Read William Morgan Bible 1588 original edition Esay 38 Bible Online

Esay 38 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Esay 38

¹1 Hezecia yn clafychu. 5 Yr Arglwydd yn ei iachau ef, ac yn estyn ei oes ef bymtheng-mhlynedd. 10 Hezecia yn ddiolchgar am hynny. Yn y dyddiau hynny y clafychodd Hezecia i farw: Ac Esay mab Amos y prophwyd a ddaeth atto ef, ac a ddywedodd wrtho, fel hyn y dywedodd yr Arglwydd: trefna dy dŷ, canys marw fyddi di, ac ni byddi byw.

²Yna Hezecia a droes ei wyneb at y pared, ac a weddiodd at yr Arglwydd:

³A dywedodd, attolwg Arglwydd cofia yr awr hon i mi rodio ger dy fron di mewn gwirionedd, ac mewn calon berffaith, a gwneuthur yr hyn [oedd] dda yn dy olwg: a Hezecia a wylodd ag wylofain mawr.

⁴Yna y bu gair yr Arglwydd wrth Esay gan ddywedyd:

⁵Dos, a dywet wrth Hezecia, fel hyn y dywed Arglwydd Dduw Dafydd dy dad: clywais dy weddi di, gwelais dy ddagrau, wele fi yn chwanegu at dy ddyddiau di bymtheng mhlynedd.

⁶Ac o law brenin Assyria i’th waredaf di, a’r ddinas: canys mi a ddeffynnaf y ddinas hon.

⁷A [bydded] hyn fydd i ti yn arwydd oddi wrth yr Arglwydd, y gwna’r Arglwydd y gair hwn, yr hwn a lefarodd.

⁸Wele fi yn dychwelyd cyscod y graddau (yr hwn a ddescynnodd yn neial Ahaz gyd a’r haul) ddêc o raddau yn ei ôl: felly’r haul a ddatrôdd ddêc o raddau ar hŷd y graddau y rhai y descynnase [ar hyd-ddynt.]

⁹Scrifen Hezecia brenin Iuda pan glafychase, a byw o honaw ef oi glefyd.

¹⁰Myfi a ddywedais, yn nhoriad fy nyddiau yr af i byrth y bedd: difeddwyd fi o weddill fy mlynyddoedd.

¹¹Dywedais, ni chaf weled yr Arglwydd Ior yn nhir y bywion, ni chanfyddaf ddŷn mwyach ym mysc trigolion y byd.

¹²Fy mhresswylfod a aeth, ac a suddodd oddi wrthif fel lluest bugail: torrais ymmaith fy hoedl megis y gwehydd, gan gulni efe a’m dryllia: o ddydd hyd nos ti a’m gorphenni.

¹³Bwriedais hyd y boreu, megis llew y drylliodd efe fy holl escyrn: o ddydd hyd nos y gwnei ddiben arnaf.

¹⁴Megis garan [neu] wennol, felly drydar a wneuthum, griddfenais megis colommen: fy llygaid a dderchafasyd i’r vchder, ô Arglwydd [fy mlinder] a’m gorthrymmodd, esmwythâ arnaf.

¹⁵Beth a draethaf, canys dywedodd wrthif ac efe ai gwnaiff: mi a gyrwydraf yn araf fy holl flynyddoedd mewn chwerwedd fy enaid.

¹⁶Arglwydd iddynt hwy a fyddant byw, ac i bawb drwyddynt hwythau [yr yspyssir] bywyd fy yspryd i, am hynny’r iachei fi, ac y bywhei fi.

¹⁷Wele yn lle heddwch i mi chwerwder chwerw: rhyngodd it fodd hefyd [waredu] fy enaid o bwll llygredigaeth: canys ti a deflaist fy holl bechodau o’r tu ôl i’th gefn.

¹⁸Canys y bedd ni’th fawl di, angeu [ni’th] glodfora: y rhai sy yn ddescyn i’r pwll ni obeithiant yn dy wirionedd.

¹⁹Y byw, y byw efe a’th fawl di fel fyfi heddyw: y tâd a hyspyssa iw feibion dy wirionedd.

²⁰Yr Arglwydd [sydd] i’m cadw i: am hynny y canwn fyng-haniadau holl ddyddiau ein henioes yn nhŷ’r Arglwydd.

²¹Ac Esay a ddywedodd, cymmerant swp o ffigus, a rhwymant ar y cornwyd, ac efe a fydd byw.

²²Yna y dywedodd Hezecia, pa arwydd [a geisiaf?] canys âf i fynu i dŷ’r Arglwydd,