd defaid, gan fwytta cîg, ac yfed gwîn: gan fwytta, ac yfed, canys y foru [meddant] y byddwn feirw.

¹⁴A datcuddiwyd [hynn] lle y clywais i Arglwydd y lluoedd: [na choeler fi,] o chymodir â hwynt am yr anwiredd hyn, hyd oni byddant feirw medd Arglwydd Dduw y lluoedd.

¹⁵Fel hyn y dywed Arglwydd Dduw y lluoedd, cerdda, dos at y tressorudd hwn [sef] at Sebna, yr hwn [sydd] ben teulu.

¹⁶Beth a wnei di ymma? a phwy [sydd] gennit ti ymma? pan drychaist i ti ymma fedd? ô yr hwn a drychodd ei fedd yn vchel, ac a osododd ei anneddfa yn y graig:

¹⁷Wele’r Arglwydd yn dy fudo di fel mudo gŵr, a chan wisco, yn dy wisco di [â gwarth.].

¹⁸Gan dreiglo i’th dreigl di [fel] treigliad pêl ar hŷd gwlâd lŷdan ei hymylau: yno y byddi farw, ac yno [y bydd] cerbydau dy ogoniant ti yn warth tŷ dy feistr.

¹⁹Yna i’th wthiaf o’th sefyllfa, ie o’th sefyllfa y dinistria efe di,

²⁰Ac yn y dydd hwnnw y galwaf ar fyng-wâs Eliacim fab Helcia.

²¹A’th ddillad di hefyd y gwiscaf ef, ac a’th wregys di y nerthaf ef: a thann ei law ef y rhoddaf dy lywodraeth di, ac efe a fydd yn dâd i bresswylwŷr Ierusalem, ac i dŷ Iuda.

²²Rhoddaf hefyd agoriad tŷ Ddafydd ar ei yscwydd ef, yna yr egyr efe, ac ni [bydd] a gaeo: ac efe a gaea, ac ni [bydd] a agoro.

²³A mi ai hoeliaf ef fel hoel mewn mann siccr, fel y byddo yn orseddfa gogoniant i dŷ ei dâd.

²⁴Ac arno ef y croga hîl, ac eppil holl ogoniant tŷ ei dâd, [sef] yr holl faen lestri, o’r llestri meiliau, hyd yr holl offer cerdd.

²⁵Yn y dydd hwnnw medd Arglwydd y lluoedd, y symmudir yr hoel a hoeliwyd yn y mann siccr, a hi a dorrir, ac a syrth: torrir hefyd y llwyth yr hwn [oedd] arni, canys Arglwydd y lluoedd a lefarodd [hyn.]