Read William Morgan Bible 1588 original edition Esay 29 Bible Online

Esay 29 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Esay 29

¹Cospedigaeth Duw yn erbyn Ierusalem, am druth, rhagrith, ffuant, a gau grefydd y bobl. Gwae Ariel, Ariel, y gaer y gwersyllodd Dafydd [ynddi:] chwanegwch flwyddyn at flwyddyn, lladder ŵyn.

²Etto mi a warchâf ar Ariel, fel y byddo galar, a griddfan, ac y byddo hi i mi fel allor.

³Yna y gwerssyllaf yn grwn i’th erbyn, ac a warchaeaf i’th erbyn [mewn] gwarch-dŵr, ac a gyfodaf warch-glawdd yn dy erbyn.

⁴Felly i’th ostyngir, o’r ddaiar y lleferi, ac o’r llwch y bydd issel dy leferydd: dy lais fydd hefyd o’r ddaiar, fel [llais] swyn-wr, a’th ymadrodd a ddrydar o’r llwch.

⁵A thyrfa dy ddieithriaid fydd fel llwch mân, a thyrfa y cedyrn fel peiswyn yn myned heibio, ac a dderfydd yn ddisymmwth ddiattrec.

⁶Oddi wrth Arglwydd y lluoedd y gofwyir drwy daran, a thrwy grynfa, a thwrwf mawr, [trwy] gorwynt, a rhyferthwy, a fflam dân ysol.

⁷Yna y bydd tyrfa’r holl genhedloedd y rhai a ryfelant yn erbyn Ariel fel breuddwyd [neu] gweledigaeth nôs, sef y rhai oll a ymladdant yn ei herbyn hi, ai hamddeffynfa, ac a warchânt arni.

⁸Ie bydd megis newynoc yr wn a freuddwydo, ac wele ef yn bwytta, a phan ddeffru gwâg fydd ei enaid: ac megis y sychedic yr hwn a freuddwydo, ac wele ef yn yfed, a phan ddeffru wele ef yn ddeffygiol, ai enaid yn chwennych [diod:] felly y bydd tyrfa y rhai oll a lueddant yn erbyn mynydd Sion.

⁹Pwyllwch, a rhyfeddwch, bloeddiwch, a gwaeddwch, meddwasant, ac nid [trwy] wîn ymsiglasant, ac nid [trwy] ddiod gadarn.

¹⁰Canys tywalltodd yr Arglwydd arnoch yspryd trym-gwsc, ac a gaeodd eich llygaid chwi, eich prophwydi a’ch pennaethiaid, creiffion a orchguddiodd efe.

¹¹A gweledigaeth pob vn [o honynt] fydd i chwi fel geiriau llyfr seliedic, yr hwn [os] rhoddant ef at [vn] a fedr [ar] y llyfr, gan ddywedyd, agor hwn, attolwg: yna y dywed, ni allaf, canys seliwyd ef.

¹²Os rhoddir y llyfr at yr hwn ni feidr [ar] lyfr, gan ddywedyd, darllen hwn attolwg: yna y dywed, ni fedraf [ar] lyfr.

¹³Dywedodd yr Arglwydd hefyd, o herwydd nessau y bobl hyn ai genau, a’m anrhydeddu ai gwefusau, a phellhau eu calon oddi wrthif, a bod eu parch hwynt arnafi, wedi ei ddyscu allan o athrawiaeth dynnion,

¹⁴Am hynny wele fi yn gwneuthur yn rhyfedd a’r bobl hyn [trwy] wyrthiau a rhyfeddod, canys difethir doethineb eu doethion hwynt, a deall eu rhai deallgar hwynt a ymguddia.

¹⁵Gwae y rhai a ymgyfrwysant i guddio [eu] cyngor oddi wrth yr Arglwydd: ac y mae eu gweithredoedd mewn tywyllwch, ac a ddywedant, pwy a’n gwel ni? a phwy a’n hedwyn?

¹⁶Onid fel clai crochenudd y cyfrifir eich trofa chwi, canys a ddywed y gwaith am y gweithudd, ni’m gwnaeth i? ac a ddywed y peth a luniwyd am yr hwn ai llunniodd, nid yw ddeallus?

¹⁷Onid ychydig bach fydd etto hyd oni throir Libanus yn ddol-dir, a’r dol-dir a gyfrifir yn goed,

¹⁸A’r dydd hwnnw y rhai byddar a glywant eiriau y llyfr, a llygaid y deillion a welant o gwmwl, a thywyllwch.

¹⁹Yna’r trueniaid a chwanegant lawenychu yn yr Arglwydd: a’r dynnion tlodion a ymhyfrydant yn Sanct Israel.

²⁰Pan ddarfyddo y cadarn, a phallu y gwatwarus, yna y diwreiddir y rhai oll a wiliant am anwiredd,

²¹Y rhai a wnant i ddyn bechu mewn gair, ac a osodant faglau yn y porth i’r hwn [ai] ceryddo, ac a wnant i’r cyfiawn wyro trwy goegni.

²²Am hynny fel hyn y dywedodd yr Arglwydd (yr hwn a waredodd Abraham) am dŷ Iacob, weithian ni chywilyddir Iacob, ac ni lassâ ei wyneb ef.

²³Eithr pan welo efe ei feibion, gwaith fy nwylo mau fi oi fewn, y sancteiddiant fy enw, ie sancteiddiant Sanct Iacob, ac ofnant Dduw Israel.

²⁴Yna y rhai cyfeiliornus o yspryd a fedrant ddeall, a’r grwgnach-wŷr a ddyscant athrawiaeth.