Read William Morgan Bible 1588 original edition Esay 59 Bible Online

Esay 59 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Esay 59

¹Achosion dialedd Duw yw pechodau y bobl. 16 Gallu Duw ai drugaredd i ymgeleddu’r edifeiriol. Wele, ni fyrhauwyd llaw’r Arglwydd fel na allo achub, ac ni thrymhâodd ei glust ef, fel na allo glywed.

²Eithr eich anwireddau chwi a yscarodd rhyngoch chwi a’ch Duw: a’ch pechodau a guddiasant ei wyneb oddi wrthych rhag clywed.

³Canys eich dwylo a halogwyd â gwaed, a’ch byssedd â chamwedd: eich gwefusau a draethasant ffalster, eich tafod a fefyria anwiredd.

⁴Nid [oes] a alwo am gyfiawnder, nac a farno mewn gwirionedd: [y maent] yn gobeithio mewn gwagedd, yn dywedyd celwydd, yn beichiogi ar flinder, ac yn escor ar anwiredd.

⁵Wyau asp a ddodwasant, a gweoedd y pryf copyn a weuant, yr hwn a fwyttu oi hwyau a fydd marw, a’r hwn a sathrer a dyrr allan yn wiber.

⁶Eu gweoedd hwynt ni byddant yn wiscoedd, ac ni’s gwisir hwynt ai gweithredoedd, eu gweithredoedd [ydynt] weithredoedd anwiredd, a gwaith yn drawsder yn eu dwylo.

⁷Eu traed hwynt a redant i ddrygioni, ac a fryssiant i dywallt gwaed gwinon, eu meddyliau [ydynt] feddyliau anwir, destruw a dinistr [sydd] ar eu ffyrdd hwynt.

⁸Ffordd heddwch nid adnabuant, ac nid [oes] gyfiawnder yn eu llwybrau hwynt: eu llwybrau a ŵyrasant ganddynt, pwy bynnac a rodio yno nid edwyn heddwch.

⁹Am hynny y ciliodd barnedigaeth oddi wrthym, ac ni’n goddiweddodd cyfiawnder: disgwiliasom am oleuni, ac wele dywyllwch, am ddiscleirdeb, [ac] yn y fagddu y rhodiasom.

¹⁰Palfalasom fel deillion a’r pared, ie fel [rhai] heb lygaid y palfalasom: tramgwyddasom ar hanner dydd fel y cyfnos, [oeddem] ym mysc y beddau fel rhai meirw.

¹¹Nyni oll a ruasom fel eirth, a chan riddfan y griddfanasom fel colomennod: disgwiliasom am farn, ac ni’s [ceid,] am iechydwriaeth, [a] chiliodd oddi wrthym.

¹²Canys amlhâodd ein camweddau ni ger dy fron, a thestiolaethodd ein pechodau i’n herbyn: o herwydd ein camweddau [ydynt] ynom, a’n hanwireddau, ni a adwaenom.

¹³Camweddu a dywedyd celwydd yn erbyn yr Arglwydd, a chilio oddi ar ôl ein Duw, dywedyd trawsder, ac anufudd-dod, dychymyg a myfyrio o’r galon eiriau gau.

¹⁴Barn hefyd a droed yn ei hôl, a chyfiawnder a safodd o hirbell, canys gwirionedd a dramgwyddodd yn yr heol, ac inionded ni alle ddyfod i mewn.

¹⁵Ie, gwirionedd sydd yn pallu, a’r hwn sydd yn cilio oddi wrth ddrygioni a yspeilir, pan welodd yr Arglwydd [hyn] yna drwg oedd yn ei olwg, am nad [oedd] barn.

¹⁶Gwelodd hefyd nad [oedd] ŵr, a synnodd arno, am nad [oedd] eiriol-wr: yna ei fraich ai achubodd, ai gyfiawnder ei hun ai cynhaliodd.

¹⁷Ac efe a wiscodd gyfiawnder fel lluric, a helm iechydwriaeth am ei benn, ac a wiscodd wiscoedd dial yn ddillad: ie gwiscodd zel fel mantell.

¹⁸Yn ddiau yn ôl y gweithredoedd, ie yn [eu] hôl [hwynt] y tâl efe [ei] lîd ar ei wrthwyneb-wŷr, taledigaeth iw elynnion, [a] thaledigaeth i’r ynysoedd a dâl efe.

¹⁹Ac ofnant enw yr Arglwydd o’r gorllewyn, ai ogoniant ef o godiad haul: pan ddelo y gelyn fel afon, Yspryd yr Arglwydd ai hymlid ef ymmaith.

²⁰Ac i Sion y daw gwaredudd, ac i’r rhai â droant [oddi wrth] anwiredd yn Iacob, medd yr Arglwydd.

²¹Ac mi [a wnaf], fyng-hyfammod hwn â hwynt medd yr Arglwydd, fy yspryd yr hwn [sydd] ynot, a’m geiriau y rhai a ossodais yn dy enau ni chiliant o’th enau, nac o enau dy hâd, nac o enau hâd dy hâd medd yr Arglwydd o hyn allan byth.