Read William Morgan Bible 1588 original edition Esay 5 Bible Online

Esay 5 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Esay 5

¹Dammeg y winllan yn dangos daioni Duw iw bobl. 7 Eu drigioni hwythau. 13 A chospedigaeth Duw am hynny. Canaf yr awr hon i’m hanwylyd ganiad fy annwylyd am ei winllan: gwinllan sydd i’m hannwylyd mewn brynn tra ffrwythlon.

²Ac efe ai cloddiodd hi, ac ai digarregodd, ac ai plannodd o’r win-wydden oref, ac a adailadodd dŵr yn ei chanol, a thrychodd hefyd winwryf ynddi: yna a ddiscwiliodd [wrthi] ddwyn grawn-win, ond hi a ddûg rawn gwylltion.

³Ac yr awr hon presswylwŷr Ierusalem, a gwŷr Iuda, bernwch attolwg rhyngofi a’m gwinllan.

⁴Beth [oedd] iw wneuthur ychwaneg i’m gwinllan nag a wneuthum ynddi? pa ham a mi yn disgwil iddi ddwyn grawn-win, y dûg hi rawn gwylltion?

⁵Ac yr awr hon mi yr hyspysaf i chwi yr hyn yr ydwyfi ar ei wneuthur i’m gwinllan: tynnaf ymmaith ei chae fel y porer hi, gan ddryllio ei chlawdd fel y byddo hi yn sathrfa.

⁶A mi ai gosodaf hi yn ddifrod, nid yscythrir hi, ac ni chwynnir hi, onid mieri a drain a gyfyd: ac i’r cwmylau y gorchymynnaf na lawiont law arni.

⁷Diau gwinllan Arglwydd y lluoedd [yw] tŷ Israel, a gwŷr Iuda [yw] ei blanhigyn hyfryd ef: ac efe a ddisgwyliodd am farn, ac wele blâ, am gyfiawnder, ac wele lef.

⁸Gwae y rhai sy yn cysylldu tŷ at dŷ, ac yn cwplyssu maes wrth faes: hyd oni byddo eisiau lle, ac y trigoch chwi yn vnic yng-hanol y tîr.

⁹Lle y clywais [y dywedodd] Arglwydd y lluoedd, nid [byw fi] oni bydd tai lawer, mawrion a thêg yn anrhaith heb drigiannudd.

¹⁰Canys dêc cyfer o winllan a ddygant vn Bath, a lle Gomer a ddwg Epha.

¹¹Gwae y rhai a gyfodant yn foreu, ac a ddilynant ddiod gadarn, a arhosant hyd yr hwyr [hyd oni] enynno y gwîn hwynt.

¹²Ac yn eu gwleddoedd hwynt, y mae y delyn, a’r nabel, y tympan, y bibell hefyd, a’r gwîn: ond am waith yr Arglwydd nid edrychant, a gweithred ei ddwy-law ef ni welant.

¹³Am hynny y caeth-gludwyd fy mhobl mau fi o eisie gwybodaeth, ai gogoniant [ydyw] dynnion newynog, ai gweryn a wywodd gan syched.

¹⁴Herwydd hynny’r ymehangodd vffern ei hun, ac yr agorodd ei safn yn anferth, fel y discynne [yno] eu gogoniant, ai gweryn, ai rhwysc, a’r hwn a lawenycho ynddi.

¹⁵Felly y crymmir dyn, ac y darostyngir gŵr: a llygaid y rhai vchel a issêlir.

¹⁶Ac Arglwydd y lluoedd a dderchefir mewn barn: a’r Duw sanctaidd a sancteiddir a sancteddiwyd mewn cyfiawnder.

¹⁷Yr ŵyn hefyd a borant yn ôl eu harfer: a dieithriaid a fwyttânt ddiffaithfaoedd y breision.

¹⁸Gwae y rhai a dynnant anwiredd â rheffynnau oferedd: a phechod megis â rhaffau menn:

¹⁹Y rhai a ddywedant, bryssied, a chyflymmed ei orchwyl fel y gwelom: nesaed hefyd, a deued cyngor Sanct yr Israel fel y gwypom.

²⁰Gwae y rhai a ddywedant am y drwg da [yw,] ac am y da, drwg [yw:] gan osod tywyllwch am oleuni, a goleuni am dywyllwch, y rhai a osodant chwerw am felys, a melys am chwerw.

²¹Gwae y rhai ydynt ddoethion yn eu golwg eu hun: a’r rhai deallgar yn eu bryd eu hun.

²²Gwae y rhai cryfion i yfed gwîn, ai dynnion nerthol i gymmyscu diod gadarn:

²³Y rhai a gyfiawnhânt yr anwir ei gobr, ac a gymmerant ymmaith gyfiawnder y rhai cyfiawn oddi ganddynt.

²⁴Am hynny megis ag yr yssa y ffagl dân y sofl, ac y difâ y fflam y mân vs: [felly] y bydd eu gwreiddyn hwynt yn bydredd, ai blaguryn a gyfyd i fynu fel llŵch: canys dirmygasant gyfraith Arglwydd y lluoedd, a diystyrasant ymadrodd Sanct yr Israel.

²⁵Am hynny’r enynnodd llîd yr Arglwydd yn erbyn ei bobl, ac yr estynnodd efe ei law arnynt, ac ai tarawodd hwynt, fel y dychrynodd y mynyddoedd, a bu eu celanedd hwynt yn rhwygedic yng-hanol yr heolydd: er hyn oll ni ddychwelodd ei lid ef, ond etto [y mae] ei law ef yn estynnedic.

²⁶Ac efe a gyfyd fâner i’r cenhedloedd o bell, ac a chwibiana arnynt hwy o eithaf y ddaiar: ac wele ar frŷs yn fuan y deuant.

²⁷Ni [bydd vn] blîn, na thramgwyddedic yn eu plith, ni huna, ac ni chwsc, ac ni ddatodir gwregys ei lwynau: ac ni ddryllir carre ei escidiau.

²⁸Yr hwn [sydd] ai saethau yn llymmion, ai holl fwâu yn anneloc: carnau ei feirch ef a ydynt fel callestr, ai olwynion ef fel corwynt.

²⁹Ei ruad [fydd] fel llew; efe a rua fel cenawon llew, efe a chwrna hefyd, ac a ymeifl yn yr ysclyfaeth, efe a ddiangc hefyd, ac ni [bydd] achubudd.

³⁰Ac efe a rua arnynt y dydd hwnnw, fel rhuad y môr: yna yr edrychir tua’r ddaiar, ac wele dywyllwch, [a] chyfyngder, a’r goleuni a dywyllir yn ei nefoedd.