Read William Morgan Bible 1588 original edition Esay 30 Bible Online

Esay 30 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Esay 30

¹Duw yn bygwth y rhai oeddynt gyndyn yn Iuda: ac er a ddywedyd wrthynt a fynnent fynod i’r Aipht. Gwae’r meibion gildynnant medd yr Arglwydd i wneuthur cyngor, a [hwnnw] nid o honnofi: ac i geisio cymmorth, a [hwnnw] nid o’r yspryd mau fi, er mwyn chwanegu pechod ar bechod:

²Y rhai sydd yn myned i ddescyn i’r Aipht, heb ymofyn â mi, gan ymnerthu yn nerth Pharao, ac ymddyried yng-hyscod yr Aipht.

³Canys nerth Pharao fydd yn gywilydd î chwi, a’r ymddyried yng-hyscod yr Aipht yn wradwydd.

⁴Canys bu ei dywysogion yn Zoan, ai gennadau a ddaethant i Hanes.

⁵Pob vn a gywilyddir o herwydd y bobl, ni fuddiant iddynt, ni [byddant] yn gynnorthwy nac yn llesâd, eithr yn warth, ac yn wradwydd.

⁶Baich anifeiliaid y dehau: mewn tîr cystudd, ac ing, [lle y daw] o honynt yr hen lew, a’r llew ieuangc, y wiber, a’r sarph danllyd [yn erbyn y rhai] a ddygant eu golud ar gefnau assynnod, ai tryssorau ar gefnau camelod, at bobl ni wnant lês.

⁷Canys diwin yw yr Aiphtiaid, ac yn ofer y cynnorthwyant, am hynny y llefais ar hon, eu nerth hwynt [yw] aros yn llonydd.

⁸Dos yn awr, yscrifenna hyn mewn llech iddynt, îe scrifenna ef mewn llyfr, ac efe fydd hyd y dydd diweddaf, yn oes oesoedd.

⁹Canys dymma bobl wrthryfelgar plant celwyddoc, plant ni fynnant wrando cyfraith yr Arglwydd.

¹⁰Y rhai a ddywedasant wrth y rhai a welant, na welwch, ac wrth y rhai a ganfyddant, na chanfyddwch i ni gymwysdra: treuthwch i ni weniaith, cenfyddwch i ni siomedigaeth.

¹¹Ciliwch o’r ffordd, ciliwch o’r llwybr, perwch i Sanct Israel beidio â ni.

¹²Am hynny, fel hyn y dywed Sanct Israel, am wrthod o honoch y gair hwn, ac ymddyried o honoch mewn twyll, a cham, a phwyso ar hynny:

¹³Am hynny y bydd yr anwiredd hyn i chwi fel rhwygiad chwyddedic ar syrthio mewn mur vchel: yr hon y daw ei drylliad yn ddisymmwth heb attrec.

¹⁴Canys efe ai dryllia hi, fel dryllio stên crochenydd, gan guro heb arbed, fel na chaffer ym mysc ei darnau gragen i gymmeryd tân o’r aelwyd, nac i dynnu dwfr o’r ffôs.

¹⁵Canys fel hyn y dywedodd yr Arglwydd Dduw Sanct Israel, drwy orphywysdra a llonyddwch y byddwch gadwedic, mewn llonyddwch, a gobaith y bydd eich cadernid: ond ni fynnech.

¹⁶Eithr dywedasoch, nid [felly,] canys ffoiwn ar feirch, am hynny y ffoiwch: a marchogwn ar [feirch] buan, am hynny y bydd yscafnach y rhai a’ch erlidio.

¹⁷Mil [a ffoant] rhac ofn vn, a rhac ofn pump y ffoiwch hyd oni i’ch gadawer, megis hwyl-bren ar benn mynydd, ac fel baner ar frynn.

¹⁸Ac am hynny y disgwil yr Arglwydd am drugarhau wrthych, îe am hynny’r ymdderchyf i dosturio wrthych: canys Duw cyfiawn [yw’r] Arglwydd, gwyn eu byd y rhai oll a obethiant ynddo.

¹⁹Canys pobl a drig yn Sion o fewn Ierusalem: gan ŵylo nid ŵyli, gan drugarhau efe a drugarha wrthit, pan wrandawo efe ar lêf dy waedd, efe a’th atteb di.

²⁰A’r Arglwydd a rydd i chwi fara ing, a dwfr gorthrymder, ond ni chornelir dy athrawon mwy, eithr dy lygaid fyddant yn gweled dy athrawon:

²¹A’th glustiau a glywant y gair o’th ôl yn dywedyd, dymma’r ffordd, rhodiwch ynddi, pan bwysoch ar y llaw ddehau, neu pan bwysoch ar y llaw asswy.

²²Yna’r halogwch ball dy gerf-ddelw arian, ac Ephod dy dawdd-ddelw aur, gwasceri hwynt fel mis-glwyf, a dywedi wrthynt, dos ymmaith.

²³Ac efe a rydd law i’th hâd, pan hauech dy dîr, a bara cnwd y ddaiar fydd yna’n dew, ac yn frâs, a’r dydd hwnnw y pawr dy anifeiliaid borfa helaeth.

²⁴Dy ŷchen hefyd a’th assynnod y rhai a lafuriant y tir a borant ebran pur, yr hwn a nithiwyd â gwintill ac â gogr.

²⁵Bydd hefyd ar bob mynydd vchel, ac ar bob brynn derchafedic ffrydau dyfroedd yn afonydd yn nydd y lladdfa fawr, pan syrthio yr tŷrau.

²⁶A bydd llewyrch y lleuad fel llewyrch yr haul, a llewyrch yr haul fydd saith mwy, megis llewyrch saith niwrnod: yn y dydd y rhwyma yr Arglwydd friw ei bobl, ac yr iachâ archoll eu dyrnod hwynt.

²⁷Wele enw’r Arglwydd yn dyfod o bell, ei ddigofaint ef sydd yn llosci, ai losciad sydd drwm: ei wefusau a lawnwyd o ddigter, ai dafod [sydd] megis tân yssol.

²⁸Ei yspryd hefyd [sydd] megis afon lifeiriol [yr hon] a gyredd hyd y gwddf, i nithio y cenhedloedd â gogr oferedd, ac yn ffrwyn yng ênau’r bobloedd yn gyrru ar gyfeiliorni.

²⁹Y gân fydd gennych megis y noswaith yr ymsancteiddir [i’r] vchel-ŵyl, a llawenydd calon megis yr hwn elo â phibell i fyned i fynydd yr Arglwydd at gadarn yr Israel.

³⁰A’r Arglwydd a wna glywed ardderchawgrwydd ei lais, ac a ddengys ddescynniad ei fraich mewn digter llidioc a fflam dân yssol, a gwascariaeth, ac â chorwynt, ac â cherrig cenllysc.

³¹Canys â llais yr Arglwydd y destruwir Assur [yr hwn] a darawe â’r wialen.

³²A pha le bynnac yr elo efe, y wialen a ymlyn [wrtho ef,] yr hon a esyd yr Arglwydd arno ef, gyd â thympanau, â thelynau: ac â rhyfel tôst yr ymladd efe yn ei erbyn.

³³Canys darparwyd vffern er doe, îe paratoiwyd hi i’r brenin, efe ai dyfnhaodd hi, [ac] ai ehangodd [hi,] ei chynneuad [sydd] dân a choed lawer, anadl yr Arglwydd megis afon o frwmstan sydd yn ei hennyn hi.