Read William Morgan Bible 1588 original edition Esay 57 Bible Online

Esay 57 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Esay 57

¹Marwolaeth y duwiol. 3 Cerydd yr annuwiol. 18 Cyssur yr edifeiriol. Darfu am y cyfiawn, ac nid ystyriodd neb, a’r gwŷr trugarog a gasclwyd ymmaith, heb ddeall mai o flaen drygfyd y casclwyd y cyfiawn.

²[Y cyfiawn] a ddaw i dangneddyf, hwynt a orphwysant yn eu stafelloedd [sef pob vn] ar a rodiodd ger ei fron ef.

³Nessewch ymma meibion yr hudoles hâd y godinebus, a’r buttain.

⁴Yn erbyn pwy’r ymddigrifwch, yn erbyn pwy y lledwch safn [ac] yr estynnwch dafod? onid meibion camweddol, a hâd geuoc [ydych] chwi?

⁵Y rhai a ymwressogwch ym mysc y llwyni tann bob pren deilioc, gan aberthu y plant yn y glynnoedd, tann gromlechydd y creigiau.

⁶Yng-habolfaen yr afon [y mae] dy rann, hwynt hwy [ydynt] dy goel-bren: iddynt hwy hefyd y tywelltaist ddiod offrwm, [ac] yr offrymmaist fwyd offrwm, ai am y rhai hynn yr ymgyssuraf?

⁷Ar fynydd vchel a derchafedic y gosodaist dy wely, dringaist hefyd yno i aberthu aberth.

⁸Yng-hîl y drws hefyd, a’r orsyn: y gossodaist dy goffadwriaeth: canys ymddinoethaist oddi wrthif fi, a dringaist, helaethaist dy wely, a thi a wnaethost ammod rhyngot ti â hwynt, ti a hoffaist eu gorweddle hwynt [ym mhob] lle ar y gwelaist.

⁹Cyfeiriaist hefyd at y brenin ag olew, ac amlheaist dy eliau: anfonaist hefyd dy gennadau i bell, ac ymostyngaist hyd vffern.

¹⁰Yn amlder dy ffordd yr ymflinaist heb ddywedyd, nid oes obaith, cefaist y bywyd a fynnit, am hynny ni chlafychaist.

¹¹Pwy hefyd a arswydaist, ac a ofnaist? gan ddywedyd o honot gelwydd, ac na chofiaist fi, nac ystyriaist [fi] yn dy galon, ai o herwydd fy mod i yn tewi a sôn er ystalm yr ydwyt ti heb fy ofni?

¹²Myfi a fynegaf dy gyfiawnder a’th weithredoedd, ac ni wnant it lês,

¹³Pan waeddech gwareded y rhai a gesclaist yng-hyd dy di, eithr gwynt ai dwg hwynt ymmaith oll, oferedd ai cymmer hwynt: a’r hwn a obeithia ynofi a etifedda y tir, ac a feddianna fynydd fy sancteiddrwydd.

¹⁴Ac efe a ddywed, palmentwch, palmentwch, cymhwyswch y ffordd, cyfodwch y rhwystr o ffordd fy mhobl.

¹⁵Canys fel hyn y dywedodd y goruchel, a’r derchafedic, yr hwn a bresswylia dragywyddol, ac [y mae] ei enw’n sanctaidd: y goruchelder a’r cyssegr a bresswyliaf, a chyd a’r cystuddiedic a’r isel o yspryd, i fywhau y rhai issel o yspryd, ac i fywhau y rhai cystuddiedig o galon.

¹⁶Canys nid byth yr ymrysonaf, ac nid yn dragywydd y digiaf, o herwydd yr yspryd [yr hwn sydd] o’m blaen i a ymwisc mewn corph, ac myfi a wneuthum yr anadl.

¹⁷Am anwiredd ei gybydd-dod ef y digiais, ac y tarewais ef, gan ymguddio pan ddigiais, canys efe a aethe’n gildynus, ar hŷd y ffordd a fynne.

¹⁸Ei ffordd a welais, a mi ai iachâf ef, tywysaf ef hefyd, a thalaf gyssur iddo ef, ac iw alarwŷr.

¹⁹Gan greu ffrwyth gwefusau, [isod] yn heddwch heddychlon i bell, ac i agos medd yr Arglwydd, fel yr iachauwyf ef.

²⁰A’r rhai anwir [ydynt] fel môr yn dygyfor, canys ni ddichon ostegu, ai ddyfroedd, a fwrw allan dom, a chlai.

²¹Ni [bydd] heddwch medd fy Nuw i’r rhai annuwiol.