Read William Morgan Bible 1588 original edition Esay 41 Bible Online

Esay 41 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Esay 41

¹Daioni Duw iw bobl. Ynysoedd deuwch yn ddistaw attaf, adnewydded y cenhedloedd nerth, deuant yn nês, yna llefarant, cydnessawn i farn.

²Pwy a gyfododd y cyfiawn o’r dwyrain, [ac] ai galwodd ef iw ganlyn? [pwy] a roddodd y cenhedloedd oi flaen ef, ac a ddarostyngodd frenhinoedd? efe ai rhoddodd [hwynt] fel llŵch iw gleddyf ef, [ac] fel sofl gwascaredic iw fŵa ef.

³Y mae efe yn eu herlid hwynt, [ac] yn myned yn heddychol, [ar hyd] llwybr ni cherddodd efe ai draed [mo honaw o’r blaen.]

⁴Pwy a weithredodd, ac a wnaeth [hyn?] yr hwn a alwodd y cenhedlaethau o’r dechreuad, myfi’r Arglwydd [ydwyf] gyntaf, myfi hefyd fydd gyd a’r diweddaf.

⁵Yr ynysoedd a welsant, ac a ofnasant, eithafoedd y ddaiar a ddychrynnasant, nessauasant a daethant.

⁶Pôb vn a gynnorthwyodd ei gyfaill, ac a ddywedodd wrth ei frawd, ymgryfhâ.

⁷Ie y saer a gyssurodd yr eurych, [a’r] morthwyl-wr, yr hwn oedd yn curo yr einion, gan ddywedyd: ei iassio sydd dda, a hwynt ai cadarnhant â hoelion fel nad yscogir.

⁸Eithr tî Israel fyng-wâs, ti Iacob yr hwn a etholes, hâd Abraham fy annwylyd.

⁹Yr hwn a ymeflais ynot o eithafoedd y ddaiar, ac i’th elwais oddi wrth ei hetholedigion, ac y dywedais wrthit, fyng-wâs [wyt] ti, dewisais di, ac ni’th wrthodaf.

¹⁰Nac ofna, canys yr [ydwyfi] gyd â thi, na lwfrha, canys myfi [ydwyf] dy Dduw: cadarnheais di, cynnorthwyais di hefyd, a chynheliais di â deheulaw fyng-hyfiawnder.

¹¹Wele cywilyddir, a gwaradwyddir y rhai oll a lidiant wrthit, dy wrthwyneb-wŷr a fyddant ddiddim, ac a ddifethir.

¹²Ti ai ceisi, ac ni’s cei hwynt, [sef] y dynnion a ymgynhennant â thi: y gwŷr a ryfelant â thi, fyddant megis diddim, a megis darfodigaeth.

¹³Canys myfi’r Arglwydd dy Dduw wyf yn cryfhau dy ddeheulaw, yr hwn a ddywed wrthit, nac ofna, myfi a’th gynnorthwyais.

¹⁴Nac ofna di pryf Iacob, pobl Israel: myfi a’th gynnorthwyaf medd yr Arglwydd, sef Sanct Israel dy waredydd.

¹⁵Wele gosodaf di yn fenn ddyrnu newydd ddanheddoc, y mynyddoedd a ddyrni, ac a fêli, gosodi hefyd y brynnau fel mwlwg.

¹⁶Nithi hwynt, a’r gwynt ai dwg ymmaith, y corwynt hefyd ai gwascar hwynt, a thi a lawenychi yn yr Arglwydd, yn Sanct Israel y gorfoleddi.

¹⁷Y trueniaid a’r tlodion y rhai a geisiant ddwfr, ac ni’s [cânt: pan] ballo eu tafod o syched, myfi’r Arglwydd ai gwrandawaf hwynt, [myfi] Duw Israel ni’s gadawaf hwynt.

¹⁸Agoraf afonydd yn y brynnau, a ffynhonnau yng-hanol y dyffrynnoedd: gosodaf y diffaethwch yn llynn dwfr, a’r cras-dir yn ffrydau dyfroedd.

¹⁹Gosodaf yn yr anialwch y cedr-wŷdd, box, myrh, ac oliwydd, gosodaf yn y diffaethwch ffynnidwydd, ffawydd, ac yspyddaid yng-hyd.

²⁰Fel y gwelant ac y gwybyddant, yr ystyriant hefyd, ac y deallant ar vnwaith mai llaw’r Arglwydd a wnaeth hyn, a Sanct Israel ai creawdd.

²¹Deuwch yn nês a’ch cwyn medd yr Arglwydd, dugwch eich [rhesymmau] cadarnaf medd Brenin Iacob.

²²Nessaed [eich eulynnod,] a mynegant i ni y pethau a ddigwyddant, mynegwch beth yw y pethau cyntaf, fel yr ystyriom, ac y gwypom eu diwedd hwynt: neu traethwch i ni y pethau a ddeuant.

²³Mynegwch y pethau a ddeuant yn ôl [hyn?] fel y gwypom mai duwiau [ydych] chwi, gwnewch hefyd lêsâd neu niwed: fel y mynegom ac y gwelom yng-hyd.

²⁴Wele peth heb ddim ydych chwi, a’ch gwneuthuriad sydd ddiddim: ffiaidd [yw’r gŵr] a’ch dewisodd chwi.

²⁵Cyfodais [vn] o’r gogledd, ac efe a ddaw o gyfodiad haul, efe a eilw ar fy enw, pan ddelo [efe a fathra] dywysogion fel clai, ac fel y sathr crochenudd bridd.

²⁶Pwy a fynegodd o’r dechreuad, fel y gwybyddem, ac ym mlaen llaw fel y dywedem, cyfiawn [yw?] eithr nid oes mynegudd, nid oes traethudd ychwaith, ac nid oes a wrandawo eich ymadroddion.

²⁷Pennaeth a ddywed i Sion, wele, wele hwynt, rhoddaf hefyd efangyl-wr i Ierusalem.

²⁸Ond pan edrychais nid oedd neb, ie o honynt nid [oedd] gynghor-wr, pan ofynnais i iddynt, nid attebasant air.

²⁹Wele hwynt oll yn anwiredd, ai gweithredoedd yn ddiddim, gwynt a gwagedd yw eu tawdd-ddelwau.